Chapter 19

146 34 3
                                    

මම ගල් ගැහිලා වගේ බලාගෙන ඉන්නකොට එයා මගෙ මූණට එබිලා උරිස් දෙකෙන් අල්ලා ගත්තා.

"ඔයා හිතුවෙ මම ආයෙ කවදාවත් එන එකක් නෑ කියල නේද?"😂😂😂

එහෙම කියලා හිනාවෙලා එයා ඇහැක් ගැහුවා.

"කොහෙද ඔයා හිටියෙ?😮😮
මෙච්චර දවසක් මොනවද කලේ?"😢😢😢

මට අහන්න පුලුවන් වුණේ එච්චරයි.

"මට ගේ ඇතුලට එන්න කියන්නෙ නැද්ද ඔයා. මෙහෙමද මාව පිලිගන්නෙ?"😑😑

එහෙම කියලා එයා මගෙ අතින් අල්ලගෙන ගේ ඇතුලට ආවා.
මම එයාගෙ වටේට අත් දෙක දාලා එයාව බදාගත්තෙ ආයෙත් කවුරැ හරි ඇවිත් එයාව මගෙන් ඈතට ඈතට අරන් යයි කියලා දැනුණ නිසා.
එයත් මාව තුරැලු කරගෙන හාදුවක් දුන්නා. දැන් මොනවා නැති වුණත් මට කමක් නෑ කියලා හිතෙන තරමට මම සතුටින් හිටියේ.
මම එයාගෙ අතින් අල්ලගෙන එක්ක ගියේ Hyun Min නිදාගෙන හිටපු තැනට.

Min Soo එයාගෙ මූණ අතගාලා කම්මුලක් සිපගත්තා.

"එයා මං වගේ නේද?"😊

"ඔයාට පිස්සුද😠😠😠? එයා මං වගේ"

"එයා කොල්ලෙක්නෙ. කොහොමද ඔයා වගේ වෙන්නෙ?"😂

"කොහොම හරි එහෙම තමයි. ඔයා කොහෙද මාත් එක්ක කතා කරලා දිනන්නෙ."😠😠

"එහෙමද හිතාගෙන ඉන්නෙ? මම මේ අවුරැදු පහටම කලේ ඔයත් එක්ක රණ්ඩු වෙලා දිනන ක්රමයක් කල්පනා කරන එක"😊

"ඒකත් එහෙමද. එහෙනම් කාලා බලමුකො රසයිද කියලා."😠

මම එහෙම කියලා කොට්ටයක් අතට අරන් එයාට දමල ගැහැව්වා. එයත් කොට්ටයක් අරන් මට ගහන්න හදනකොට මම එයාගෙ අතේ එල්ලුණා. එයා මාවත් පෙරලගෙන ඇද උඩට වැටුණා. තව ටිකෙන් නිදාගෙන ඉන්න පොඩි එකත් යට වෙනවා.😠😠😠
මම Hyun Min ට මොනව හරි වුණාද කියලා බලන වෙලාවෙ Min Soo මගෙ අතේ තිබ්බ කොට්ටෙ උදුර ගත්තා.

"දෙන්නයි කිව්වෙ ඕක මෙහෙට😠😠😠"

"ඇයි නොදුන්නොත් මොනව කරන්නද?"

"ගන්නවා😠😠"

මම එහෙම කියලා එයාගෙ අත ඇඳට තියලා තද කරගත්තෙ එයාට හෙලවෙන්න බැරි වෙන්න.
එයා එක අතකින් කොට්ටෙ අල්ලගෙන අනිත් අතින් මාව එයාගෙ ඇගට තදකරගත්තෙ මට හෙලවෙන්නවත් නොදී.
මෙයා කොහෙ බේරෙන්නද මගෙන්!😠😠😠
මම එහෙට මෙහෙට දගලන්න පටන් ගත්තෙ එයාගෙ දෑත් වලින් මිදෙන්න.

Just another springTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang