•Beautiful Caregiver•

1.8

Birinin perdeyi açmasıyla yorganı kafama çektim. Dün gece o kadar ağlamıştım ki uyuyamamıştım. Lisa yorganı kafamdan çekince sinirle ona baktım.
"Lisa git burdan"
Dedim
"Dün anlatmadın şimdi anlat bari"
Dedi
"Kısaca Jimin'e Chanyeol'u anlattım o da sinirlendi kavga ettik o kadar"
Dedim

İçeri abim girince hızla yüzümü ondan sakladım.
"Kızlar kahvaltı- Rose bi bana dön bakayım"
Dedi, hayır anlamında kafamı salladım. Yanıma gelip yüzümü kendine çevirdi
"Neler oluyor ?"
Dedi
"Birşey yok"
Dedim gülerek

"Kim benim bebeğimi ağlattı ?"
Dedi
"Abi önemli değil"
Dedim
"Park Chaeyoung!"
Dedim
"Abi biz dün kavga etmiştik de onu biraz kırdım. O da sinirlenip ağladı şimdi de özür dilemeye geldim"
Dedi Lisa
"Doğru mu ?"
Dedi abim

"Evet abi"
Dedim
"Neden hep kavga edersiniz anlamıyorum ki ?! Neyse kahvaltıya inin"
Dedi
"Abi sen bu kadar erken
uyanmazdın"
Dedim
"O hiç uyanmazdı"
Dedi Lisa, aynı anda güldük.

"Ha ha ve ha çok komik. Jennie'yle buluşacağız"
Dedi, kafa salladığımda odadan çıktı. Yataktan kalktım üstümü değiştirmeye erindiğim için yatma kıyafetlerimle birlikte aşağıya indim. Ev temizlenmişti çok da güzel bir kahvaltı hazırlanmıştı.

Gülerek masaya oturdum ve tıkanana kadar yemek yemeye başladım. Telefonum çalınca ayağa kalkıp dün gece koltuğun üstünde unuttuğum telefonumu aldım. Jisoo unni arıyordu. Derin bir nefes alaraktan telefonu açıp kulağıma götürdüm.

-Alo Chaeyoung

+Efendim unni

-Bu akşam sana attığım adrese gelir misin ? Konuşmamız gerek

+Tabii unni

-Güzel, görüşürüz

Telefon kapanınca Lisa'ya baktım. Jisoo unni nin benimle konuşacak neyi olabilirdi ki ?
"Noldu Rose ?"
Dedi Lisa
"Bende anlamadım ki"
Dedim koltuğa otururken, kapı çalınca Lisa kalkıp gitti bende olduğum yere yattım.
"Rose bu halin ne ?"
Arkadan gelen sesle o tarafa döndüm.

"Chanyeol burda ne işin var ?"
Dedim
"Gelmek istedim. Yanımda birkaç birşey getirdim"
Dedi, poşete bakınca bir çok abur cubur olduğunu gördüm. Koşarak poşete yapıştım.
"Park Chanyeol sen harika bir detaysın!"
Dedim
"Biliyo-"
"Çikolatalı sütte almış!"
Dedim

"Size iyi depresyonlar ben gidiyorum"
Dedi Lisa
"Lisa nereye ?"
Dedim
"Aşkımı kurtaracağım"
Dedi
"Aşkın mı ? O da kim ?"
Dedi Chanyeol
"Aşkı kim mi ?"
Dedim Chanyeol'a
"Ben gidiyorum Rose sen Chanyeol'a anlatırsın"
Diyerek gitti.

"Nasıl yani ?"
Dedi Chanyeol
"Bak şimdi 5 yıl önce Lisa'yı kemoterapiye getirdiğimizde Lisa'nın doktoru Jungkook isminde bir çocuktu. Bunlar bir ara birşeyler yaşadılar sonra Lisa'nın durumu kötüleşince onu Amerika'daki en iyi doktora gönderdiler bunlar da ayrılmak zorunda kaldı."
Dedim

Chanyeol çekirdeği alıp bana yaklaştı.
"Eee ?"
Dedi
"İşte sonra bu çocuk da onun peşinden Amerika'ya gitti Lisa'nın da o zamanlar durumu ağır öleceğini falan düşünüyor. Lisa sen git çocuğa de ki hayatımda başka biri var"
Dedim
"Ayy aynı filmlerdeki gibi çocuk üzülmesin diye"
Dedi

"Chanyeol dur bi, ondan sonra bunlar ayrıldılar falan çocuk Kore'ye geri döndü. O döndükten sonra Lisa'nın durumu gittiçe iyi olmaya başlad-"
"Dur çekirdeğim bitti"
Diyip poşetten bir paket çekirdek daha çıkarttı.
"Devam et"
Onun bu haline gülüp devam ettim.
"Tümden iyileşince de kore'ye döndük. Lisa'da eski onun çalıştığı hastaneye gidiyor bugün"
Dedim

"Ayy sonunu çok merak ettim Lisa hemen gelse iyi eder"
Dedi, bitirdiğim çikolatalı sütü kenara koyup çikolatayı açarak yemeye başladım.
"Lisa olmasa o çocuğu kesin kapardım baksana bizim çirkef Lisa için Amerika'ya gitmiş çocuk"
Dedi
"Bu dediğini kesinlikle Baekhyun'a söyleyeceğim"
Dedim
"Saçmalama! Ne kadar kıskanç olduğunu biliyorsun"
Dedi

"Bir şartla"
Dedim
"Evet, ne istiyorsun ?"
Dedi
"Hiç Jimin'den hoşlandın mı ?"
Dedim merakla
"İyice saçmaladın! O senin"
Dedi
"Hadi ama Chanyeol! Birşey demeyeceğim. Ayrıca Jimin'de benim falan değil"
Dedim

"Jimin'den hiç hoşlanmadım zaten onu sevmiyorum kibirli bir-"
"Aslında kibirli bir insan değil"
Dedim
"Onu korumayı kes"
Dedi
"Onu korumuyorum"
Dedim
"Onu koruyorsun"
Dedi inatla
"Korumadım Chanyeol"
Dedim

"Onu korumadın"
Dedi inadına aynı yerden devam ederek
"Onu korudum!"
Dedim sinirle
"Al işte"
Dedi sırıtarak, ne dediğimin farkına varınca sinirle koluna vurdum.
"Aklımı karıştırdın!"
Dedim
"Ben birşey yapmadım aklın karışmaya yer arıyormuş"
Dedi