Friends JJK

FİNAL

JUNGKOOK'TAN

- Kalk kalk kalk. Çok bile uyudun.

Üstümden çekilen yorganla, ağlama taklidi yaptım.

- Ama uykum var. Ben seni böyle mi uyandırıyordum?

- Bebeğim, uyansan ben de senin gibi uyandırırdım. Uyanmıyorsun.

Sırıttım.

- Hmm. Öyle mi?

- Öyle.

Boşluğundan yararlanıp, bileğinden tuttum ve yanıma çektim.

- O zaman yanıma yat. Anında uyanırım, biliyor musun?

Boş boş baktığında gülerek sarıldım.

- Uykum var.

- Annenler aşağıda seni bekliyorlar.

- Beklesinler.

- Jungkook!

Umursamazca omuz silkip, başımı boynuna gömdüm.

- Dün akşamı unutmadım hala.

Kollarını bana sardığında tebessüm ettim.

- Ben yapmak istememiştim. Seni üzmek istemiyordum.

Boynuna bir öpücük kondurup, ona baktım.

- Biliyorum. O muhteşem üçlü. İkisi kuzenin diğeri kardeşin olan hani. Onlar planladı değil mi?

Güldü.

- Ve abin.

Göz devirdim.

- İt herifler.

Gülümsedi.

- Jaejae'm.

Bakışlarını bana çevirdi.

- Diyorum ki, bu akşam babanla konuşsak. İlişkimizi söylesek. Kısa zamanda da söz işini halletsek?

Sırıttı.

- Neden bu kadar acelecisin?

Omuz silkip, gülümsedim.

- Çok bile bekledim.

- Babam kabul etmezse ne yapacaksın? Beni kolay kolay kimseyle paylaşmaz, biliyorsun.

Eyvah. Bunu tam anlamıyla unutmuştum. Evet. Babası Jae'yi adeta altınmış gibi kimseyle paylaşmazdı. Arkadaşlığımızın ilk zamanlarında bana çok kötü bakıyordu hatta. Bir zaman sonra beni sevmeye başlamıştı. Ama beni sevmesi, kızını bana verebileceği anlamına da gelmiyordu.

Ya ilişkimizi onaylamazsa?

- Merak etme. Babam bana kıyamaz. Seni de seviyor zaten. Sorun çıkartacağını düşünmüyorum.

Umarım...

~~~~~~~~~~

- Vazgeçtim. Söylemeyelim.

Göz devirip, anahtarını çıkardı.

- Bu kadar korktuğunu bilmiyordum Jungkook.

- Korkmak değil.

- Eminim öyledir.

Kapıyı açıp, içeri girdiğinde yutkunarak ben de girdim. Kapıyı kapattığım sırada Bayan Min mutfaktan çıkmıştı.

- Hoşgeldiniz çocuklar.

Sevecenliğine gülümseyip, montumu çıkardım. Jae elimden alıp kendi montunun yanına astı.