Tylko Ciebie Chcę

Rozdział 55

(w mediach Lucas Hastings)

Najgorsze w życiu to :
Udawana miłość,
nieszczera przyjaźń i sztuczna życzliwość.

Jasmine :
Następnego dnia, środa.

Idąc przez szkolny korytarz zauważam w pewnej chwili Cardie i jej dwójkę przyjaciół. Dziwnie to wszystko poukładało się. Dziewczyna jest córką mojego dziadka i o wiele młodszą siostrą mojego taty. Uśmiecham się pod nosem i kręcę niezauważalnie głową. Pokręcone to.  Cardia jest w sumie moją ciocią, a jest młodsza ode mnie. Gdybym to komuś obcemu opowiedziała o tej całej sytuacji to na pewno by miał ciężko, aby w tą historię uwierzyć albo by śmiał się z tego głośno.

Postanawiam skorzystać z okazji i podejść do Cardii, aby wyjaśnić z nią pewne kwestie. Bardzo chcę dowiedzieć się jakie ma zamiary względem mojej rodziny. Nie ukrywam, że nie jestem zadowolona, że ona jest córką Victora, a tym bardziej, że jej matką jest Catherine, która uwielbia uprzykrzać mi życie. Nie chciałabym, aby nagle okazało się, że Catherine za pomocą swojej córki zrobi coś złego mojej rodzinie. Na to pozwolić nie mogę i dlatego muszę porozmawiać z dziewczyną i zobaczyć co o tym wszystkim myśli.

- Możemy pogadać? - pytam wprost, bez żadnego przywitania się.

Noah i Rikki spoglądają na mnie marszcząc brwi. Pewnie zastanawiają się po co podeszłam do ich przyjaciółki.

- Będziemy w pobliżu. - Noah mówi do ucha Cardii, ale na tyle, że byłam w stanie usłyszeć jego słowa.

Tak jak mówił, że odeszli za daleko. Podeszli do pobliskiego okna i usiedli na parapecie. Mają doskonały widok na mnie i na Cardie. W każdej chwili mogą zainterweniować.

- Nie musisz się o nic niepokoić. Nie mam złych zamiarów. - informuję.

- O czym chciałaś gadać? - pyta szybko Cardia.

- Czy tego chcesz czy nie, jesteśmy rodziną i chciałabym wiedzieć co planujesz zrobić z tą informacją? - pytam bezpośrednio.

- Nic nie planuję zrobić. Chcę żyć jak do tej pory. - wzrusza ramionami.

Ta odpowiedź mnie nie satysfakcjonuje.

- Nie chcesz zobaczyć się ze swoim ojcem i go poznać? - zadaję najważniejsze pytanie.

- Moją jedyną rodziną jest Rikki i Noah. Nie chcę mieć z wami nic wspólnego. - zaznacza Cardia.

- Twoja mama uważa inaczej. - podpuszczam ją, aby zobaczyć jej reakcję.

- Nie interesuję mnie jej zdanie. - wtrąca.

- Nadal jesteś na nią zła, że przytrzymywała twoich przyjaciół? - zmieniam temat. - Nie tylko ty znasz tą historię?- dodaję ciszej.

- Za to akurat jestem jej wdzięczna. Gdyby nie ten incydent to bym ich nie poznała, a dopiero wtedy zaczęłam żyć. - odpowiada i zerka z uśmiechem na Rikki i Noah'a.

- Nie boisz się, że Catherine ich kiedyś zabierze? - pytam.

Dla jej matki to nie będzie żaden problem. Nieszczęśliwe wypadki zdarzają się często.

- Nie zrobi tego. Nie jest wstanie. - zaprzecza szybko.

Chcę zaśmiać się, ale nie robię tego. Na mojej twarzy widnieję dalej powaga i skupienie.

- I tutaj mylisz się. - oznajmiam.

- Moja matka może mieć mocne wpływy lub nikczemne zagrania, ale nic im nie zrobi. - trzyma się nadal swojego zdania.