Ne Debore...(shqip)

Kapitulli 5.

Dhe ja.Erdhi dita e pare e shkolles.Domethene per mua,sepse shkolla ka 2 muaj qe ka filluar.Pasi u vesha duke dalur nga dhoma me erdhi nje mesazh.

"Pac fat ne shkolle!Thone se ditet e para jane gjithmone te veshtira"-Eriku.

"Kam kaluar kaq shune dite te para,saqe me beso,ja kam marre doren."-une.

"Hahahahaha"

Mbylla telefonin dhe shkova poshte.Kur u ula poshte te gjithe po hanin mengjes.U ula edhe une te ha.

-Te te shoqeroj ne shkolle?-Kris.

-Po.Me duhet te mesoj rrugen.

Hypem ne makine dhe u nisem.Une po shikoja nga drirarja.

-Do ti propozoj Alises per martese.

-Me te vertete?Kur?

-Nuk e di...ende po e mendoj.Doja te te pyesja se si ti propozoj.

-Mua?

-Po.

-Epo.....

Pasi mendova pak...

Kur e ka ditelindjen ajo?

-Muajin tjeter.Perse?

-Ku do te kishte me bukur se te lumturohej dyfish.

-Por eshte vone!

-Do te kesh me shume mundesi per te menduar se cdo ti thuash.

I pelqeu mendimi.Mberritem ne shkolle dhe u ula nga makina.Pershendeta Krisin dhe hyra ne shkolle.Hyra ne klase pa u vene re.Pasi  kaloi ora e pare,nje djale nga banka e pare po me shikonte gjate gjithe kohes dhe une beja sikur nuk e shikoja.Pasi ra zilja e pushimit shkuam ne mense.Teksa po pija uje dikush me bertiti ne vesh dhe gati sa nuk e nxora ujin nga goja.U ktheva pas dhe shikova se ishte i njejti djale.

-Mos je cmendur?Te kap shpesh?

-Me fal!Eshte nje tradite ne kete shkolle.

-Posi posi!

-Gjithashtu edhe nje puthje.

Une u zemerova shume dhe u ngrita ne kembe dhe i hodha shishen e ujit ne koke.Te gjithe po qeshnin.Ai ishte bere qulle.U largova nga mensa dhe shkova te salla e gjimnastikes.Une nuk isha regjistruar per shkak te semundjes.Doja te rrija pak vetem.Nje vajze hyri brenda duke qare.Nuk desha ti afrohem afer,sepse te te them te drejten nuk ishte puna ime.Vendosa te dal,por u ktheva dhe i dhashe nje pako piceta.

-Merri.

-Faleminderit...
Vendosa te ikja.

-Prit...te lutem.Me ndihmo!

-Une....?

-Me thuaj cte bej?

-Me cfare?

-Po tradhetoj shoqen time.Jam lidhur me te dashurin e saj dhe nuk di cte bej!

-Cfare?!

-Ai na genjeu te dyjave! Sot ajo gati sa se mori vesh.

-Nese me pyet mua....ndahu nga ai.Dhe shpjegoi gjithcka shoqes tende.

-Nuk eshte kaq e lehte!

-Po! Eshte! Tani behu e forte dhe mos u qurravit sa andej ketej! Shko tani!

Doja tia prisja shkurt,dhe me duket se funksionoi.Pjesa tjeter ne shkolle nuk kishte asgje interesante.Krisi kishte harruar te vinte per te me marrur.Nuk mund te qendroja ne shkolle.Fillova te sorrollatem.Mendova se e kisha mesuar rrugen,por jo.Perseri humba.Filloi te binte perseri bore.Duke ecur kot shikova librarine.Thashe te shkoja njehere andej.Hyra brenda.

-Ckemi Liam!

-Hej,si ja kalon?

-Jo dhe aq mire.Po ti?

-Pak a shume...

-Je i lire tani?

-Perse?

-Thash te punonim ne ate projektin tend.

-Oh po.Me ne fund.Prit sa te vendos dike ketu.
Ai solli nje djale qe te qendronte ne sportel.Me pas shkuam tek dhoma e projektit.Ishin 5 kompjutera,rafte librash,grumbuj fletash.

-Pra cfare historie mendon te besh?

-Nuk e di.

-Cfare?

-Prandaj te kerkova ndihme.

-Pra duhet te nisemi nga 0.

Papritur ne dhome hyri Eriku.

-Hej Erik,me ne fund!-Liam.

-Hej!

-Erik? Cfare ben ti ketu?

-Ne jemi shoke te ngushte-Liam

-Po.Ne u njohum kur....

-Jo! Te lutem tia them une!-Liam.

Liam me rrefeu se ata kishin qene te lidhur me te njejeten vajze 3 vite me pare.Pasi e kuptuan ata menjehere u ndane nga ajo,por meqe ishin shoke klase,fati ne nje fare menyre i bashkoi.Kjo ishte historia me e cuditshme.Filluam te flisnim se si te benim librin.

-Une mendoj...Kejsi.-Eriku

-Kush eshte Kejsi?-une

-E dashura ime.

Dreeeeq! Cfare ishte kjo?! Mos po tallet me mua ky? Atehere perse po flirtonte me mua.Me duhej te shtiresha sikur nuk me interesoi ajo qe tha.

-Jo...Une mendoj...MJEGULLA.

-E mrekullueshme! Po historia?-Liam.

-Mendoj...per nje djale qe pas shume lidhjesh do te bie me te vertete ne dashuri.
Dhe keshtu filluam projektin tone.Ne ishim grupi"Diabetiket".Ishte pa kuptim seriozisht.Epo Liami e shpiku.Pas gjysem ore Liam u largua per nje moment nga dhoma.

-Me vjen keq per dje!-Eriku.

-Cfare?

-Ndoshta te kam dhene shkak per ndonje gje.
Normal! Tani e gjeti te shpjegohej ky.Nejse...Tani duhet te themi"shoke".

-Seriozisht e ke? Natyrisht qe jo!-u shtira une.

-Une keshtu sillem gjithmone.

-Hej! Pa merak! Shoke! Nje djale dhe nje vajze mund te jene shoke.

Pas gjithe ketyre fjaleve shtirese une isha zemeruar shume.Te pakten qe ma tha tani.Pasi mbaruam pune me dergoi ne shtepi.

-Naten!-une

-Naten.-Eriku.
Hyra brenda.

-Megi! Me ne fund! U shqetesuam shume!

-Meg...me vjen shume keq!-Kris

-Djema!Ejani tani...nuk ka gje seriozisht.

-Hej me qe ra fjala deshiron te shikosh Dawn of the Planet of the Apes?-Meri

-Mos po tallesh!Eshte filmi im i preferuar.

U ulem neper divane dhe shikuam filmin.Qendruam deri vone duke biseduar.Ne fakt ata te dy po bisedonin.Une nuk e kisha mendjen fare.Ata vazhdonin te flisnin derisa mua me zuri gjumi ne divan.