M A H B U B

altı,istediğim,istemezdim,başkası,plan

Tam bir aydır Cihangir'in söyledikleri kafamda dönüyordu. Bu bir ayda doğru düzgün karşılaşmamıştık. Karşılaştığımızda da saçma sapan ortamlarda, hatta bir keresinde sadece yüz yüze gelmiştik. Yani sadece kendi düşüncelerime kalmıştım. Aslında kararımı o gece vermiştim bunu Cihangir'e anlatarak ama beni haftalardır şoka sokan şey abimle Aybars abimi benimle konuştukları olmuştu. Beni bahaneyle çıkarıp evden arabayla almışlardı ve o arabada yaptığımız konuşma beni bozguna uğratandı. "Abicim, biliyorum sen bana bu kadar güvenirken senin içinde bulunduğun çıkmazı umursamadığımı ve kabullenip asla karşı çıkmadığımı düşünüyorsun." Aybars abim söze atıldı. "Aynı şekilde benim içinde hiçbir önemin olmadığını düşündüğünü anlayabiliyorum ama öyle değil." abim devraldı sözü.

"Anlamadığımız bir şekilde babam seni evlendirecek." gözlerimi devirip "E "biliyoruz bunu" demiştim. "Bildiğimiz gibi değilmiş babamlar seni sadece Cihangirle evlendirmek istemiyorlarmış." dikleştim sinirle "Abi ne diyorsun bu dediğin çok saçma yerlere gidiyor haberin olsun." diye adeta tıslamıştım. Aybars da abime dönüp "Abi harbi sen sus ben anlatırım." deyip bana dönmüştü.

"Baban eğer Cihangirle evlenmezsen ki evleneceğini düşünmüyor kurtulacağından o kadar emin ki geçen çarşı da asker arkadaşıyla otururken gördük." abimle bakıştılar. "Onun oğluyla seni evlendirmeyi düşünüyormuş yani senin yapmaya çalıştıklarından haberi olsa dahi sana dokunmayacak."

"Doğru mu anlıyorum babamın isteği Cihangirle evlenmem değil evlenmem . Cihangir diye bastıran kim o zaman ?" diye sorunca abim cevapladı . "Babam Kemal amcaya bir şey diyememiş sadece, yoksa hedef çok farklıymış ." sıkıntılı nefes aldı gözlerini kaçırdı . "Daha da korktuğumuz asker arkadaşının oğlu olmasa başka biri olması, daha da kötüsü boşanıp geri geldiğinde seni istediği insana vermesi.." sıcak eli buz gibi elimi tuttu abimin. "Sana böyle bir şey ima etti mi abicim ?"

Durdum zaman durdu kelimeler anlamsızlaştı. Duyularım köreldi. "Dedi." söylemem için yüzüme bakarlarken benim ense kökümden girer bir ağırlık "Dayanmak zorunda değilsin bunlara..." diye fısıldıyordu.

"Gelinlikle gir gerekirse kefenle çık ." diye tekrar ettim zihnimde hala tazeliğini koruyan cümleleri . Bir yarım saat kimse konuşmadı cümlenin ağırlığıyla . Bu sürede arabadan inip sahildeki seyyar bir yerde çay alıp oturmuştuk. Karşımdaki tabure de abim solumdakinde Aybars vardı. Kısa kısa şeyler konuşulsa da soyutlanmış gibiydim. "Abim ben o yüzden senin için en iyisinin Cihangir olduğunu düşünüyorum." samimiyetsizce güldüm. "Hiç kimse düşünmüyor ya bu Cihangir hep evlenecekti uzun süreli ilişkisi olan o'ydu . Çıkıp ben unutamadım deyip boşanmak isterse diye ."
"Bak abicim öyle bir şey olsa bile Cihangir senin hep arkanda durur sana sahip çıkar, ezdirmez öyle bir durumda dahi..." derin bir nefes aldım. "Tek söyleceğim ve emin olduğum şey ben asla Cihangir'in hayatında öncelik olmayacağım hep benden önemli şeyler olacak." tebessüm ettim tüm yüzüme yayıldı. "Bunu ben dile getirmeyeceğim siz göreceksiniz." o saatten sonra diğerlerini de derin düşünceler içerisindeydi. Haklıydım biliyorlardı, Cihangir'in işleri hep her şeyden önde olmuştu. Hem babasının ona bıraktığı iş hem de eczane birkaç şubesini daha açmak istiyordu. Aynı zamanda ilaç firması kurmak istiyordu. Yani işi eczaneden çıkarıp eczaneye satan olmak istiyordu. Bunları nereden mi biliyorum Cihangir'in bir ortamda sürekli kendi yerine bunlardan bahsetmesinden. Kaçsam gitsem diye düşünüyorum. Anne babamı hatta diğer akrabalarımı bir daha asla göremezdim babam o kadar boş inat bir insandı. Ne yapacağımı bilmeden sıkıntıyla nefes aldım. "Yani babam bu işin bozulmasını bekliyor ve bozulması işine gelecek doğru mu anladım." diyerek yüzlerine baktım. Abim sıkıntıyla kafa salladı. "Abim biz senin yabancı biriyle evlenip başka bir şehirde yaşamandansa tanıdığımız bildiğimiz insanla yardımına koşacak kadar yakında olmanı istiyoruz." Aybars kafasını salladı . "Cihangir'i en azından tanıyoruz huyu belli suyu belli en fazla işkoliktir ama bir başkası döver mi söver mi arada şehirler varken ruhumuz duymaz."