Twist of Fate

CHAPTER 4

ALLEONA

We're here sitting on a bench while munching pizzas. I glanced on my watch. 15mins had passed pero wala parin si Charisse. Babae nayon! Ang sabi aagahan nya pumunta bakit ang tagal?

"Asan na ba yon? Nilalamig na ako marimar!" Suminghot ako dahil sa lamig. Bumuga ako ng hangin at nakita kong umuusok iyon. Napangiti ako, ang cute!

"Ako rin." Lyn sipped on his hot coffee. "Kamusta pala kayo ni Rylie? Hindi ka yata hinatid kanina?"

Napahinto naman ako sa pag titig sa usok kapag humihinga ako. I smiled bitterly and sipped on my coffee. Kanina nung nasa NAIA kami, i was waiting for him the whole time bago mag boarding pero nadismaya lang ako kasi, wala. Hindi manlang sya nagpakita.

"Ilang bwan narin kaming hindi ayos eh." I shrugged. "Parang may iba sa mga kilos nya. Ang ilap nya sakin. Parang hindi nga nya ako girlfriend eh."

"Pansin ko rin. Saka.." she shifted the way she sit and faced me. "Bakit parang napapadalas yung pag tag sakanya nung Pamela? Pamela ba yon?"

Napasulyap ako sakanya. Saka tumango. "Napapansin ko rin naman yon. Lagi silang magkasama. Kapag may officemates silang kasama. Sila lagi yung magkatabi."

Bumagal ang pag nguya nya at saka malungkot na ngumiti saakin. "Bakit hindi ka nagagalit?"

Napatitig naman ako sakanya. Bakit nga ba?

I shrugged. "It's because I trust him. Ilang taon narin kami. Hindi nya naman siguro ipag papalit yun sa katrabaho nya diba?" I looked up when it starts snowing.

Napangiti ako saka sinapo ang snowflakes na nahuhulog saakin. "Hanggat kaya kong umintindi, intindihin ko sya."

I glanced her and caught her staring at me. "Naiintindihan kita, pero wag mong kakalimutan mag tira para sa sarili mo."

She looked up and closed her eyes. "Pag malamig na. Lumalabo na. Kasi gusto na ng init mula sa iba."

Kinabahan ako sa sinabi nya. I looked down and nibble my lips. I trust Rylie so much. Hindi nya naman magagawa yon sakin diba?

I scoffed when I realized something. Itong isang to kala mo talaga may experiences eh wala namang jowa! Pero I'll take her advice. Aalalahanin ko yon. Napangiti nalang ako at tinanggal ang isiping iyon. Ayokong masira ang araw na to. I want my first day in Belgium be extraordinary.

"Nasan na ba yung babae na yon?!" Reklamo ko ng maalala si Charisse.

I saw Rodelyn stood up. "Ayun oh.." she pointed the gurl who just stepped out from a car.

Napatayo din ako at excited na kumaway sakanya. Maya maya pa ay lakad takbo itong nag punta sa gawi namin so sinalubong na namin sya.

Tuwang tuwa kaming nag yakapan at tumalon talon habang pumapaikot.

"Kamusta flight?" Tanong nya ng matapos kaming mag yakapan.

We shrugged and answered in chorus. "Ayos lang."

Napakunot naman ako ng noo ng mapansing nag mamadali yata itong bruha na ito. Pag labas nya rin kanina sa sasakyan iba na ang aura nya. Ilang meters na ang layo nya saamin sa bilis nya mag lakad.

"Hoy babae bakit ba ang bilis mo mag lakad?" Reklamo ni Rodelyn.

She faced us still walking backwards. "Bilisan nyo may pupuntahan pa tayo!"

"Ano?!" I shouted and ran near her. "Anak ng maleta oo! Kadarating lang namin hindi mo ba kami pag papahingahin?"

Napahinto naman sya at saka kami pinalipat lipat ng tingin. "Gaga kailangan ko pang pumunta ng hospital."