•Beautiful Caregiver•

1.2

Park Chaeyoung:

Hâlâ Jimin'in dediğinin şokundaydım. O beni seviyor muydu ?
"Jimin çok yanlış anladın"
Dedi Chanyeol, Jimin gülüp hiç beklemediğimiz bir anda ona yumruk attı. Çığlık atıp yere düşen Chanyeol'un yanına koştum.
"Chanyeol iyi misin ?"
Dedim burnunu tutarak

Evet anlamında kafa salladı. Sinirle Jimin'e döndüm.
"Neden yaptın böyle birşey ?!"
Dedim
"Çocuk senin üstündeydi Chaeyoung! Algılayamıyor musun ?!"
Dedi bağırarak
"O bana birşey yapmaz"
Dedim
"Nerden biliyorsun ?!"
Dedi sinirle
"Çünkü-"
Diyerek durdum.

"Çünkü ne ?!"
Diye bağırdı, Chanyeol üstünü silkeleyerek ayağa kalktı.
"Çünkü ben geyim"
Jimin'in sinirli yüzü bir anda şaşkın bir ifadeye bürünürken bir adım geri çekildi. Her ne kadar gülmek istesem de kendimi tuttum.
"Korkma, sevgilim var. Ayrıca şu dünyada tek ikimiz kalsak dönüp sana bakmam bile"
Dedi Chanyeol

Gülmemek için alt dudağımı dişledim. Chanyeol bana döndüğünde boğazımı temizledim.
"Ben gidiyorum. Baekhyun aşağıda bekliyordu."
Dedi
"Selam söyle"
Dedim, sanki az önce hiç böyle bir şey yaşamamışız gibiydik. Chanyeol odadan çıkınca odayı bir sessizlik kapladı.

Gülümseyerek Jimin'e döndüm
"Beni gerçekte-"
"Unut gitsin"
Diyip yürümeye başladı. Her ne kadar gülen yüzüm solsa da kenardaki çantamı alıp Jimin'in peşinden yürümeye başladım. Birlikte hastaneden çıkıp arabaya bindik. Sessizce yolda giderken Jimin'in telefonu çaldı.

+Efendim bebeğim

-......

+Tamam geliyoruz

-......

+Yanımda

-......

+Tamam

Jimin elindeki telefonu bana doğru uzatınca boş boş ona baktım. Bana dönmeden yola bakarak konuştu.
"Min ji, seni istiyor"
Dedi, gülerek telefonu elinden aldım.

+Min ji

-Unni, iyi misin ?

+Çok iyiyim, sen nasılsın ?

-İyiyim ama çok korktum

+Merak etme ben çok iyiyim

-Çabuk gelin

+Birazdan ordayız

-Bekliyorum çabuk gelin

Min ji telefonu kapattığında gülerek  telefonu Jimin'e uzattım. Telefonu elimden aldığında camdan dışarıya döndüm.
"Hastanede söylediğim şey
hakkınd-"
"Merak etme unuttum. Önemi yoktu zaten, değil mi ?"
Dedim ona dönerek, samimiyetsiz bir gülümsemeyle beni onayladı.
"Böyle düşünmene sevindim"
Diyerek yola döndü.

Araba durunca ikimiz de indik. Yavaşça yürümeye başladım. Kapının önüne gelince Jimin kapıyı çaldı. Kapının açılmasıyla Min ji bana koşup kucağıma atladı. Canım acısa da sesimi çıkarmadım. Jimin Min ji kucağımdan aldı.
"Min ji Chaeyoung şuan hasta o yüzden dikkat et yoksa tekrar hastaneye gitmek zorunda kalabilir."
Dedi

"Özür dilerim"
Dedi Min ji, hep birlikte içeri girip koltuğa oturduk.
"Min ji hadi sen Jung woo'nun yanına git"
Dedi Jisoo unni, Min ji kafa sallayıp gitti.
"Jimin, sen ne zamandan beri Min ji'nin bakıcılarını bu kadar umursamaya başladın ?"
Dedi Jisoo unni gülerek
"Sadece yardım etmek istedim"
Dedi Jimin

"Chaeyoung'dan bir önceki bakıcı merdivenlerden yuvarlandığında neden yardım etmek istemedin ?"
Dedi Seokjin oppa sırıtarak
"O benim yüzümden bu hale geldi. Hem Min ji Chaeyoung'u çok seviyor. Ayrıca Chaeyoung'un yerine başkası olsa Min ji'yi böylesine korumazdı."
Dedi
"Yalan söyleme ben senin kardeşinim anlarım"
Dedi Jisoo unni

"Jisoo derdiniz ne ?"
Dedi Jimin, yavaşça ona doğru döndüm. Sinirlenmişe benziyordu
"Amacım ne mi ? Evlenmen!"
Dedi Jisoo unni
"Evlenmek falan istemiyorum Min ji bana yetiyor!"
Dedi Jimin
"Jimin yıllardır sadece kendini kandırıyorsun Min ji-"
"KAPAT ÇENENİ!"
Jimin'in âni yükselmesiyle irkildim.

Min ji koşarak yanıma geldi.
"Unni, neler oluyor ?"
Dedi korkuyla, elini tutup ona sarıldım.
"Jimin sakin ol, gerçekler bunlar. Yıllardır kendini böyle kandırdın, artık şu inadından vazgeç kaç yaşına geldin"
Dedi Seokjin oppa
"Gerçekler falan değil, Min ji benim kızım!"
Diyerek bana döndü.

"Kalkın"
Dedi, Min ji'yi kucağıma alarak kalktım. Jimin elimi tutarak beni peşinden çekiştirmeye başladı.
"Jimin!"
Jisoo unninin bağırmasını umursamadan evden çıktı. Hep birlikte arabaya bindik. Kucağımda korkuyla Jimin'e bakan Min ji'nin saçlarını okşamaya başladım.

Uykusuz olmalı ki şuan olan gergin havaya rağmen gözleri yavaşça kapandı. Jimin'e döndüm.
"Yavaşla Jimin"
Dedim sessizce ama o gaza daha da yüklendi.
"Jimin yavaşlar mısın ? Kaza yapacağız"
Dedim tekrar sessizce, kucağımda gözleri kapalı olan Min ji'ye baktım.

Jimin arabayı daha da hızlandırdı. Karşımızdaki yolda iş çalışması olduğundan yolun yarısı yoktu. Korkuyla Jimin'e döndüm.
"Jimin yavaşla yalvarırım"
Dedim ama o durmuyordu, delirmişcesine devam ediyordu. Min ji'ye sıkıca sarılıp Jimin'in direksiyonda ki elini tuttum. Gözlerimi sımsıkı yumdum.