Friends JJK

16.Bölüm

JUNGKOOK'TAN

- Jaejae. Seni sevdiğimi biliyorsun.

Bakışlarını televizyondan çekip, bana çevirdi.

- Evet de. Ne alaka şuan?

Gülümseyip, yüzünü ellerim arasına aldım.

- O zaman seninle evlenmek istediğimide biliyorsun.

Gözleri şaşkınlıkla açıldığında güldüm.

- N...nereden çıktı bu şimdi?

Alnından öptüm.

- Bir yerden çıkmadı. Hep istediğim bir şeydi. Evet de, üstümdeki bütün bu yük kalksın.

Tebessüm oluştu yüzünde.

- Hayır dersem ne olur?

Kaşlarımı çattım.

- Seni alır, oturturum nikah masasına. O zaman görürsün 'hayır'ı.

Gülmeye başladığında, istemsizce ben de güldüm.

- Yüz ifadeni görmen lazımdı.

Kollarımı sıkıca ona sardığımda o da bana sarıldı.

- İyi madem. Evet diyeyim. Yoksa kalpten gideceksin.

Gülerek saçlarına bir öpücük kondurdum.

- İstemediğin sürece hiçbir şey yapmayacağımı biliyorsun, değil mi?

- Biliyorum. O yüzden bu kadar rahatım ya zaten.

Derin bir nefes alıp, kokusunu içime çektim.

- Seni seviyorum.

- Ben de seni seviyorum Jungkook.

~~~~~~~~~~~

Sinirli bakışlarımı abime çevirdiğimde gayet ciddi durduğunu gördüm.

- Saçmalama.

- Saçmalamıyorum Jungkook.

Sinirle güldüm.

- Saçmalamıyorsun?

Başını olumlu anlamda salladığında hızla ayağa kalktım.

- Şirketin saçmalığı yüzünden sevdiğim kadından ayrılmamı istiyorsun! Saçma değil öyle mi?!

- Bana sesini yükseltme!

Sinirle büyüyen gözlerimden bir yaş düştü.

- ZATEN TEK UMURUNDA OLAN ŞEY BU ŞUAN! AL YÜKSELTTİM! NE YAPACAKSIN?! YETER TAMAM MI?! SENİN SAÇMALIKLARINDANDA SENDEN DE BIKTIM!

Annemle babam sessizce kavgamızı izlerken, karşıma geçti.

- Ne yapayım?! Şirkette saçma salak dedikodular mı çıksın?! Ne yapmamı bekliyorsun?!

- BEN O DEDİKODULARDAN DAHA MI DEĞERSİZİM LAN?!

Sustuğunda omuzlarından ittim. Geriye doğru sendelediğinde gözlerim doldu.

- Sırf şirkette senden önce ben evleneceğim diye çıkacak dedikodu ya da iş için zoraki bir evlilik yüzünden sevdiğim kadından ayrılmam ben! Bekarsın, sevdiğin biri yok! Git evlen! Asıl ben ne yapayım?!

Alayla güldü.

- Birini sevip sevmediğimi nereden biliyorsun?

Kaşlarım istemsizce çatıldığında güldü.