Bölüm 35🌸

3.7K 226 33
                                    

Aşk!! Nefret'e yakındır!!!!

______

Rozalin'den...

O gece konakta olmaması gereken şeyler olmuştu, Azat'ın ölümü bütün dengeleri değiştirdi, sevdiğim adama Gelin ettiler beni oysaki ben Rodan'ı hayalımde bile kuramazken gerçeği oluyordu ama bu beni korkutuyordu çünkü yıllardır sevdiğim Adam yengeme aşıktı hoş yengem sevmezdi ama olsun benim için önemli olan Rodan'dı oda başka seviyordu bunu görmemek körlüktü...

Trabzanlardan yavaş yavaş indim içimde korku vardı biliyordum zor ve çetin bir hayat beni bekliyordu her adımım celladıma gidişimdi, her bir adımım ya aşkıma kavuşma sevinciydi, ya celladıma kavuşma hüznüydü bende bilmiyordum..

Herkesle vedalaştım ve siyah passat arabaya bindim ve araba hızla ordan ayrıldı arabada kimse yoktu önde Rodan diğer tarafta Azat'ın amca oğlu şiyar ve arkada ben başımı hafif kaldırdım ve dikiz aynasında Rodan'la göz göze geldim bana öyle bir bakışı vardı nefret yanında az kalırdı tanımını bilemiyorum..

"bir daha saçlarını boyatmayacaksın"

Anlamaz gözlerle baktım ben hayatımda hiç saçımı boyatmadım ki

"saçlarım boya değildir Ağa! Kendi saçımdır"

Şaşırmıştı ama neye sert şekil de Ağa diyişime mi? Yoksa saçımın doğal oluşuna mı? Konağın önüne gelince arabadan indim insem mi? Diye düşündüm sonra indim pileli eteğimi sıkıp içeri adım attım herkes siyah giyinmiş bana bakıyordu onların tam tersi bende beyaz bir elbise giymiştim ne acı gelinlik değil elbise giydim Suna kadın bir anda karşımda belirdi ve yüzüme inen şiddetli tokatla yere çakıldım..

"daha bu eyi günlerin Rozalin xanım Azat'ın her bir günü için acı çekecen"

Suna kadının yüzüne baktım evet Rozalin burası cehennemin, Rodan celladın, ve suna kadın zebanin ve en acısı Azrailin kim bilmezsin....

Rodan beni kaldırıp odaya götürdü kaldırdı dediğime bakmayın kolumdan tutup çekiştirip odaya götürdü oda sadece siyahtan oluşuyordu siyah örtü, siyah mobilya siyah koltuk

"burda kalıcaz akşam nikah kıyılacak"

"neden Rodan ağa"

Rodan sert çehresini yüzümde gezdirip

"ne neden"

"sende yeni evleniyorsun, bak odan sadece siyahtan ibaret"

"bu mutlu bir evlilik değil, zoraki bir evlilik hem ben Azat'ın ruhu üzerine senınle mutluluk mu kurucam o o kadar sana aşıkken ben senınle mutlu mu olucam benim içimde dışımda Rotinda Rozalin bunu sakın unutma"

Kapıyı çekip çıkarken öylece kaldım içimde oluşan derin acı tarif edilemezdi yıkılmıştım ve asla mutlu olmayacaktım bunuda biliyordum..

🕊️🕊️🕊️🕊️

Saatler geçmiş hep odamdaydım biri girdi içeri

"hanımım, hadi imam geldi"

"sen kimsin"

"evin hizmetçisi, Ayşen"

Çok güler yüzlüydü

"yani yardımcısı"

Tebessüm eden kıza tebessüm ettim ve aşağı indim Rodan volta atıyor burun kemerini sıkıyordu dayısı ve babasına dönüp

"yaktınız beni yıktınız lan beni"

Kimse Rodan'a ilişmiyordu oturduk ve nikah kıyıldı herkes orayı terketti Rodan ve ben kaldık bana dönüp

ROTİNDAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin