Unicode
"အမေ ကျွန်တော်ပြောစရာရှိတယ်"
"ဘာပြောမလို့လဲ ပြောလေ"
"ကျွန်တော် ဂျွန်းဂျောင်ဂု အိမ်မှာ 1လလောက်သွားနေရမယ်"
"ဘာဖြစ်လို့လဲ...!"
"နောက်မှပြောပြပါ့မယ် "
"တရားမဝင်တာတို့ဘာတို့တော့ မလုပ်ဘူးမလား"
"မလုပ်ပါဘူး အမေကလည်း ကျွန်တော့်အကြောင်းလဲသိရဲ့သားနဲ့"
"သိတော့သိပေမယ့် အမေက စိတ်ပူလို့ပါ အေးပါကွယ် အရေးကြီးကိစ္စဆိုရင်လည်း အမေ မတားတော့ပါဘူး
ဒါပေမယ့် တစ်ပတ်တစ်ခါ တော့ အိမ်ပြန်လာရမယ်နော်"
"ဟုတ်ကဲ့ ကောင်းပါပြီ ကျွန်တော် ကတိပေးပါတယ်"
"ကျန်းမာရေးဂရုစိုက်နော်သားလေး "
"ဟုတ်ကဲ့ ဒါဆို ကျွန်တော်သွားတော့မယ် အမေ"
"အင်း သားလေး ကောင်းကောင်းသွား ဂရုစိုက်နော်"
"ဟုတ်ကဲ့ "
မိခင်ဖြစ်သူအား ခွင့်တောင်းပြီးနောက် ဂျောင်ဂု၏ နောက်လိုက်များ၏ ကားထြင့် စံအိမ်သို့ သွားလေသည်။
စံအိမ်သို့ရောက်သော အိမ်ရှေ့တွင် အင်မတန်စိတ်လှုပ်ရှားနေသော ဂျွန်းဂျောင်ဂု ကိုမြင်သော် နောက်လိုက်များက ဂျီမင်းအား
"ကျွန်တော်တို့ ဘော့စ် ဒီလိုစိတ်လှုပ်ရှားပြီး ပျော်နေတာ ပထမဆုံးမြင်ဖူးတာပဲ ဘော့စ် ဆယ်ကျော်သက်တုန်းက သူ့အမေကို ဆုံးရှုံးပြီးကတည်းက တစ်ခါမှ အရယ်အပြုံးမရှိခဲ့ဖူးဘူး ...
ပတ်ဂျီမင်း ရှီး နဲ့ တွေ့ပြီးနောက်ပိုင်း က စပြီးတော့ နေ့တိုင်းဆိုသလို သူပြုံးလာတာမြင်ရတော့ တကယ် ဝမ်းသာပါတယ်"
နောက်လိုက်များ၏ စကားကြောင့် ဂျီမင်းလည် ဂျောင်ဂုအပေါ် ပိုမို ဂရုဏာသက်သွားလေသည်။
ကားဝင်လာသည်ကို မြင်သော် ဂျောင်ဂုသည် စိတ်လှုပ်ရှားနေသည့်ပုံစံကို ချက်ချင်းရပ်တန့်လိုက်ကာ ရုပ်တည် လိုက်ပြီး ချောင်းတစ်ချက်ဟန့်ကာ နောက်လိုက်များအား ဆူလိုက်လေသည်။
YOU ARE READING
Always and Forever[Completed]
Fanfiction-လမင္းဟာ ေနမင္းရဲ႕အလင္း ေၾကာင့္သာ ေတာက္ပနိုင္ခဲ့တယ္ဆိုေပမယ့္ ေနမင္းကေတာ့ ဘာကိုမွ ျပန္ မေတာင္းဆိုခဲ့ပါ- -လမင်းဟာ နေမင်းရဲ့အလင်း ကြောင့်သာ တောက်ပနိုင်ခဲ့တယ်ဆိုပေမယ့် နေမင်းကတော့ ဘာကိုမှ ပြန် မတောင်းဆိုခဲ့ပါ- { Unicode+Zawgyi } Start - 15/10 /2020 End...
![Always and Forever[Completed]](https://img.wattpad.com/cover/244331746-64-k674032.jpg)