ROTİNDA

Bölüm 11🌙

Sahi, şefkat ne güzel şeydi..

Yazar:)

((((((((((((

Yazardan...

))))))))))

Kadın ne çok acı çekmişti, sevdiği adam tarafından ne çok işkence görmüştü, Rotinda acının Adıydı...

Hastane odasında genç kadın ne çok acı yaşadı sahi ne demişti genç adama

"senin kalbın acıyor benım bedenim"

Aslında genç kadının kalbi daha çok acıyordu.. Kabul etmesede genç adam çoktan kadına yenilmişti sadece bunlar çırpınıştı..

Eğilmişti adam kadının yüzüne o alay geçtiği asmin kokusunu sahi sahi duymuştu, mayışmıştı aslında adam inanamıyorum gerçekti kadın gerçek dağ kokusu sunuyordu adamın burnuna, kendinden geçip eğildi kadının boynuna aldı iyice o yoğun kokuyu gerçekti kadın gerçek, kokusu daha gerçekti...

Genç adam attı kendini kapıya burun kemerini sıkıp derin nefes aldı savurdu kendine okkalı bir küfür

"kendine gel lan, sadece güzel kokuyor bir kokuya bu kadar ilgi büyülenmede nedir"

Sonra yine kendi kendine söylendi

"ben böyle bir koku ne duydum, ne aldım"

Adamın içinde fırtınalar kopuyordu, acılar vardı..

"abim"

Diyordu genç adam

"abim, abimin sevdiği, sen hiç huzur bulmadın ki, sen hiç sevdiğine doymadın ki, ben nasıl alayım koynuma, nasıl alayım gönlüme"

Genç adam oturdu gelişi güzel yere odadaki kadını düşündü peki, neden bu kadar güzeldi bu kadın, neden bu kadar kusursuz, peki ya gözleri siyahın en deriniydi, peki sinirlendiğinde çattığı kavizli kaşları, bu kadın nasıl bu kadar büyülüydü..

Acı Rotindayı eline almıştı, hapsetmişti kendine, bu bugün olan bir şey değildi, bu Rotinda daha çok küçük yaşlarda olan şeydi sebebi ise babası haşmet, o hiç sevmedi kızını, o kızına hep acı verdi, Rotinda sadece bir erkek sevgisi sadece abisinden gördü zavallı genç kadının kocasıda babası gibiydi...

Miranmir adı kadına çok şey anlatıyordu, sadece bir isimdi, ama kadının kalbini hızlandırıyordu, ritmini değiştiriyordu, oysaki Miranmir ismi sadece bir isimden ibaret değilmiydi?

Yakacaktı, kadın bu adamı çok Yakacaktı ama ondan önce adam yakacak kadın Yanacaktı, ne acıydı ne dertti, hüzün, keder, kadına emanet edilmişti Allah var, Rotinda bu emantlere çok iyi sahip çıkıyordu, bedeniyle... Ruhuyla... Kalbiyle..

Adalet miydi bu? Kadının suçu yoktu Mirwelat ağa sevdiğini söylediğinde olmayacağını, bastıra bastıra söylüyordu kadın, zaten Öldü adam..

Sahi sorumlusu, suçlusu, Rotinda'mıydı istermiydi genç kadın böyle olsun, istermiydi gencecik iki hayat solup gitsin, olan cemil'e ve Mirwelat'a oldu

Genç kadının çektiği hiç bir şey gözünde görünmüyordu, sadece kocası ona dertti, kederdi, her bir sözü hançerdi, zira bütün her şeyi kadına hançerdi ya...

Miranmir ağa kendinden bir haber yürüyordu kendini abisinin mezarlığında buldu üstünde koskoca yazı

MİRWELAT GENCO

Yakışıyor muydu bu genç adam gencecik adama bir avuç toprağın altında.. Abisinin mezar taşına sürdü elini derin bir Ah çekip abisine konuştu