Ne Debore...(shqip)

Kapitulli 7.

Edhe pse vetem ne kete shtepi te madhe  e te frikshme kisha ende shume per te bere.Qe ne pike te mengjesit dal ne keto rruge ku 365 ditet e vitit bie bore....tallem,por seriozisht,bie shume bore.Ne shtepi kan filluar te mos me shohin me.Shkoj menjehere ne biblioteke.Kohet e fundit eshte na bere zakon qe te mblidhemi ne Diabetiket.Liami e hap biblioteken qe ne 6.Eriku vjen pak me vone se eshte nje dembel i dreqit.Libri po na shkon per mrekulli.Sot pasi mbeta vetem tek dhoma e projektit erdhi brenda Kejsi.

-Hej! Po punoni shume?

-Hej! Po,epo ne fakt une me shume.
Pak qetesi.

-Si shkojne punet me Erikun.Domethene ti si e dashura e tij duhet ta kesh te veshtire te pershtatesh.-une.

-Cfare?! Kush te tha se jam e dashura e tij! Une jam motra e tij.
O Zot i Madh!!!Cfare po ndodh ketu.Te betohem se nuk po kuptoj me asgje.Po si e ka hallin ky! Ne fillim flirton pastaj thote shoke dhe me thote se ka nje te dashur dhe me pas shfaqet me te gjate gjithe kohes.
-Pra ti.....Me duket se ka nje ngaterrese ketu.Mund te me falesh pak?
U nisa per tek Eriku qe ai te me shpjegonte gjithcka.Isha gjithe nerva.Seriozish....cfare njeriu eshte ky.
-Erik!
Teksa shkoja atje rreshkita perseri dreqin,por per fat Eriku me kapi perseri.

-Me duket se te eshte bere zakon te thyesh qafen kohet e fundit.
Kisha mbetur e ngrire duke e pare.Mendova me mire te mos i thoja gje.Do te dukesha si idiote po ti kerkoja llogari.Nuk e di perse...por...brenda meje u zgjua ajo deshira qe kisha ne fillim.

-Je mire?

-Po...faleminderit...

-Per cfare po me kerkoje?
Sajova dicka shpejt.
-Per... kopertinen e librit.

-Ah po,i ke fotot ne kompjuter.

-Ne rregull.
Neser behet gati 1 muaj ketu.Miku me i mire ne bote Liami do te organizoje nje feste per mua dhe per librin,qe...sipas nesh do te jete nje hit veror.Ditet kalonin sakaq.Dita e festes erdhi.Sot pjastrova floket dhe u vesha me ngjyre si kaf ne portokall.Festa nuk ishte kushedi se cfare.U be ne shtepine e Liamit me ushqime e pijr plot.Me nje majtafon gjigand qe ne fakt e nxirrte zerin e kengetareve sikur te ishin me grip.Ishte edhe Kejsi atje.Filluam te benim gallata shume.Me te vertete qe per here te pare ne jete po kenaqesha shume.Edhe pse thjeshte e pak.Keta filluan te kercenin ndersa un dola pak jashte.Pas rreth...2 minutash dikush me frikesoi me nje "Boooom".
-Hej!-une.
U ktheva pas dhe ishte Eriku.
-Erik?

-Bukur he?
Ai po veshtronte drejt rruges te nriquar me drita e qe debora po ia zinte frymen.

-Po...pak a shume.-une

-Une mendova se te pelqen debora!

-Po me pelqen,por...kur shikon kaq shume debore...ne nje fare menyre nuk te ben me pershtypje.Kohet e fundit me duket sikur jam zhytur ne debore.

-Uau! ME MADHENGJEVE!

-Mjaft u talle me mua!

-Hahahahahaha...

-Mjaft po te them...
Filluam te qeshnim pa kuptim....si te marre.
-Te ecim pak?-Eriku.

-Tani?! Ne mes te nates?

-Po.

-Prit sa ti themi Liamit dhe Ke...

