BERCESTE •OzAy•

b8"insanlar kalabalık„

|Yazılan Her Şey Hayal Ürünüdür|

Gökşin Derin - Romeonun Kırık Kalbi

-

"Gidelim mi artık?" Diye sordu Ayşegül. Bu gün oyun vardı ve erken gitmeleri gerekiyordu.

"Olur, direk geçelim mi yoksa eve mi bırakayım seni?"

"Iı, ben bir Fatmayı arayayım ondan sonra söylerim." Dedi Ayşegül ve cebinden telefonunu çıkarttı.

Ayşegül Fatmayı ararken Ozan da çöpleri eline alıp karşıda ki çöp kutusuna doğru yürümeye başladı.

"Alo Ayşegül neredesin sen?" Diyerek açtı telefonu Fatma.

"Dışardayım."

"Onu anladık canım. Neredesin onu soruyorum. Haber de vermemişsin."

"Ya ben çok erken çıktım o yüzden. Sen de uyuyordun haber veremedim."

"Tamam neredesin? Kahvaltı hazırlıyorum."

"Şey sahildeyim." Dedi Ayşegül.

"Kızım ne işin var sabahın köründe sahilde?"

"Ya Ozanla beraber geldik." Dedi Ayşegül çekinerek. Fatmanın vereceği tepkiden korkuyordu. Korktuğu da oldu. Fatma birden "Ne?" Diye bağırdı.

"Ne bağırıyorsun kızım?"

"Ne işiniz var Ozanla bu saatte sahilde?"

"Sonra anlatıcam ben sana, biz buradan direk BKM'ye geçiyoruz sen benim odamda ki çantayı getir gelirken." Dedi Ayşegül.

"Ya kızım anlatsana şunu doğru düzgün." Dedi Fatma merakla. "Tamam sen o zaman getirisin çantamı, tamam görüşürüz." Dedi ve telefonu kapattı Ayşegül.

Fatma boş boş telefona bakakalmıştı.

Ayşegül yanına gelen Ozana döndü. "Biz direk gidebiliriz ben Fatma ile konuştum."

"Tamam. Bize uğrasak senin için sorun olur mu?" Diye sordu Ozan. "Hayır da neden?"

Ozan gülerek üzerini gösterdi.

"Üzerimi değiştirmem gerekiyor. Senin kadar hazırlıklı çıkamadım evden."

"Hayret halbuki sen aramıştın."

"Kabul edeceğini düşünmemiştim." Dedi Ozan da gülerek.

"Benim için sorun olmaz."

Birlikte arabaya binip Ozan'ın evine geldiler.

"Gelsene sende bekleme arabada." Dedi Ozan.

"Yok ya ben şimdi rahatsız etmeyeyim."

"Kimi?"

"Yani Hamzayı, bir de ev-"

"Hamza çoktan çıkmıştır. Hem daha erken saat gel bir kahve içer öyle gideriz." Dediğinde Ayşegül de kabul edip arabadan indi.