Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" fakat mantıkevliliği olarak adlandırdığımız şey, her iki tarafında aşktan bıktığı zamanki evlilikleridir. Kızılhastalığına benzer bu, geçirmesi gerekir insanın"
❄
Üstümdeki kırışıksız ve kusursuz görünen takım elbisenin yaka kısmını ufak ellerimle düzeltip derin bir nefes verdim dışarı. Gözlerimi kapatmış ve kendi kendime kararımın doğru olduğunu telkin ediyordum. Doğru yapıyordum. Tıklanan odanın kapısı yüzünden gözlerimi açıp dışarıdaki hafif kalabalık-40 kişi kadar- olan yerde gözlerimi gezdirdim. Bedenimi çevirip kapıdaki bedende gözlerimi gezdirdim.
Jeon Jungkook.
Üstündeki siyah yaka kısmı pullu ve papyonlu takımı, sıkı bacaklarını saran kumaş pantolonuna eşlik eden kömür karası siyah saçlarıyla beni süzdü ve yüzündeki gülümsemeyle yanıma adımladı. Büyük, uzun parmaklı ve damarlı ellerini bana uzattı. Uzattığı koluna girip bende ona gülümsedim.
Kalbimin sesi tüm odada yankılanıyordu.
Geniş odadan çıkarken hala kolunu koluma geçirmişti. Merdivenlerden inerken fısıltı şeklinde kulağıma konuştu:
"Sakin ol" bakışlarım onu buldu.
"Hergün evlenmiyorum" bu dediğime gülmüştü ama cevap veremeden Geniş bahçeye inen kapının önüne varmıştık.
Bahçe kapısı açılmıştı ve ikimizde yavaş adımlarla çiçeklerle bezeli sade ama şık olan bahçeye adım atmıştık. Çok kalabalık olmayan sadece yakınlarımızın olduğu bir düğündü.
Ben park Jimin-birazdan jeon olacak-. Yaklaşık 2 yıldır tanıştığım ve arkadaşlıktan öteye gitmediğimiz jeon jungkookla evleniyordum. Ikimizde bu evliliğin amacını biliyorduk. Çevremiz bizi iki genç aşık gibi görsede biz sadece arkadaştık.
Evet en yakın arkadaşımla mantık evliliği yapıyordum.
❄
Intro gibiydi. Kısa oldu maksat konuyu kavrayın.
Bu ficimide bol bol sevgibekliyorum🥺🌈
Sizi seviyorum kendinize dikkat edin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