-Ska nevoje.
Nuk isha kaq budallaqe sa te mos kuptoja qellimin e tij.Por po cuditesha me kete stratrgjine e tij koti dhe te merzitshme.Filluam te shetisnim dhe doja tu nxirrja te verteten.
-Pra....si u lidhet ju te dy? Ti dhe Kejsi?

-Kejsi?
U mendua pak.Une tashme kisha kuptuar gjithcka.
-Epo...

-Perse me genjeve! Cfare,mendon se jam idiote!

-Cfare?! Jo nuk eshte ashtu....

-E di qe ajo nuk eshte e dashura jote.Ajo eshte motra jote!

-Kush ta tha?!

-Ska rendesi.Ne ishim shoke apo jo?! Perse ma fshehe?!
Une u largova dhe fillova te ecja pak shpejt Ai me ndoqi pas shpejt dhe me kapi krahun per te me ndaluar.
-Me lesho!-une.

-Prit...pak!

-Me lesho po te them!
Ai me kapi te dy krahet dhe me afroi afer vetes.
-E di pse te genjeva?
Kisha mbetur e ngrire dhe pa fjale.
-Doja te shikoja reagimin tend.Ti me pelqen shume.Madje qe kur te pashe.Por nuk doja te gabohesha perseri.Vura re se ti je ndryshe.Sjellja jote...pamja...gjithcka tek ty me pelqen.

-Pra....ti po thua se...

-Po.Ti me pelqen shume.E di qe ky vend ndoshta nuk eshte i pershtatshem por...Deshiron te behesh e dashura ime?
Ai me leshoi duke dashur te me thote se isha e lire te zgjidhja.Une u ktheva pas dhe u largova.Fillova te ecja  pak shpejt qe te largohesha.Ktheva koken dhe pashe se ai po ikte.U pendova shume,por...nuk mundja ti pranoja edhe pse e pelqeja shume.Me kishin mbetur edhe 5 muaj ketu dhe nuk doja te lendoja ate dhe veten.Eca drejt tij.Duhet te nxirrja ndonje justifikim.E vetmja gje qe me erdhi ne mendje ishte lidhja ime e pare dhe e fundit.Shkova tek Eriku dhe pa thene asgje i kapa doren.Ai u kthye pas dhe me pa.
-Me...

-Mos thuaj asgje.Thjesht ec.
Ai ishte hutuar pak.Teksa ecnim i tregova atij per "dashurine" e jetes sime.Kur kisha zbuluar se isha semure ai me mbeshteti shume.E donim shume njeri tjatrin.Pasi me thane se do behesha operim frika me kishte kapur dhe per te mos e lenduar me shume u ndava me te.Por une si budallaqe nuk e kisha menduar mire...keshtu kisha bere gabimin me te madh ne jeten time.Pas 1 muaji me erdhi nje leter nga e motra ku shkruhej se ai kishte vdekur nga nje aksident me makine.Nuk munda te shkoja ne varrimin e tij pasi nuk do ta perbelloja.Tani kam shume frike se do te lendohem serish.Eriku me kuptoi dhe me perqafoi dhe me tha se nuk do me vinte me ne pozite te tille.U kthyem tek shtepia e Liamit.Nuk kishim thene se jemi shoke,por ne nje fare menyre...i dhashe nje mundesi.U pershendetem dhe Kejsi dhe une u futem ne makine.Eriku me dergoi ne shtepi dhe u pershendetem.Hyra brenda dhe po fluturoja nga gezimi.Edhe pse i prisha pak gjerat isha perseri shuuume e lumtur.Me ka zene frika kohet e fundit se njerezit e kesaj shtepia jane zhdukur.Shkova tek dhoma ime,dhe kur hapa deren zonja Erin ishte brenda.Isha gati te bertisja por e mbajta gojen.Ate e kish zene gjumi ne krevatin tim me nje foto te te shoqit ne dore.Me erdhi shume keq per te.I hodha nje batanije siper dhe shkova ne dhomen e pritjes dhe fillova te shikoja nje film dhe si perfundim me zuri perseri gjumi ne ate divan gure te forte.