|Yazılan Her Şey Hayal Ürünüdür|
Ersay Üner - Nokta
"Ayşegül hadi ezber çalışacağız." Diye seslendi Ezgi salondan.
"Geliyorum." Dedi Ayşegül ve elindeki bardağı tezgaha koyup mutfaktan çıktı.
Salona gireceği sırada telefonu çalmaya başlamıştı.
"Efendim anne?" Dedi Ayşegül. Geri dönüp bir iki adım uzaklaştı kapıdan.
"Nasılsın kızım?"
"İyiyim anne, çalışıyoruz. Siz nasılsınız?"
"İyiyiz bizde. Bir sesini duyayım dedim."
"İyi yapmışsın anne." Dedi Ayşegül.
"İstanbula ne zaman dönüyorsunuz?"
"Yarın dönüyoruz anne."
"Ayşegül hadi." Diye seslendi Cemile. "Geliyorum." Dedikten sonra annesine döndü. "Anne benim şimdi kapatmam gerekiyor. Çalışacağız."
"Ayşegül her şey yolunda değil mi? Geçenlerde bahsettiğin arkadaşın, aranız düzeldi mi?"
"Kapatıyorum anne." Dedi ve kapattı Ayşegül. Annesi Ozandan bahsediyordu. Geçen hafta yine Ozanın anlamsız göndermeleri yüzünden odasına çekildiğinde annesi aramıştı. Yalan söylemeyi sevmediği için anlatmıştı annesine. Ama bir kısmını. Şimdi de yalan söylememek için kapatmıştı. Çünkü Ozan'ın hiç bir farkı yoktu. Bahçede konuşmalarının üzerinden neredeyse 3 hafta geçmişti. Yarın İstanbul'a döneceklerdi.
Ayşegül o geceden sonra Ozan ile tekrardan konuşmak için ya da aralarında ki sorunu anlamak için bir şeyler yapmamıştı. Madem öyle davranmak istiyordu davransın diye düşünüyordu.
"Ayşegül hadi!"
"Geldim." Diyerek içeriye girdi Ayşegül. "Kusura bakmayın." Dedi ve Fatma ile Ecemin arasına oturdu.
"Bir sorun mu var?" Diye sordu Ecem.
"Yok yok." Dedi Ayşegül.
-
Ayşegül üstten gelen mesajın bildirmini silip söylemesi gereken cümleyi okudu.
Annesi tekrardan mesaj attığında Ayşegül bildirimi tekrar sildi. Telefonu bir şey söylemeden kapattığı için aklı kalmıştı mesaj atıp duruyordu. Vakit bulup cevapta verememişti.
Tekrardan gelen mesaj sesi Ozan'ın sabrını taşırmıştı.
"Yeter ama ya!" Dediğinde herkes ona döndü. Oda Ayşegüle bakıyordu. "Ya sevgiline söyle mesaj atıp durmasın ya da telefonunun sesini kıs! Çalışıyoruz burada."
Ozanın verdiği gereksiz büyük tepki ile Ecem göz devirip geriye yaslandı. Yine başlıyor diye düşündü içinden. Kaç yıldır tanıdığı neredeyse her anında yanında olduğu arkadaşını, Ozanı son zamanlarda tanıyamıyordu. Anlamsız sinirlenmeleri, gereksiz tepkileri. Ecem bile anlam veremiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BERCESTE •OzAy•
Fanfiction"Ben senin gelince bütün düzenim bozuldu sandım ama benim zaten bir düzenim yokmuş Ayşegül..." - "Yeter ya!" Diyerek ayağa kalktı Ayşegül. Odadaki herkesin bakışları Ayşegülü buldu. Ozan da yaslandığı yerden doğruldu. Böyle bir tepki beklemediği y...
