Chapter 17

155 37 3
                                        

Did you go home safely?"

Text එක Jang Na Ra ගෙන්.

එයා දැන් ගොඩක් වෙලාවට මං ගැන හොයලා බලනවා. මම ගොඩක් අකමැති වුණ කෙනෙක් මට මේ තරම් ළංවෙයි කියලා මම නිකමටවත් හිතුවෙ නෑ. ඒකත් වුණේ හරි පුදුම විධියට.
Min Soo ගෙ 2nd death anniversary එකට පස්සෙ දවසෙ මට shooting තිබුණා. එදා මම cafe එකට වෙලා ඉදගෙන හිටියෙ Min soo ගෙ photo එක තියන පෙන්ඩන්ට් එක අතේ තියාගෙන ඒක දිහා බලාගෙන.
මම ආපහු පිටි පස්ස බැලුවෙ කවුරැහරි මගෙ ළඟ ඉන්නවා දැනුණ නිසයි. ඒ හිටියෙ Jang Na Ra.
එයා පෙන්ඩන්ට් එක දිහා බලාගෙන ඉන්නවා ගල් ගැහිලා වගේ. මම පෙන්ඩන්ට් එක අතේ ගුලිකරගෙන නැගිට්ටත් එයා මගෙන් ඒක උදුර ගත්තා.

"My son!"😢😢😢

එහෙම කියලා එයා අඬන්න ගත්තා.

"ඔයාට පිස්සුද😠😠😠? ඕක ආපහු දෙන්න"

මම එයාගෙන් ඒක උදුරගන්න හදනකොට එයා අප්රාණිකව පුටුවක් උඩට ඇදවැටුණා.

"Are you ok?"😕😕😕

මම එහෙම ඇහැව්වම එයා දෙපැත්තටම ඔලුව වැනුවෙ එහෙම නෙවෙයි කියන්න.

"ඔයා Min Soo ව දන්නවද? ඔයාද එහෙනම් එයාගෙ අම්ම?"😮😮😮

එයා ආයෙත් ඔලුව වැනුවා.

"ඔයා දැනගෙන හිටියද මම හිටියෙ එයත් එක්ක කියලා? එයාට වුණ දේ ඔයා දන්නවද?"

මම එහෙම අහන ගමන් ඇස් වලින් වැටෙන කදුලු නවත්ත ගන්න අසාර්ථක උත්සහයක් ගත්තා.

"ඔව්! ඔයා මුලින්ම මෙහෙ ආව දවසෙ ඇඳගෙන හිටපු ගවුම මම ඔයාගෙ වයසෙදි ආසාවෙන් තියාගෙන හිටපු ගවුම වගේමයි. ඒ නිසා මම ඔයා දිහා හොදට බැලුවා. ඔයා පාරෙ හිටගෙන ඉන්නකොට Min Soo ඇවිත් ඔයාව එක් කරගෙන යද්දි මම දැනගත්තා ඒ මගෙ ගවුමම තමයි කියලා."

එතකොට එදා Min Soo බලාගෙන හිටියෙ මෙයා දිහාද?
එයා ආයෙමත් කතා කරන්න ගත්තා.

"මම දැනට අවුරැදු හතරකට කලින් ගෙදර අතහැරලා ආවෙ Bo Gum ව meet වුණාට පස්සෙ. එදා ඉදලා Min Soo ගෙයි මගෙයි කිසිම සම්බන්ධයක් තිබ්බෙ නෑ. එයා.... එයා මට කවදාවත් සමාව දුන්නෙ නෑ"😢😢

"දැන් ඔය කිසිම දේකින් වැඩක් නෑ. එයා ආයෙත් එන්නෙ නෑ!"😑😑

මම එහෙම කිව්වෙ Min Soo ගැන තවත් වචනයක්වත් ඇහුණොත් මට ආයෙත් ඇඩෙන බව දන්න නිසා.

Just another springDove le storie prendono vita. Scoprilo ora