sigara | texting

11

Bu bölüm biraz yorum ve fikir görmek isterim.

Bilmem kaçıncı kağıdı parçalara ayrılırken sinirle inledim. Elimdeki sigarayı kağıtların üzerine bastırıp söndürürken oturduğum yerden kalktım. Siktiğimin kelimeleri doğru şekilde yan yana gelmiyordu!

Öfkeyle perdeyi açtım ve ardından camı açarak adeta camdan aşağıya sarktım. Soğuk hava ciğerlerime dolarken tekrar inledim. Ellerimi pencerenin pervazına yaslarken bir süre sokaktan geçen tek tük insanları izledim.

Beni camdan ayıran şey, içeride titreyip duran telefonumun sesiydi. Camı kapatma gereği duymadan ayrıldım ve telefonu elime aldım.

Gözlerimi devirdim.

"Ne var?"

Sıkıntıyla soludu hattın diğer ucundan. "Para lazım."

"Ne tesadüf!" dedim alayla. "Bana da."

"Neva, yorma beni. Üç beş bir şey yolla işte."

Tekrardan cama yaklaşarak dışarıya bakmaya başladım. "Yok diyoruz."

"Sen ne zamandan beri böyle oldun!" diye çıkıştı. "Mecbur olmasam arar mıyım seni?"

"Madde almayı bırakırsan paran yeter, anne."

Çığlık atarken bir şeylerin kırılma seslerini duydum. Mimiksiz bir şekilde olduğum yerde dururken ettiği küfürleri ve hakaretleri sakince dinledim. Bir süre sonra yorulup tekrardan asıl konuya dönecekti.

Masanın üzerindeki paketi alıp bir dal dudaklarıma yerleştirerek yaktım. Derin bir nefes içime çekerken bir sessizlik oldu.

"Neva, lütfen kızım."

"Cebimde beş kuruş kalmadı. Olsa da göndermezdim."

"Sen..." Duraksadı. Ardından ağlamaya başladı. "İyi değilim, Neva. Lütfen... Yalvarıyorum sana ya!"

Sigaradan bir nefes daha çekerken gözlerimi kapattım. "Yok diyorum, yok!"

"Orospuluk yap gönder o zaman!"

Boş boş güldüm. "Bir o kaldı zaten." derken bir nefes daha çektim. "Çok biliyorsan kendin yap!"

"Bir de evlat olacaksın!" dedi tükürürcesine. "Siktir git!"

Telefonu yüzüme kapatırken tek bir mimiğim daha oynamadı. Telefonu yatağın üzerine atmadan önce bizimkilere başka bir mekânda çalmak için adres attım. Ardından önce camı kapattım, sonra da çekmecede duran otu çıkartıp kendime güzel bir kıyak geçtim.