BERCESTE •OzAy•

b1"muğla„

|Yazılan Her Şey Hayal Ürünüdür|

Deeperise,Jabbar - Raf

Aradan 2 hafta geçmişti. Ayşegül ekiptekilerin de yardımı ile çok kısa sürede ekibe alışmıştı. Sanki sonradan değilde en başından beri burada gibiydi.

Ozan ile bu süre içerisinde pek karşılaşmamışlardı. Bunun büyük bir sebebi de Ozan'ın 1 haftalık Ankaraya gitmesiydi. Geri kalan 1 hafta da Ozan elinden geldiğince Ayşegül ile muhattap olmamıştı. Ayşegül de hala ne olduğunu anlayamamıştı. Ozan'ın söylediği her cümleden sonra biraz daha düşünmüştü 'kötü bir şey mi yaptım?' diye ama yapmamıştı. Zaten ne ara yapabilirdi ki? Geldiği ilk günden beri böyle davranıyordu Ozan.

Diğerleri araya girdiğinde ortam hemen geriliyordu. Böyle olunca ya Ayşegül konuyu değiştiriyordu ya da Ozan kalkıp gidiyordu.

Ayşegül umursamak istemesede ister istemez kafasına takılıyordu. Hatta Ozan'ın Ankara'ya gideceğini duyunca içten içe sevinmişti bile.

"Hazır mısınız?" Diye sordu içeriye giren Cihan.

"Ya defterim yok!" Diye bağırdı Fatma birden. "Ne defteri?" Diye sordu Ozan merakla. "Ya dün gece burada kalmış. Geldiğimden beri arıyorum ama yok."

Fatma ağlamamak için kendini zor tutuyordu. Ortaokuldan beri yanından ayırmadığı, her şeyi yazdığı defter birden ortadan kaybolmuştu.

"Tamam boşver şimdi defteri, otobüs geldi bizi bekliyor." Diye konuştu Cihan.

"Hayır!" Dedi Fatma telaşla. "Ya çok önemli o defter benim için."

"Kızım gidiyoruz diyorum."

Hep birlikte Yılmaz hocanın Muğlada ki çiftliğine gidiyorlardı. Yaklaşık 5 ay önce ekip tekrar gitmişti ve oradaki çalışmaları daha başarılı olmuştu. Şimdi de yayın tarihi ertelendiği için tekrardan gitmeye karar vermişlerdi.

"En son nereye koymuştun?" Diye sordu Hilmi.

"Ya işte Ayşegül ile skeç yazıyorduk, masadaydık zaten sonra eve gittim."

"Eve götürmüş olamaz mısın?" Dedi Ayşegül. "Hayır."

Ozan Ayşegüle kısa bir bakış atıp "Çaldırmış falan olamaz mısın?" Diyerek Fatmaya döndü. "Kim çalsın benim defterimi?"

"Bilmiyorum vallahi etrafında ki insanlara dikkat edeceksin demek ki."

Ayşegül Ozanın bakışlarından rahatsız olmuştu ama ortam gerilmesin diye sesini çıkartmadı.

"Bu mu?" Diye sordu Batuhan elinde ki defteri sallayarak.

Fatma sevinçle konuştu. "Evet!"

"Koltuğun altına düşmüş." Dedi Batuhan Ozana bakarak. Ozan onu umursamadan kapıya döndü ve dışarıya çıktı.

"Ee hadi gidiyoruz o zaman!"

-

Hep birlikte otobüse yerleştikten sonra yola çıkmışlardı ve yaklaşık 1 saattir yoldalardı. Saat erken olduğu için neredeyse herkes uyuyordu.