Living with Bangtan Boys|Tagalog ff

Partue 28

"Owww Chae..." she smiled at me, hindi ko siya pinansin pero sinusundan niya parin ako.

"What do you want?" luhh napa english na ako, well best in english ako dati nohh.

"You, de joke. Paki bigay kay Jimin, nagkatampuhan kami kahapon" she smiled at me. Muntik ko na siyang masapak pero good yung hands ko,

"Kiallie, kung ibibigay mo yang relo na Gucci saakin hindi makakarating ka Jimin yan" sabi ko at nag-ayos ng mga make-up.

"What should I do? Eh galit siya saakin" sabi niya and pout, luh aso ka girl.

"selos kalang kasi hindi napunta si Jimin sa iyo" bulong niya pero rinig na rinig ko lahat ng sinabi niya.

"what do you mean?" tanong ko, she laughs and glared at me.

"Alam ko yung rason kung bakit hindi ka na bumalik" sabi niya at agad kong binagsak yung gamit ko tinignan siya.

"Kami na kaya."sabi niya at biglang lumungkot ang mukha ko.

"tapos ka na ba sa story telling mo? Pwede ka na umalis ayan oh pinto." I opened the door at hinintay siyang lumabas.

"Oww looks you're really angry huh?" she smiled at tinulak ako pero mas matangkad ako so.. Hindi ako bumagsak.

"alis na." sabi ko at may mga luha na tumutulo saaking mata.

"bye bitch."

"Oo bye alis na" tinulak ko siya pero makaalis na pero natumba siya, hala hindi ko sinasadya yun.

Lumapit ako sakaniya para kunin yung relo na nahulog.

"Kawawa naman yung relo," sabi ko at binigay sakaniya, mahal kasi ehh. Hindi ko nga afford Gucci. Sayang dapat hindi nalang ako nagsalita tapos kinuha ko nalang yung relo. HUHUHU.

Sinarado ko ang pinto at sumilip kay Laura na nasa loob ng cr.

"Ohh bakit ka tumatawa kanina naiyak ka lang, boang ka na girl?" sabi ni Laura, hayyss ang galing talaga ng acting ko, sana next year manalo na ako ng Oscar char.

"Hayys wala na akong feelings para kay Jimin,"

"Kanina sinabi mo, yes I still like him tapos ngayon? Grabe physco kaba?"

"basta bigla nalang nagbago, simula noong nalaman ko na sila na pala ni Kiallie" I sighed and drink my Starbucks. Nawala na pero bakit masakit padin.

"stop lyin' kilala kita, ang pangalan mo Chae" napailing nalang ako sa mga sinasabi ni Laura. Ang corny na niya dati natatawa pa ako sa mga jokes niya.

"luhh, nakakaiyak lang" hindi ko mapigilan habang nakatungo at nakatalikod ang mukha ko kay Laura, tears are just falling, let's say I'm weak.

Naramdaman kong may yumakap saakin, Laura. Maybe she's loka-loka, pero you will never find a bestfriend like her.

"yuck cringe ako sayo. Hindi ka naman sweet saakin." she smiled and hug me again.

"wag naman sanang mawala yang feelings mo, I am waiting for that day."

...

Tapos na ako na ang event at nakatulog na pala ako. Hala yung gamot ko pala, tumayo ako at pumunta sa kabilang room para kunin yung bag ko.

"dito muna po ako ahh" paalam ko sa staff at tumango ito. Binuksan ko ang pintuan at umupo sa gilid. Mabilis kong ininom ang gamot ko dahil may something akong nararamdaman sa katawan ko.

I felt heavy pero naalala ko madami pala akong nakain kanina. I laughed at myself tapos pinagtinginan nanaman ako ng mga make-up artist and staffs.