Beyaz Kanatlı Melek

Bölüm 6:Kader

Aynı Günün Devamında

Neredeyse bütünleşmek üzere olduğum sıramdan hafifçe doğruldum.Üstümü düzelttikten sonra sınıfa göz gezdirdim.Baharda olduğumuz için çoğunluk dışarı çıkmayı seçmişti.Kalanlar ise ya uyuyor ya da test çözüyordu.

Elimi saçıma götürüp örgülerimi düzelttim.O anda aklıma eskiler geldi.Eskiden her sabah abim saçlarımı büyük bir özenle örer ve alnımdan öpüp beni okula bırakırdı, okuldan gelir gelmez de bana yardımcı olur ardından ödül olarak oyunlar oynardı benimle.

Görüşüm bulanıklaşmaya başlarken tavana baktım ama nafile, ne yaparsam yapayım gözlerimin dolmasını engelleyemiyordum.

Burnumu çekip sınıftakilere baktım.Hepsi kendi halindeydi.Fırsattan istifade yavaş adımlarla sınıftan çıktım ve lavaboya ilerledim.Bir kabine girip kapıyı kilitledim ve sırtımı kapıya yaslayıp gözyaşlarımı serbest bıraktım.

Ne kadar zaman geçerse geçsin o iğrenç görüntüler zihnimden silinmiyordu bir türlü.

Ağzımdan bir hıçkırık firar ettiğinde korkuyla kapattım elimi ağzıma.Gözyaşlarım birer kelebek edasıyla gözlerimden süzülürken ses çıkarmamak için elimi ısırdım.Canım acısa da umursamadım.Birkaç morluk yüreğimde açılan bu koca yaranın yanında hiç kalır...

*

Avucumu bir kez daha soğuk suyla doldurup yüzüme çarptım.Suyun soğukluğu tüm yüzümü etkisi altına alırken gözlerimi aynadaki aksime çevirdim.Gözlerim kızarmış olsa da ağladığım pek belli olmuyordu.

Son olarak örgülerimi de düzeltip arkamı döndüm.Tam kapıdan çıkacakken birinin iç çekişlerini duydum.Hemen arkamı dönüp adımlarımı kabinlere yönlendirdim.

1 boş

2 boş

3 boş

4 - Bir dakika ne?

Duvara dayanmış ve gözleri ağlamaktan şişmiş bedene baktım.Beni görür görmez gözlerini silmeye çalıştı fakat ben görmüştüm zaten göreceğimi.

Hemen duvar dibine sinmiş Zeynep'in yanına çöktüm ve yüzünü ellerimin arasına aldım.

"Zeynep.Canım.Bir şey mi oldu?Neden ağlıyorsun?Anlat hadi kuzum"

"Çiçek ben-beni z-z-zorla evlendirmek istiyorlar"

Tüm kanımın bedenimden çekildiğini hissettim.Ne demek zorla evlendiriyorlardı?B-bu nasıl olabilirdi ki?Gerçi bu burası için normaldi ama Zeynep, o daha çok küçük.Nasıl kaldırabilir ki bunu?Hem onun hayalleri var, doktor olacak o.Herkesi iyileştirecek.Beyaz renk çok yakışacaktı ona.

Düşünceler beynimde cirit atarken kısık bir cümle dudaklarımdan.

"Nasıl olur?"

Yeşil gözleri kapanırken birkaç göz yaşı daha aktı kapanan gözlerinden.Bu hali içimi acıtırken kendi halimi unutup onun derdine düştüm.

"B-bilmiyorum.Bir ağa varmış, beni çarşıda görmüş ve beğenmiş.Şimdi de oğluna istiyor"

"Ailen"

"Onlar benim rızam olmadığını anlayınca vermek istemediler ama adam tehdit etmiş onları, sizi öldürmekten beter ederim demiş, kızınızı kaçırır bir daha da vermem size demiş.Bizimkiler de el mahkum izin verdiler.Ben nasıl evlenirim bilmediğim bir adamla Çiçek.Hem onlar benim okumama izin vermezler ki.O zaman ben nasıl doktor olacağım Çiçek"

Gözyaşlarım Zeynep'inkilerle yarışırcasına akarken kendimi güçlü tutmaya çalıştım çünkü biliyordum, ben düşersem o da düşerdi.Burnumu çekip boğazımı temizledim.

"Bir yolu vardır illaki Zeynep"

"Yok işte yok.Adam buranın en şanlı ağalarından, neredeyse yarısına sahip buranın.Kurtulmam imkansız.Bittim ben Çiçek"

Dudaklarımı birbirine bastırıp bir şeyler düşünmeye çalıştım ama beynim durmuş gibiydi.Ne yapabilirdim ki?17 yaşında bir genç kızın öyle bir ağanın üzerinde ne gibi bir etkisi olabilirdi ki?

Kendimi toparlayıp Zeynep'in gözyaşlarını sildim.Bir yandan da teselli etmeye çalışıyordum.

"Üzülme, bak söz veriyorum düzelecek her şey"

Dudaklarında acı bir tebessüm belirdi.Bu hali canımı yakarken şu cümle döküldü dudaklarından.

"Yapacak bir şey olsaydı annem her gece ben uyuduktan sonra saatlerce başımda ağlamazdı"

Bu sözleri kalbime ok gibi saplanırken başımı eğmekle yetindim.Ne diyebilirdim ki?Ona söyleyeceğim teselli cümlelerinin gerçekliğine ben bile inanmıyordum, kaldı ki onu inandıracaktım.

"Hadi gel elini yüzünü yıkayalım"

Başını sallamakla yetindi.Yüzünü yıkamasına yardımcı oldum.Ardından beraber sınıfa geçtik.Onu sırasına bırakıp kendi sırama geçtim.Mert'in endişeli bakışlarını umursamadan başımı pencereye çevirdim.Yaprakları yeni yeni çıkmaya başlayan ağaçlara baktım bir süre.Kafamı dağıtmak istedim ama gerçekler her seferinde tokat gibi yüzüme çarpıyordu.

Burda yaşayan her genç kızın sonu böyle olacaktı.

İstemediğin bir adamla evlilik ve yıkılan hayallerinle ortada kalmak...

❇

Zeynep Çiçek'in kendisinden iki yaş küçük olan kuzeni.İkisi de aynı sınıfa gidiyorlar çünkü Zeynep iki yıl erken yazıldı.