Unicode
***************
ဂျီမင်း ရှိရာသို့ရောက်သွားသောအခါ ကားပေါ်မှ အလောတကြီး ဆင်းကာ တင်းကျပ်စွာ
ပွေ ့ဖက်လေသည်။
"ဘာကိစ္စတွေရှိလို့လဲ ဟင် ငါ့ကိုပြောပါအုံး"
"ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး ဒီတိုင်းHyungကို သတိရလို့"
"ငါ စံအိမ်ကနေ ထွက်လာဖြင့် တစ်ရက်ပဲရှိသေးတာကို ဒီလောက်တောင် သတိရနေတာလား အာအီဂူ တကယ့်ကိုကလေးလေးပဲ"
"ကျွန်တော့်အနားHyungမရှိတဲ့ တစ်ရက်ဆိုတဲ့အချိန်က တစ်နှစ်လိုပဲ "
"စကားတတ်လေး ကဲပါ အပြင်မှာ အေးတယ် အိမ်ထဲ ဝင်ထိုင်အုံးလေ"
ဂျောင်ဂုသည် မည်သည့်စကားမျှ ပြောမထွက်တော့ဘဲ ဂျီမင်းကိုသာ တင်းကျပ်စွာ ဖက်ထားလေသည်။
"အဆင်ပြေရဲ့လား ဟမ် ဂျောင်ဂု "
"....."
"ထူးဆန်းတယ် ဒီနေ့ဘာလို့ ဒီလောက်တိတ်ဆိတ်နေတာလဲ "
"Hyungကို ကျွန်တော်က အများကြီးသဘောကျတာကို သိတယ်မလားဟင်"
"အင်း သိတယ် "
"ဒါဆိုရပြီ "
"ဟမ်?"
"Hyung"
"အင်း ပြောလေ"
"......."
"ဘာမို့လို့လဲ ? ဘာကိစ္စမို့လို့ ဒီလောက်ထိ ပြောမထွက်.."
ဂျီမင်း၏ နူတ်ခမ်းပေါ်သို့ ချိုမြိန်သော အနမ်းတစ်ပွင့် ကျရောက်လာလေသည်။
ထိုစဉ် အိမ်ထဲမှ ဂျီမင်း၏ မိခင်ဖြစ်သူမှာ အိမ်ထဲမှ ထွက်လာသောအခါ အဖြစ်အပျက်များကို မြင်သွား၍
"ဒါ ဘယ်လိုဖြစ်နေကြတာလဲ "
မိခင်ဖြစ်သူ၏ အသံကြားလိုက်သောအခါ ဂျီမင်းမှာ အလွန်ထိတ်လန့်သွားလေသည်။
"အ...အမေ"
"ပတ်ဂျီမင်း!!! နင်..."
"အ.. အမေ ဒါက ဟို ကျွန်တော် ရှင်းပြပါ့မယ်"
"မင်္ဂလာပါ အဒေါ် ကျွန်တော် ဂျွန်းဂျောင်ဂုပါ"
"မင်းကရောဘာလဲ ဒါက ဘာတွေလဲ ဟမ် ပြောကြစမ်းပါအုံး "
YOU ARE READING
Always and Forever[Completed]
Fanfiction-လမင္းဟာ ေနမင္းရဲ႕အလင္း ေၾကာင့္သာ ေတာက္ပနိုင္ခဲ့တယ္ဆိုေပမယ့္ ေနမင္းကေတာ့ ဘာကိုမွ ျပန္ မေတာင္းဆိုခဲ့ပါ- -လမင်းဟာ နေမင်းရဲ့အလင်း ကြောင့်သာ တောက်ပနိုင်ခဲ့တယ်ဆိုပေမယ့် နေမင်းကတော့ ဘာကိုမှ ပြန် မတောင်းဆိုခဲ့ပါ- { Unicode+Zawgyi } Start - 15/10 /2020 End...
![Always and Forever[Completed]](https://img.wattpad.com/cover/244331746-64-k674032.jpg)