Zawgyi
//ေရႊအိုေရာင္ ရင္ခုန္သံ//
အပိုင္း(၂၉)
မနက္ျဖန္ ေတာင္ငူကိုျပန္ဖို႔စီစဥ္ထားသည္မို႔
ညထဲက သိမ္းဆည္းစရာ႐ွိတဲ့ပစၥည္းေတြအဝတ္ေတြကို
လင္းထက္ သိမ္းဆည္းေနလိုက္သည္။
အခန္းတံခါးမေခါက္ပဲဝင္လာတဲ့ကိုစစ္ကို
လင္းထက္တစ္ခ်က္သာေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။
တစ္ဆက္တည္းမွာပဲ တစ္ခုခုေမးလားမလားလို႔
သူစိတ္ထဲ စိုးေနမိျပန္သည္။ ခုခ်ိန္မွာ ဘာအေျဖမွမ႐ွိ။
"ပစၥည္းေတြေသခ်ာစစ္ပီးထည့္ေနာ္
က်န္ခဲ့ရင္ တစ္ခါျပန္လာယူဖို႔ခက္ေနမယ္''
"ကိုစစ္က ရန္ကုန္ကိုအၿပီးေျပာင္းလိုက္တာလား''
"ဟုတ္တယ္... အကို ေတာင္ငူဘက္ကို
တာဝန္ျပန္က်ေပမဲ့ လင္းထက္နဲ႔ေ႐ွ႕ေရးကို
ေတြးပီး ရန္ကုန္ကိုေျပာင္းလိုက္တာပဲ
ဒီလိုဆိူပိုနီးမလားလို႔...''
အကိုကသူနဲ႔ပတ္သတ္ရင္ အေျပာထက္
အလုပ္နဲ႔သက္ေသျပသြားခဲ့သည္။
ဒါဆိုသူကေရာ အခုခ်ိန္မွာ သူအကို႔ကို
အားနာတဲ့စိတ္နဲ႔ တစ္သက္လံုးေနသြားရေတာ့မွာလား။
ဒီလိုေတာ့အျဖစ္မခံခ်င္ဘုး
သစၥာမ႐ွိတဲ့သူအျဖစ္အပစ္လုပ္ထားသူလို
သူမေနခ်င္ဘူးေလ၊
"ဒါၿပီးေတာ့အကို ေျပာမယ္လုပ္ထားတာၾကာပီ
လင္းထက္သိမယ္ေတာင္ထင္ေနတာ...''
အကိုကကြၽန္ေတာ္အဝတ္ေတြသိမ္းဆည္းေနရာ
ကုတင္ေပၚမွာ လာထိုင္ေနရာကမတ္တပ္ရပ္လိုက္
ရင္း ေျခႏွစ္လွမ္းအကြာအေဝးက ကြၽန္ေတာ့ရဲ႕
စာၾကည့္စားပြဲနားသို႔သြားေလသည္။
ထို႔ေနာက္ စာၾကည့္စားပြဲရဲ႕အံဆြဲထဲက
စာရြက္တစ္ခ်ိဳ႕ကို ယူလာရင္း ကြၽန္ေတာ့ဆီေပးလာသည္။
ထင္ထားသလို မမွားရင္ဒီစာခ်ဳပ္အရအကိုက ဒီအိမ္ကို
အပိုင္ဝယ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။
ဒါဆို သူ႔သူငယ္ခ်င္းရဲ႕အိမ္ဆိုတာ မဟုတ္ခဲ့ဘူးပဲ။
"လင္းထက္သိမယ္ထင္ေနတာ
နည္းနည္းေလးေတာင္မရိပ္မိဘူးလား...''
"အကိုဒီေလာက္ထိ လုပ္ေပးလိမ့္မယ္မထင္လို႔
မဟုတ္ဘူး ေအးတိေအးစက္နဲ႔အကိုက ကြၽန္ေတာ္နဲ႔
ပတ္သတ္ပီး ဒီေလာက္ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြထားခဲ့မယ္
မွန္း...''
ESTÁS LEYENDO
ေရႊအိုေရာင္ ရင္ခုန္သံ(Completed)
Romanceသံေယာဇဥ္ ဆိုတဲ့တံတားကိုနင္းျဖတ္ပီး ႏွလုံးသားကိုပဲဦးစားေပးေ႐ြးခ်ယ္ရဲပါ့မလားဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ ကေတာ့... သံယောဇဉ် ဆိုတဲ့တံတားကိုနင်းဖြတ်ပီး နှလုံးသား ကိုပဲဦးစားပေးရွေးချယ်ရဲပါ့မလားဆိုရင် ကျွန်တော်ကတော့...
