Ufaklık | zm

2.

"Anne, baba, ben evleniyorum."

Böyle bir karar vermek için acele mi ettim bilmiyorum ama sanırım en doğrusu bu yönde. Hem genç bir kız sokaklarda harcanmayacak, hem de benim içim son derece rahat olacak.

"Bay Milward," yutkundum. "Kızı görmemin bir sakıncası var mı?"

Son derece basık ve bunaltıcı olan odada sakince beklemeye çalışıyordum. Nasıl bir işe bulaştığımı veya başıma nelerin geleceğini düşünmemeye çalışarak kendimce zaman öldürüyordum ama bunun çok da mümkün olduğuna inanmıyorum.

Sadece kendimi kandırıyorum.

"Seni bekliyor." Bakışlarını çekingen ve biraz da yaşlı bir adam gibi gözlerime dikti. "Ona her şeyi anlattım."

"Peki o istiyor mu?"

"Bana sunduğun şartları ona ilettim, senden istediği tek bir şey olduğunu söyledi."

"Nedir o?"

Ayağa kalkarak kapıyı işaret etti, "İstersen bunu sana kendi anlatsın."

Herhangi bir şey söyleme gereği duymadan Bay Milward'ın arkasından yürümeye başladım, düşüncelerim dağınık ve karmaşıktı, odaklanamıyordum. Nedensiz yere boğazımı temizleyip kravatımı gevşettim, şimdi her şey biraz daha iyi geliyordu. Ya da daha da kötüleşiyordu. Genişçe bir odanın kapısına geldiğimizde içerden yükselen notalar ilgimi çekmişti, bilmediğim bir ezgiydi. Dahası, çalan kişi her kimse, enfes çaldığını söylemek gerekirdi.

"İçerde," başıyla kapıyı işaret etti. "Geleceğinden haberi vardı."

Gergin bir şekilde sertçe yutkundum. "Teşekkürler, Bay Milward."

Başıyla verdiği selamı alarak kapıyı araladım, küçük bir balkona açılan kapının ardından yükselen notalar beni sarhoş etmiş, biraz da geçmişe sürüklemişti. Tessa da böyle çalardı, diye düşündüm. Üzerinden yıllar geçmiş olmasına rağmen unutamıyorum. Yukardan baktığım kızın ince ve narin parmakları tuşların üzerinden adeta akarken Roy Milward salonun kapısını araladı ve genç kıza doğru yaklaştı.

"Eva," duraksadı, kızın açık renkli saçlarını okşayarak bakışlarını üzerime dikti. "Bak orada kim var?"

Yavaş, duyarlı ve göz alıcı bakışlar Roy'un gözlerinden yavaşça alınıp arkasını döndüğünde merdivenleri henüz inmiş, genç kızın arkasında duruyordum. Ansızın gülümseyince yanaklarının iki yanında beliren gamzeleri kışkırtıcı olmasının yanı sıra masumdu da.

"Merhaba," utangaç sesinin arkasında girişken bir kız çocuğu profili yatıyordu.

"Merhaba," heyecandan gevelemiştim, "Zayn Malik." uzattığım elimi minik parmaklarıyla sıktı.

"Sizi tanıyorum," gülümserken göz kamaştıran dişleri ortaya çıkmıştı, "Şey, ben.. Eva.."

"Memnun oldum.. Bayan.."

Kendini tutamayarak çocuksu kahkahasını aramıza bıraktı. "Bayan değil, sadece Eva."

Gülümsemek için kendimi zorladım. "Peki, memnun oldum, sadece Eva."

Ellerini arkasında birleştirerek gülüşüyle kısılmış bakışlarını yere indirdi. Kısa bir an Roy'un haklı olduğunu düşündüm, bu kız gerçekten farklıydı ve enerjisi beni bile sarmıştı. Başıma daha neler geleceğini bilmiyorum ama bu kızla tecrübe etmeye hazırım..