sigara | texting

21

Otobüsten inerken derin bir nefes alıp verdim. Geldiğim şehrin havasını solumaya başlamamla beraber bütün sinirlerim gerilmeye başlamıştı. Bakışlarım değişmeyen çevrede gezinmek yerine burada kullandığım hattı telefonuma takarak diğer hattı cüzdanıma koydum, bu şehirden ayrılana kadar o hayatıma dair hiçbir şey istemiyordum.

Derin bir nefes aldım, tekrardan. Ayaklarımı yere sürte sürte gardan çıktım ve ezbere bildiğim mahalleye doğru yürümeye başladım. Taksiye verecek beş kuruşum yoktu, geçen herhangi bir toplu taşıma içinde kartım yoktu. Mecbur yürüyecektim.

Yarım saatlik yürümenin ardından nefret duygumun canlandığı mahalleye ulaştım. Her yerinde canlanan anılarım adımlarımın çakılmasına neden oldu. Devam edemedim.

"Kız!" diye bağırdı, arkamdan birisi. "Neva, sen misin kız?"

Nefesimi dışarıya vererek sese doğru döndüm. Orta yaşlı bir kadın koşa koşa yanıma geldi. Kaşlarım havada ona baktım. "Sen gelir miydin buraya?"

Yapmacık bir şekilde gülümsedim. "Gördüğün üzere."

"Annenin yanına mı döndün?" Histerik bir şekilde gülerken bir şey demedim.

"Acelem var, hadi dedikodunuz bol olsun."

Gözleri irice açılırken neredeyse koşar adımlarla oradan uzaklaştım. Daha fazla tanıdık birisini görmemek için son derece hızlı bir şekilde, kafamda şapkayla sokaklardan geçerek eve ulaştım.

Neredeyse yıkılmak üzere olan evin, kırık kapısını iteklememle açıldı. Harabeden farkı kalmayan eve girerken tüm toz adeta ciğerlerime dolmuştu. Öksürmemeye çalışarak iki parça eşya kalmış eve bakındım. Boştu.

Gözlerim devirdim. Kim bilir yine nerede, ne bok yiyordu.

Evden çıkarak asıl gitmem gereken eve doğru ilerledim. Sıkıntıyla nefesimi dışarıya verirken dişlerimi sıkmaya başlamıştım. Her zaman rahat olan ruhum, bu sokakta hiçbir zaman rahat değildi. Diken üzerindeydim.

Hiç düşünmeden önüne gelen kapıyı çaldım. Çok geçmeden, beklediğim haysiyetsiz hariç kapıyı açtı. Beni görmesiyle zevkle sırıttı. "Neva'cığım, hoş geldin. Gözüm yollarda kalmıştı."

Boş boş yüzüne baktım. "Uzatma." Elimi çantama atarak aylardır biriktirdiğim parayı çıkarttım ve ona uzattım. "Al, bir daha görüşememek üzere."

Dönüp gideceğim sırada cümlesi ile kalakaldım. "Yalnız bu altı ay önceki sayıydı."

Bir hışımla ona döndüm. "Ne diyorsun lan sen?" Yakasına sertçe yakışarak dibine kadar girmiştim ki anında köpekleri yanıma gelerek belimden tuttukları gibi çektiler beni. Bağırmaya devam ettim. "Dalga mı geçiyorsun lan! Seni öldürürüm! Yemin ederim seni öldürürüm!"

Bir sağa bir sola öfkeyle saldırsam da beni tutan iki kişi ne yazık ki hareketlerimi engelliyordu. Sırıtarak bana bakan adamın suratına doğru tükürdüm. "Senin amına koyacağım! Benim adım Neva, bitireceğim seni!"

Cebinden çıkarttığı peçete ile yüzünü silerken, "Bir ay içerisinde bana beş yüz bin getirmezsen asıl ben seni bitireceğim, Neva." dedi. Peçeteyi bana doğru attı, yüzüme çarparak yere düştü. Ona doğru atak yapsam da sıkı sıkıya tutan adamlar yüzünden boşa gitti. "Beş yüz bin, unutma. Hayatın bu sayıya bağlı, bir ay sonra gelmezsen," Gülerek bana baktı. "Ben gelirim."

Başımı salladım. "Geleceğim, belanı sikmeye geleceğim. Bekle."

Dinime kadar gelmesiyle adamlar dahaa da sıkı tuttu. Tamamıyla hareketlerim dururken gözlerimle onu takip ediyordum.

Elini yavaşça yanağıma koydu, parmakları tenimde gezindi ve saçlarımı kulağımın arkasına atarak yanağıma ufak bir buse kondurdu. Bir eli ensemden sıkı sıkıya tuttuğu için kendimi geri çekemiyordum.

Dudakları, kulağıma doğru yaklaştı. "Seni hep bekledim, bu borç ödenmezse her daim benimle olacaksın."

Ellerini üzerimden çekerek bir adım geri çekildi fakat yeterli mesafe açmadığı için kafamı hızla ona doğru savurdum, burnuna sert bir darbe indirmemle geriye doğru savruldu. Keyifle sırıttım.

"Kork benden." diye bağırdım yere düşen şerefsize. "Kork."

Kollarımı sertçe kendime çekerek ellerinden kurtuldum ve yere düşen parayı aldım. Tekrar çantama koyarken bir kez bile ona bakmadan oradan ayrıldım.

Tahmininiz var mı? Sizce o adam kim?