"Tuana neyin var kızım?" diye sordu annem. Çantamı yere fırlatıp ona döndüm.
"Bir şeyim yok" dedim bir an önce gitmesini dileyerek.
"Farkındayım bir şeyler olduğunun, anlat" dedi yatağıma otururken. Annem aslında güzel bir arkadaştı bazen. Tereddütle yanına oturdum. Tek bir cümle söyleyecektim ona sadece.
"Benim bir dünyam vardı anne, sonra o dünya beni terk etti" dedim. Annem devam etmemi bekledi ama devam etmedim.
"Ödevlerim var" dedim. Bir şey söylemedi, yeterince açık olduğumu düşündüğüm için ben de bir şey söylemedim.
"Terk eden dünyan çok şey kaybetmiş kızım. O dünyaysa sen dünyadaki tüm güzelliklersin, o bunu görememiş. Güzel olmasa ne anlamı var dünyanın?" dedi ve kapımı kapatıp dışarı çıktı.
@1alihan.arslan: Yarın geliyorsun değil mi?
@tuana.ozenli: Sormadım daha ama yüksek ihtimalle geliyorum.
@1alihan.arslan: Sana kurabiye yapacağım, vanilyalı olandan.
Bana nasıl moral vereceğini biliyordu. Gülümseyerek yazmaya başladım.
@tuana.ozenli: Hep pastaneden alıyordun, zehirlenmem değil mi?
@1alihan.arslan: Zehirlenmezsin ya.
@1alihan.arslan: Yani sanırım.
@tuana.ozenli: Lütfen Beril teyzeme söyle o yapsın ölmek için çok gencim...
@1alihan.arslan: Merak etme, Onur gelmeden istesen de ölemezsin. Onur gelince de ölemezsin, ölmek yasak sana.
@tuana.ozenli: Tamam abi, iyi geceler.
@1alihan.arslan: İyi geceler.
Test kitaplarımdan rastgele birini alırken bir yandan da kulaklığım nerede diye etrafa bakınıyordum.
Son sınıf olmanın verdiği stresin zerresi yoktu üzerimde. Sevinmeli miydim yoksa üzülmeli miydim bilmiyordum ama hayatıma dair sevinecek pek bir şeyim yoktu.
Her zaman yaptığım gibi dünyanın en yavaş şarkıları lisesine girebilecek –tabii öyle bir liste varsa- şarkılarımı açıp kulaklığımı taktım.
Bir saatin sonunda hâlâ kitabın ilk açtığım sayfasındaydım ve tüm sayfa karamalarımla doluydu. Kitabı kapatıp telefonumun galerisine girdim. Unutmak için silmem gereken ama silemediğim, Onur'la dolu olan klasörüme baktım.
"Onur'um..." diye fısıldadım kendi kendime. Benimdi o. Uzakta da olsa, gidip dönmese de benimdi.
Gelen bildirimle galeriden çıktım.
@bir-damla_yagmur: *Sesli mesaj*
Sesi açmadan önce tanımadığım hesaba baktım. Yeni açılmıştı, ne takipçisi vardı ne gönderisi... Anonimler neden peşimi bırakmamakta bu kadar ısrarcıydı!? İçimden bir ses iğrenç bir şey olma ihtimali olsa da sesi dinlememi söylüyordu. Kulak sağlığımı hiçe sayarak içimden geleni yaptım.
"Özlerim de, beklerim de, sonsuza kadar ben.
Eğer biliyorsam, inanıyorsan geleceğime sen.
Umudu da hayatı da her şeyi de kaybetsem,
Aklımdaki, kalbimdeki, düşlerimdeki hep sen..."
Telefon elimden kayıp düşerken mesajın silinmesiyle boş ekrana bakakaldım. Onur'du bu. Benim Onur'um... Yazdığımız şarkıyı değiştirmişti...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yonca
Fiksi RemajaGitme diyemedim ona... Bilsem derdim gitme diye. Dinler miydi ki beni? Beni gerçekten sevse gider miydi... ☘ Yoncalar 4 yapraklı olunca getirmiş şansı derler. Benim yoncamın son yaprağı oydu. Şansım, sevincim oydu. O gitti, ben bittim... ☘ Tuana...