Agape Me, Darling

8

Pagkatapos ng ilang papel na susulatan at mga kaalaman na kailangan alamin, nandito na kami ngayon. We are taking a summative test. Ito 'yung test na gagawin bago muna mag-periodical test.

Dahil din dito, hindi ko maiwasan na magkaroon ng malaking ngiti sa labi ko. Hindi ko maiwasan na isipin ang araw na pagkatapos ng lahat nang ito ay matatanggap ko na rin ang card ko. I could finally see how good I've been doing this past few months. I hope na mataas ang makukuha kong grade because every step I take, I always do it with prudence. I'm also rapt in the amount of heavens to see the numbers on that card.

Nilagay ko ang mga daliri ko sa dulo ng upuan ko at  ginamit ko ang buong lakas po para itabi ito at ilayo sa mga tao na katabi ko rati. Sinabi kasi sa amin ni Ma'am na i-move raw namin ang mga upuan namin sa isa't isa. Para raw hindi kami magkopyahan.

To which I say hooray. Sobrang saya ko kasi hindi ako mananakawan. Dati, I had so many experiences of people copying from me. I don't know why they do that though. If I were them, I would feel bad about my answers that were stolen. Hindi ba bumibigat ang pakiramdam nila tuwing makakuha sila ng mataas na score pero kinuha lang naman nila 'yung sagot nila sa ibang tao na hindi sila nag-ask ng permission? Do they feel any sense of rapture? Aba, malay ko. Never ko pa namang ginawa 'yan sa buhay ko. So I don't know the feeling and the aftermath that could follow me.

Huminga ako ng malalim at tinaas ang kilay ko. Malapit ko na maiupo ang katawan ko sa upuan ko kaso nga lang ay may pumigil. Narinig ko pa lang ang boses niya ay napatayo agad ako at ang buong katawan ko. Hindi dahil sa gulat kaya ako biglang napatayo.

It was quite the opposite. Napatayo ako dahil alam ko na kung ano ba dapat ang aasahan ko na action na gagawin ni Tim sa akin. I already have the embodiment in my mind of what he will do. In this case, ang gagawin ay palitan mo ng sasabihin.

"Forsythia!" Pagtawag niya sa pangalan ko. Nalipat ang tingin ko sa kaniya at tinaas ko ang kilay ko. Alam ko na ang mga susunod niyang salita na lalabas sa bibig niya.

"Pahingi ng papel!" Pahingi ng papel, banggit ko sa isip ko at banggit niya sa harap ko.

Nagtagal ang tingin ko sa kaniya. Ilang ulit niya na ba akong hihingian ng papel hanggang maging kuntento na siya at iwan ako mag-isa at hayaan din ako? Ilang papel pa ba ang kailangan ko ibibigay ko sa kaniya para tantanan niya na ako sa kung ano man ang gumagana sa isip niya ngayon? It was like his days are deart when he doesn't ask me for something.

Ang tingin ko sa kaniya na diretso ay tinanggal ko na rin. Hindi ko ata maipaparamdam sa kaniya na ayaw ko ang ginagawa niya gamit lang ang tingin ko. Halata naman sa mahaba niyang labi na inaabot ang tenga niya habang nakatingin din sa akin ng diretso.

Umupo na ako sa upuan ko at inikot ko ang katawan ko papunta sa likod ko kung na saan ang bag ko. Naglabas ako ng isang pad paper na hindi ko ginagamit at bago pa lamang. Hindi ko pa nalalagyan ng kahit ano mula sa ballpen ko at hindi ko pa ata napunitan kahit isang pahina lang. Wala ring kusot ang papel na 'to.

Pagkatapos ko makuha ito ay tumingin na ako ngayon sa lalake na ramdam ko ang tingin sa akin kani-kanina pa. Halata ang mga mata niya na gumagalaw sa bawat maliit na galaw na ginagawa ko. Nang mapansin niya na ang mga mata ko sa kaniya ay nakadirekta na at hindi na sa bag ko, naglabas na naman siya ng isang malaking ngiti sa buong mukha niya at tumingin sa akin. His amicable smile that he wears like his bone, was shown again and I can't help but to feel the pique stirring inside me.

I stretched my arm out to him across the seat and the huge absence of blankness between us was filled by my arms. Nanlaki ang mata niya nang mapansin na ang laki ng papel na binibigay ko sa kaniya. Nakita ko kung paano nagbago ang reaksiyon niya na 'yun.

"Para sa akin 'yan? Isang page lang ang hinihingi ko Forsythia," sabi niya na may halong tawa sa dulo.

