Ufaklık | zm

3.

"Elindeki dosyada da belirttiğim gibi, birkaç kuralımız olacak ve bunların dışına çıkmazsan sevinirim."

Orta yaşların sonundaki şoförün kullandığı lüks arabanın arkasında, yaklaşık yarım saat önce resmen kocam olan adamın karşısında oturmuş elime tutuşturduğu dosyadaki kuralları gözden geçiriyordum.

"Bilmen gereken üç husus var," yerden aldığı gözleri titrek ve karmakarışık duygularla kaplıydı. "Evimizde bir hizmetçimiz var, yemek ve temizlikten sorumlu. Konuşmaya bayılır, bu yüzden ağzından herhangi bir şey kaçırmamaya dikkat edersen sevinirim."

Başımı sallayıp elindeki fotoğrafa baktım, saçları beyazlamış, tonton bir kadın kadraja gülümsemişti ve her iki yanında da kendi gibi gülümseyen insanlar vardı. Ve bir de, kucağında tuttuğu küçük bir bebek, muhtemelen kız..

"Sağ tarafında duran, bana göre sol, evimizin bahçıvanı. Diğer tarafda duran kadınsa, bebeğin bakıcısı.."

"Ya bebek?" Merakıma yenik düştüm bir an, belki de sormamalıydım..

"Benim.." Duraksadı, söylemek istemiyor oluşunu anlıyordum ama o evde yaşayacaksam eğer bilmeye hakkım vardı. "O benim kızım.. " duraksadı. "Karım öldü.."

Keşke sormasaydım, dedim ama iş işten geçmişti artık.

"Ben, çok özür dilerim, gerçekten de-"

Cümlemi bitirmeme izin vermedi, "O dosyanın içinde bir madde daha var, ki en önemlisi, sen yirmi beş yaşına geldiğinde, eğer ayrılmak istersen belirttiğim koşullarda seni bırakacağım."

Gözlerimi az önce yaptığımız anlaşmanın sayfalarında gezdirdim. Acaba doğru olduğunu sandığım yanlış bir işe mi bulaşmıştım? Kendimi fazla kaptırmamaya çalışıp gözlerimi maddelerin üzerinde gezdirdim.

MADDE-1: Anlaşmada adı geçen Bayan Eva Malik, sekiz yıl sonra, eğer kendi de isterse evliliği bitirebilir. Bunun yanı sıra, kendisine ait bir ev ve araba verilecek, ayrıca bir milyon dolarlık banka hesabı açılacaktır.

"Ama bu.." Ilk madde bile bana fazlasıyla ağır gelmişti. "Yani burada çok büyük şeyler var.."

"Ben sadece sözümde duruyorum." ses tonunu beğenmiyordum ama bu saatten sonra geri dönüşü de yoktu. Kısa bir anlığına gözlerimi kapayıp iç çektim ve diğer maddeyi okumaya başladım.

MADDE-2: Eva Malik, söz verildiği üzere okuluna devam edecek, eğer isterse ilerleyen yıllarda üniversite eğitimi alacaktır.

MADDE-3: Bu anlaşmanın tek şartı, Eva Malik'in Suri Malik'e artan zamanından ayırması olacaktır.

"Üçüncü madde," gözlerimi kırpıştırıp biçimli yüzüne odaklandım. "Suri, kızınızın adı mı?"

"Evet." Fazla göz temasına girmeden tekrar yola döndü ve varacağımız yere kadar başka bir şey söylemedi. Kendimi biraz gergin, biraz heyecanlı, biraz da stresli hissediyordum. Gittiğim bu yeni yerin bana neler getireceğini bilememek daha fazla tedirginlik yaratıyordu.

"Eva.." Araba büyük ve gösterişli beyaz bir villanın önünde durduğunda kapımı aralayıp samimi bir gülümsemeyle inmem için elini uzattığında nazikçe parmaklarını tuttum. Ben etrafı incelerken kulağıma eğildi. "Ailemin yanında hassas olmam gerektiğini söylemeliyim, eğer sen de kabul edersen, bana biraz daha yakın davranman daha iyi olur.."

Şaşkınlıkla ona kafa sallama göndermiştim, ne söylemem gerektiğini bilmiyordum. Gözlerine bakarken elimi tuttu ve beni peşinden içeriye sürükledi.