Chapter 10

167 35 4
                                    

Bo Gum ව අතහැරලා ඇවිත් Min Soo කාර් එකට නැගලා දොර වැහුව වේගෙට ඉස්සරහ එල්ලලා තිබුණ ටෙඩියෙක් ගැලවිලා බිමට වැටුණා. මෙයාට මොනවා වෙලාද?.

"ඔයාට මොනවද වෙලා තියෙන්නෙ? ඇයි Bo Gum oppaට එහෙම කලේ? කලින් එයාව දැනගෙන හිටියද? please please මට කියන්නකෝ"😮😮

මගෙ හිතේ තිබුණ පටවැලිල්ල වචන වලට පෙරලුණේ එහෙමයි.

"ඔයා මොකටද ඒ මනුස්සයත් එක්ක තැන් තැන් වල ඇවිදින්න ගියේ?😠😠😠😠"

"අපි වැඩ කරන්නෙ එකම agency එකේ. අනික තැන් තැන් වල ගියෙ නෑනෙ. අම්මව බලන්න ආවා මිසක්😠😠😠"

"මම දැක්කා ඒ හරිය!😠😠😠. එයා හොද කෙනෙක් නෙවෙයි! ආයෙත් ඒ උලමා එක්ක කොහෙවත් ගිහින් මට අහුවෙන්න එපා"

කේන්තියෙන් එහෙම කියලා එයා වාහනේ හරවගෙන ඉස්සරහට යන්න පටන් ගත්තා.
දිගටම මෙහෙම යනවා නම් කනත්ත පැත්තට යන එකයි හොද😠😠😠.

"පාරෙ තව වාහන යනවා😠😠"

මම එහෙම කිව්වෙ මෙයා වංගුත් කෙලින් කරගෙන මේ යන වේගෙට කොහෙන් නතරවෙයිද කියල හිතුණ නිසා.

ඒ පාර වේගෙ ටිකක් අඩු කලා.
මම එයාගෙන් තවත් මොනවත් ඇහැව්වෙ නැත්තෙ මම මොනවා ඇහුවත් ඒවට උත්තර ලැබෙන්නෙ නෑ කියලා මගෙ අතිවිශිෂ්ඨ මොලේට තේරැණ නිසා.

ගේ ඉස්සරහින් කාර් එක නවත්තනකොටත් හොදටම වැස්ස. Min Soo කාර් එකෙන් බැහැලා ගෙට ගියේ තෙමි තෙමී. මම එයාගෙ පස්සෙන් ගියත් එයා කෙලින්ම කාමරේට ගිහින් දොර වහගත්තා. ආයෙත් එලියට ආවෙ නෑ එයා කෑම කන්නවත්. මම දොරට තට්ටු කලත් කිසිම සද්දයක් නෑ.

එයාට තනියම ඉන්න දීලා මමත් උඩට ගිහින් ඇදේ ඇල වෙලා phone එක අතට ගත්තෙ Bo Gum ට කොහොමද කියලා අහන්න.

"oppa! are you ok?"

මම එහෙම අහලා message එකක් යැව්වත් එයාගෙන් ප්රතිචාරයක් නෑ.

"did you go home safely?"

මම එහෙමත් යැව්වා. ඒත් කිසිම වෙනසක් නෑ. එයා තවමත් එතනමද? Min Soo ට කේන්ති යන්නෙ නෑ හේතුවක් නැතුව. මොනවද මේ වෙන්නෙ. ?😕😕😕

මේ වගේ ප්රශ්න කෝටියක් හිතේ තිබුණත් මට එහෙමම නින්ද ගිහිල්ලා.
___________________________________

Just another springWhere stories live. Discover now