May sinabi sa amin si Ma'am. Dahil nasa harap kami ay napansin niya agad ang mga nangyayari sa pagitan namin ni Timothee kaya tinapon ko ito papunta sa kaniya. Afraid, that our teacher might chide me.

Rinig ko ang bulong niya na tawag sa akin. Pero hindi ako tumingin papunta sa direksiyon niya kahit na ilang beses niya pa akong tawagin. Kahit isang milyon o kahit isigaw niya pa ang pangalan ko sa taas ng bundok. Even if he start a mayhem just to catch my attention.

Para sa kaniya ang buong pad paper na 'yan para hayaan niya na ako sa buhay ko. Para naman at bigyan niya ako ng kapayapaan na nasa akin noong hindi ko pa siya naging kaklase at hindi ko pa siya tinulak doon sa may gitna ng hallway. To give me a repost from the following galling things he is doing to me.

Kahit ngayon lang ay bigyan niya ako nito.

Nagsimula na ang summative test namin sa subject na ito kaya naman ay nagsimula na akong magsagot. Umaasa at nangangarap na sana ay mataas ang makukuha ko na score at masagutan ko lahat ng ito nang tama.

Pagkalipas ng dalawang linggo. Andito kami ngayon sa may paaralan habang ang buong pasilyo sa building na ito—buong pasilyo ng paaralan na ito ay nanahimik. Halos ay marinig mo na ang mga sinasabi ng tao sa ilalim ng hininga nila sa mga pasilyo na ito. Ang bawat classroom din na madadaanan mo ay wala kang naririnig kundi ang mga ubo at ang pag-ikot ng kamay ng orasan habang ang mga upuan ay malayo sa isa't isa.

Exam day na kasi namin ngayon kaya ganiyan ang buong school namin. Nandito ako ngayon, busy sa binabasa habang iniitindi kung ano ang ibig-sabihin ng mga tanong at kung ano ang tamang sagot. Sinusubukan ko na intindihin ang tanong habang isang milyon ko ng binabasa ito at maging pellucid ang tanong sa isip ko.

Mula Sabado pa ata ako nagbabasa ng notes ko at nag-re-review. Alam ko naman na sobra na atang pag-aaral ang ginagawa ko pero you can never be sure about that. 'Tsaka gusto ko rin kaya makakuha ng mataas na marka kasi ay alam kong maganda ang tingin na ito kapag papasok na ako ng college at para sa med-school ko. Like I said, I'm being prudent.

Sa kalagitnaan ng katahimikan, biglang tumunog ang bell. Ibig-sabihin nito ay kailangan na namin mag-take ng break. Kaya naman ay binaba ko na ang ballpen ko at huminga ng malalim. Inaayos ko ang mga papel sa may upuan ko at tinaas ko ang dalawang kamay ko sa ere.

Nakaramdam ako ng isang bagay na tila ba binubuhusan ako ng isang dekadang ginhawa. Naramdam ko ito sa likod ko dahil ang position ng likod ko ay gasuklay na buwan tulad ng sa kagabi habang pinapanood ko ito.

Nagkaroon ng isang ngiti sa labi ko. Tumayo na ako sa kinauupuan ko. Nakita ko ang kambal ko at si Alex na nasa pinto na at ako na lamang ang hinihintay bago sila bumaba at kakain.

Humakbang ako paharap pero natigil ang pangalawa kong hakbang dahil may tumawag sa akin.

"Forsythia," tawag ng katabi ko sa akin. Inikot ko ang buong katawan ko at ulo ko tapos ay tinaas ko ang kilay ko sa kaniya. Ano na naman ba ang gusto ng lalaki na ito? "Pahiram naman ng ballpen mo," sabi niya sa akin.

Mas lalo kong tinaas ang kilay ko. Kung hindi papel, ballpen naman ang hihingiin niya sa akin? Ano ba? Nilagay ko ang mga braso ko sa harap ng dibdib ko. I keep whispering on my mind not to be a petulant person towards him.

Binaba ko ang kilay ko at ginawa kong nasa iisang linya ang labi ko. "Ano ba ang problema mo? Why do you keep asking this things to me and always asking me for the things that you should have as a student? May nagawa ba ako sayo?"

'''
chide- scold
gasuklay- crescent
embodiment- small amount of idea
mayhem- violent chaos
rapturous- feeling great pleasure or enthusiasm
pellucid- translucently clear
amicable- characterized by friendliness
deart- lack of something
repost- comfortable rest
pique- feel irritated
rapt- completely fascinated
prudent- showing care for the future
petulant- childishly sulky or bad-tempered
galling- annoying

ano ba kasi nagawa mo tim ha bat ka kasi ganiyan galit galit na sayo si miss sungit o
If you enjoyed this chapter votes and comments will be highly appreciated.