Hayat her şeyi aldıysa elinden, bıraktığı son şeyden de vazgeçmek ne kadar mantıklı ki?
×××
Dişi vampir hayatının en kötü kararını vermiş ve Jace'i ısırmıştı. Simon olacakların farkındaydı. Hemen yanlarına gitti. Hareketsiz kalan Leslie'ye bir anlığına baktı. Artık onun için yapabileceği bir şey yoktu. Hemen Jace'e döndü. Baygındı. Jace'in ceplerini karıştırıp stelini buldu. İyileştirme mührünü etkinleştirdi. Ellerini boynuna koyup bir süre bekledi. Ama Jace uyanmadı. Belki de bir şeyleri yanlış yapmıştı.
Hemen onu yerden kaldırdı. Ayağa kalktığındaysa karşısında klan liderlerini buldu.
"Shane... Lütfen yardım et sadece onu enstitüsüne götürelim başka hiçbir şey istemeyeceğim. Lütfen..." dedi. Yalvaran gözlerle ona bakıyordu ama Shane'in yüzü ifadesizdi.
"Dışarı bırak onu. Arkadaşları orda. Onlar götürürler. Sen hiçbir yere gidemezsin." dedi Simon'a bakmadan.
"Ama neden?" dedi Simon şaşkınlıkla. Shane bu kez ona baktı.
"Çünkü sen buraya aitsin. Nefilimlerin yanına gitmene ve onların tekrar senin aklına girmesine izin vermeyeceğim." dedi keskin bir ifadeyle. Simon yutkundu. Fazla zamanı yoktu. Bir şey demeden hemen onu Alec ve Izzy'nin yanına götürdü.
Onlara baktığında içinde bir şeyin canını acıttığını hissetti. Sadece Jace değildi olay. Gölge avcılarıyla yaşadığı her şey hayatında büyük yer kaplıyordu.
"Özür dilerim." diyebildi sadece. İçindeki duygularla başa çıkamıyordu. Yanlışlık hissini bastıramıyordu. Başka bir şey demeden hızla arkasını dönüp uzaklaştı.
°°°
Hayır sen yanlış bir karar vermedin. Sen bir vampirsin ve burası senin evin. Sen bir vampirsin ve sen artık normal bir hayat süremezsin. Sen bir vampirsin ve nefilimlerle arkadaş olamazsın. Sen bir vampirsin...
Simon kendi kendini sakinleştirmeye çalışıyordu ama olmuyordu. Jace'in yaralanmasina sebep olmuştu. Alec ve Izzy'yi de hayal kırıklığına uğratmıştı. Jace'i onların yanına götürdüğündeki bakışlarını unutamıyordu. Alec belki de ilk defa bir vampire bu kadar güvenmişti ve tekrardan güvenilmez olduğunu anlamıştı. Izzy ise muhtemelen böyle bir şeyi hic beklememişti. Simon'ın Jace'i koruyacağını düşünmüştü belki. Izzy zaten Jace ve Simon'ın birbirini sevdiğini düşünmüştü hep. Onları böyle görmek Izzy'yi şok etmişti.
°°°
Jace öylece kucaklarına düşer düşmez Izzy hemen iyileştirme mührünü etkinleştirmişti. Alec ise vakit kaybetmeden enstitüye haber vermişti. Burdan kendi başlarına enstitüye gitmeye kalkarlarsa çok vakit kaybederlerdi.
"Uyanmıyor." dedi Izzy telaşla.
"Tamam. Sakin ol. Birazdan burda olurlar onu enstitüye götüreceğiz ve sessiz kardeşler ona yardım edecek." dedi Alec. Aslında o da paniklemişti ama belli etmiyordu.
"Cidden bu kaçıncı..." diye söylendi Izzy Jace'in saçlarını geriye atarak. Çok geçmeden Magnus ve Maryse uzakta belirdi. Magnus gelir gelmez hemen Jace'in yanına eğildi. Biraz baktıktan sonra tekrar ayağa kalktı.
"Gidelim." dedi bir kapı oluştururken.
Enstitüye geldiler ve Jace'i hemen revire götürdüler. Her şey çok çabuk olmuştu. Sonrasında sessiz kardeş Jace'in yanında yaklaşık bir saat kalmıştı. Jace şimdiye kadar çok tehlike atlatmıştı. Eğer şimdi bir vampir ısırığından ona bir şey olursa...
Sessiz kardeş odadan çıktığında koridordakiler hemen ayağa kalktı.
Şu an uyuyor. Ciddi bir şeyi yok sadece vücudu şoka girmiş.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Night Changes // JIMON ✔
FanfictionÇok tehlikeli bir görevde Jace her zaman ölmeyi yeğlerdi. Ama o gece ne ölmüştü ne de hayatta kalabilmişti. Beter bir duyguyla başbaşa kalmıştı. ××× "But there's nothing to be afraid of, Even when the night changes." ××× 12.11.2020 tarihinde tamaml...