💛Be Mine💙

شهربازى

"تو واقعا رفتى همين چندتا چس مثقال لباس رو خريدى؟؟"
جونگين چشماشو ريز كرد و مشكوك پرسيد"ببينم از كى تا حالا از رنگ صورتى خوشت اومده؟ توكه تا اسم صورتي ميشنيدى كهير ميزدى!"
تهيونگ نيشخندي زد و در ادامه حرف دوستش گفت
"فكر كنم جرعت حقيقت بازي كردنمون سبب بخير شده. درسته به تمين گفتيم موهاشو رنگ صورتي كنه چون ازش متنفره اما خوشحالم كه از اين رنگ خوشت اومده و باعث شده بري از كلاه تا شلوار صورتى بخرى"

تمين چشماشو بست و هوف كلافه اى كشيد. از وقتي تماسش با جينكي تموم شد، همراه مينهو رفتن تا لباس بخرن اما اينقدر عجله كرده بود كه حتى حواسش نبود داره چى برميداره.

جونگكوك هيجان زده دستاشو بهم كوبيد "واى خدايا جدي جدي قراره تمينو تو استايل پلنگ صورتي ببينيم؟؟ من خواب نيستم؟؟"

جيمين با هودى توى دستش نزديك تمين شد "بيا اينارو بپوش ببينيم چه ريختى ميشى"

تمين با انزجار به اون لباس نگاه كرد و صورتشو درهم كرد"من عمرا اونو بپوشم"
جيمين ابروهاشو بالا انداخت و بقيه دوستاش با چهره خنثى به تمينى كه صورتشو درهم كرده بود نگاه ميكردن.

جيمين پوزخندي زد و سكوت رو شكست
"نميپوشي؟؟ لابد اينو براي عمه ى من خريديشون!؟"

تمين با يادآورى عمه ى بيست و هشت ساله ى جيمين و يونگى خنديد و با لحن شيطنت آميز مخصوص خودش جوابشو داد
"اگه عمت اين لباسو دوست داره چرا كه نه! من اينارو بهش هديه ميدم"

"يااااا تو...بچه پررووو"

تهيونگ كه ديد اوضاع داره خطرناك ميشه وسط بحث اون دوتا پريد و با صداي بلندى حرف جيمين رو قطع كرد
"بسه ديگه شما دوتام! تا ولتون كنيم به جون همديگه ميفتي...آخخ"

جيمين راضي از ضربه اي كه به پس تهيونگ زده بود، لبخند پر غروري زد.
"ديگه جرئت نكن صداتو واسه من بلند كنى"

تمين نفس راحتي كشيد. خداروشكر دوستاش قضيه لباساى كزايي رنگ رو فراموش كرده بود و حالا زمانش رسيده بود فكر كنه تا چطوري از شر اونا خلاص بشه.

اما خب هميشه سهونى وجود داشت كه جفت پا بپره تو تمام معادلات ذهنيش و اونارو بهم بريزه.

"بچه ها هوس شهربازى كردم بدجووور.. ميگم تمينى زودتر اينارو بپوش امشب بريم خوش گذرونى"

لوهان در جواب دوست پسرش تند تند سرشو تكون داد و با لحن شيطوني ادامه داد"تازه برات پشمك هم ميخريم خيلي كيوت ميشى"

يونگى سعي داشت خندشو قورت بده.. بعدازاينكه موفق شد صداشو صاف كرد و به انگليسى گفت
" ladies and gentlemans Pink Taemin is here"