|Yazılan Her Şey Hayal Ürünüdür|
Yaşlı Amca - Yıldızlara Bak
-
Ayşegül gözlerini açtığında gece salonda, elbisesi ile uyuya kaldığını anlaması zor olmamıştı. Başı feci derece de ağrıyordu, ayaklarında da hala daha topuklu ayakkabıların izi vardı.
Yataktan kalkıp banyoya girdi. Tek dileği kendine gelebilmekti.
-
"Oğlum bağırma lan başımda bağırma!" Diye bağırdı Ozan. Hamza koltuğa oturup konuştu "Oğlum siz bizi bıraktıktan sonra bir yerlere mi gittiniz Ayşegül ile?"
Ozan duyduğu şey ile hemen başını kaldırdı. "Ne?"
"Gittiniz mi?"
"Yo, nereye gidelim? Evine bıraktım geldim." Dedi Ozan hemen. Sanki bir suç işlemişte kendini temize çıkarmaya çalışıyor gibi bir hali vardı.
"Neden sordun?"
"Acaba dedim içtiniz mi? Çünkü oradan çıkarken saatlerce uyuyacak kadar sarhoş değildin." Dedi Hamza.
Hilmi elinde ki kahve ile oturma odasına girdi. "Kardeşim Ozan'ın uyuması için içmesi mi gerekiyor sence?"
"Oda doğru. Neyse hadi hadi, prova var bu gün."
"Of." Diyerek başını yastığa gömdü Ozan. Bıraksalar günlerce uyurdu. Ama bırakmıyorlardı.
Mecburen yattığı koltuktan kalkıp önce banyoya sonra odasına gitti. Üzerini değiştirdikten sonra evden çıktılar.
-
"Oğlum kahvaltı etmedim daha kahvaltı!" Diye söylendi Ozan BKM binasından içeriye girerken.
"Sanki biz sabahın köründe Van kahvaltısı yaptık!"
"Bak kardeşim." Diyerek Hilmiye döndü Ozan. "Kendin söylüyorsun, sabahın körü! Sabahın köründe adam mı uyandırılır?"
"Ha bırakalımda işinden ol. Biz seni düşünüyoruz oda kabahat." Dedi Hilmi.
"Düşünme kardeşim. Düşüncenin içinde uyandırmak varda lütfen düşünme."
Binanın büyük mutfağında hep birlikte kahvaltı yaparlarken içeriye Ayşegül girdi. "Günaydın."
"Günaydın."
"Sana gün nasıl aydı ya?" Diye sordu Ecem.
Ayşegül ceketini sandalyenin arkasına asıp oturdu. "Derken?"
"Kızım dün zil zurna sarhoştun."
"Sen sanki değildin."
"Bizde öyleydik ama sen." Dedi Ecem hayretle. Dünde çok kez dile getirmişti Ecem. Ayşegülün içinden öyle birinin çıkacağını düşünmemişti. "Sen bir başkaydın kızım. Yıllardır bu anı bekliyormuş gibi."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BERCESTE •OzAy•
Fanfic"Ben senin gelince bütün düzenim bozuldu sandım ama benim zaten bir düzenim yokmuş Ayşegül..." - "Yeter ya!" Diyerek ayağa kalktı Ayşegül. Odadaki herkesin bakışları Ayşegülü buldu. Ozan da yaslandığı yerden doğruldu. Böyle bir tepki beklemediği y...