YENİ KIZ

6

Sabah erkenden kalktım. Canım evde sıkıldı. Saat okula gitmek için daha erkendi ama evde de yapacak bir şey yoktu. Hazırlanıp çıktım evden. Eda'ya mesaj attım birlikte okula gidelim diye  ama babası bırakacakmış bugün. Biraz yürüdükten sonra  okula geldim. Sınıfa çıkıyordum. Okul bom boştu. Çok mu erken geldim ben hiç kimse yok diye söylenirken arkadan biri "Ben varım ya." dedi. Arkamı döndüm bir de ne göreyim "EMRE."

Ben;

-Sen benim için var olsan da yoksun.

-Bak sen gerçekten mi ?

diyerek yaklaştı. Ona aldırış etmeden arkamı dönüp sınıfa girdim.

-Evet öyle

O da arkamdan gelerek.

-Hmm demek öyle. O zaman sen var olmayan biriyle konuşuyorsun. Bunlar sağlıklı insanların yapacağı şeylerden biri değil.

-Ahaha canım çok komiksin.

-Sağol canım ya arkadaşlar da öyle söyler.

-Ya bir git Emre sabah sabah seninle uğraşamam.

-Tamam gidiyorum. Kahvaltı yaptın mı?

-Sanane.

-Çok kabasın sende. Kibar insanlar böyle davranmazlar.

-Neden acaba?

-Bilmem, cadı olduğun için olabilir mesela.

-Cadı  ve ben. Öyle mi ? Cadıyı gösteririm ama ben sana.

Diyerek yerimden kalktım ve ona vurmaya başladım. O ise bundan hoşlanırmışcasına kahkaha atıyordu. Nasıl olsa kasları vardı.  Benim küçük yumruklarım anca güldürürdü onu zaten.

-Ne gülüyorsun ya ?

Hala gülüyordu. Sonra durdum yerime geçmek için arkamı dönmüştüm ki kolumdan tuttu ve beni kendine doğru çekti. Öküz güçlüymüş de. Şuan biz çok yakındık. Hemde  çok fazla yakındık. Ben kolumu  geriye doğru çekiştirince daha da sıkı tuttu kolumu.

-Ahh Emre canımı acıtıyorsun bırak.

Dedim , ama o hiç konuşmuyordu. Sonra beni tuttu ve çevirip duvara yasladı. Bir tel saçım gözümün önüne düştü.  Bir elini duvara yasladı. Diğer  eliyle de saçımı kulağımın arkasına sıkıştırdı. Şuan çok yakındık.

Ben sessizce fısıldadım.

-Emre.

Emre;

-Şşştt.

Diye susturdu beni. Gözleri dudaklarımdaydı. İstemsiz bir şekilde dudağımı ısırmaya başladım. Sonra beni belimden tutup daha çok kendine çekti. Artık çok fazla yakındık.  Yapışık gibiydik. Göğüslerim onun göğsüne değiyordu. Dudaklarımı ısırmayı bıraktım. Nefes nefeseydim istemsizce göğüslerim inip kalkıyordu.

Emre;

-Maya.

Dedi fısıldayarak.

Ona baktım göz gözeydik.

-Korkuyor musun benden?

Dedi. Hayır şeklinde başımı yana doğru salladım. Belimi daha çok kavradı. Değişik duygular içine girdim.

Emre;

-Korkma zaten benden. Sen cadısın. Korkmaman gerekir.

-Hayır cadı falan değilim ben.

Dedim. O  da

-Şşştt..sen benim cadımsın .

Dedi. Sonra bıraktı beni ve sınıftan çıktı . Arkasından öylece baka kaldım.

Bir 10 dakika sonra lavaboya gittim.

Yüzümü yıkadım. Sınıfa gittiğimde 5-6 kişi gelmişti. Bahçeye çıktım  biraz hava almak iyi gelecekti. Kapıdan Eda'nın girdiğini görünce gidip hemen edaya sarıldım.

-Hop hop ne oluyoruz kızım?  hemen bağlanma bana?

Ben geri çekildim.

-Ne?

Dedim. Eda' da

-Gel kızım ya şaka yapıyorum.

Diyerek sıkıca sarıldı. Sonra sınıfa çıktık. Derse girdik. Hiç konuşmadım. Tenefüslerde gözüm  nedense Emre'yi aradı ama yoktu. Son derse girdik.
Eda derste.

-Kızım sen iyi misin ya?

-Hıh ne,ne oldu?

-Daldın gittin diyorum. Bugünkü bu halin ne diyorum?

-Yok bir şeyim ya. Sana öyle gelmiş.

-Yok dimi bir şeyin iyisin?

-Evet Eda. İyiyim ben gerçekten.

-Öyle diyorsan.

Sonra hocanın tahtaya yazdıklarını deftere geçirdik.

Zil çaldı.

Eda'yla yolda dedikodu yaparak eve gidiyorduk. Okuldaki kızlardan bahsediyorduk. Yolda Can'ı gördük Eda yine heyecalandı.  Ama benim gözüm Emre'yi aradı, ama yoktu. Sonra Can'ı geçtik. Eda hala arkasına bakıyordu. Onu dürttüm.

-Önüne bak Eda.

-Tamam ya aman bir hayal kurdurmuyorsun.

Ben gülmeye başladım sonra o da bana eşlik etti. Sarılıp ayrıldık. Eve gittim annemlerle yemek yiyip bir duş aldım. Yatağıma geçtim. Uyuyamıyordum sabaha kadar bir o yana bir  bu yana dönüp duruyordum. Bugün Emreyle olanları düşünüyordum. Üzerimde büyük bir etki bırakmıştı.  Olanları düşünürken dayanamadım ve uykuya daldım.