felix ကားကုိတရွိန္ထိုးေမာင္းလာလိုက္ၿပီး အိမ္ထဲကိုအျမန္ေျပးဝင္လိုက္တယ္ ေမေမအိပ္ေနတာေၾကာင့္မနိုးေစခ်င္လို႔ တိုးတိုးေလးပဲဝင္လာၿပီး အခန္းထဲမွာငိုေနမိတယ္ felix hyunjin ကုိအရမ္းလန္႔သြားတယ္ သူ႔အတြက္ကိုယ္ကဘာလဲဆိုတာကုိေတြးရင္းေတြးရင္းငုိေနမိတယ္ငုိေနရင္းနဲ႔ပဲအိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့ေကာင္ေလးက ေနေရာင္စူးစူးတို႔ေၾကာင့္ နိုးလာခဲ့တယ္ ေအာက္ဆင္းသြားေတာ့ေမေမ့ကုိမေတြ႕တာနဲ႔ felix မနက္စာပဲၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္စားေနလိုက္တယ္ တစ္ညလံုးငုိထားတာေၾကာင့္ေခါင္းေတြကလည္းထိုးကိုက္ေနတယ္
"lixie ဘယ္အခ်ိန္ကျပန္ေရာက္တာလဲ"
"ညထဲကေလ"
"ေၾသာ္ ညကေနာက္က်တာလား ေမေမကhyunjin ဆီမွာပဲအိပ္တယ္ထင္လို႔"
".........မအိပ္ပါဘူး"
အခုေလာေလာဆယ္ felix hyunjin နာမည္ေတာင္မၾကားခ်င္တာေၾကာင့္ ေမေမနဲ႔ေတာင္စကားမေျပာျဖစ္ဘဲ အခန္းထဲဘဲေအာင္းေနလိုက္တယ္ ခဏေနေတာ့ ေမေမကအခန္းထဲဝင္လာတယ္
"lixie မ်က္နွာလည္းမေကာင္းဘူး hyunjin နဲ႔ဘာျဖစ္လာတာလဲ"
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးေမေမ"
"တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ေမေမ့ကုိဖုံးကြယ္မထားပါနဲ႔ ကေလးရယ္ ေမေမ့ကိုေတာ့ေျပာျပလို႔ရပါတယ္"
"..............တကယ္ေတာ့ hyunjin *********"
felixလည္းေမေမ့ကုိအေၾကာင္းစံုေျပာျပလိုက္တယ္
felix ေမေမလည္းအိပ္ရာေပၚလွဲေနတဲ့felixေခါင္းေလးကုိအသာအယာပုတ္ေပးလိုက္တယ္
"သူကlixieကုိဘယ္လိုမ်ိဳးသတ္မွတ္ထားလဲမသိဘူးေမေမ"
".............."
"lixie......"
"မငုိပါနဲ႔ကေလးရယ္"
".........."
~အခ်စ္ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုတန္ဖိုးထားတဲ့လူအတြက္ပဲထိုက္တန္ပါတယ္ ကေလးရယ္ တန္ဖိုးမထားတဲ့လူအတြက္ေတာ့မဟုတ္ခဲ့ဘူး....
felix လည္းဆက္မငိုေတာ့ဘဲ မ်က္နွာက်က္ႀကီးကို အသက္မပါစြာထိုင္ၾကည့္ေနမိတယ္ felix ရဲ႕စိတ္ေတြကုိနားလည္သည့္အလား အျပင္မွာမိုးေတြေမွာင္လာၿပီး သဲႀကီးမဲႀကီး႐ြာလာေတာ့တယ္ felix ျပတင္းေပါက္ေလးနားကုိသြားလိုက္ၿပီး
