Part(17)

5.6K 398 0
                                    

#Uni

5:30Pm

"ကိုနေယံလည်း ပြန်မလာသေးဘူး"

"သားငယ် သားနေယံကို မျှော်နေတာလား"

"ခနနေ ပြန်ရောက်တော့မှာပါ သားငယ်ရယ် ဧည့်ခန်းထဲမှာ ထိုင်စောင့်နေပါ သားငယ်ရဲ့"

"အား....ကြီးကြီးမြကလည်း သားက ကိုနေယံကို စောင့်နေတာ မဟုတ်ပါဘူး။ဒီအတိုင်း ညောင်းလို့ ခြံထဲလမ်းလျှောက် နေတာပါ"

တီ....တီ...

"ဪ ဒီကလေးကတော့ မစောင့်ဘူးဆိုပီး ကားသံကြားတော့ ပြေးသွားလိုက်တာများ"

ကျွီ....

ဟော...ခြံတံခါးပွင့် သွားတော့ မြင်လိုက်ရတာ ကျတော့်ရဲ့ မြတ်နိုးရာငယ်။

"ပေး ကိုနေယံ ကျတော်ကို အိတ်ပေး။
ရော့ ဒီမှာ ရေသောက်လိုက်အုံး"

ဒီကောင်လေး ဒီလိုလေးတွေလည်း လုပ်တက်တာပဲလား။

"ဝေဟင်"

ပြောဆိုတဲ့ သဘောဖြင့် ကျတော်ကို မေးဆက်ပြလာတယ်။

"ကိုယ့်ကို ပြောစရာ ရှိလို့လား"

"မရှိပါဘူး။ ဘာလို့လည်း"

"မသိပါဘူးကွာ မင်းကထူးဆန်းနေလို့"

"ဘာထူးဆန်းလို့လည်း"

"ဘာမှ မထူးဆန်းဘူး ဟုတ်ပီလား။
ကိုယ်ရေချိုး လိုက်အုံးမယ်"

"အင်း မြန်မြန်ချိုး"

"နေယံ ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ တင်ထားတဲ့ အဝတ်အစား"

သေချာတယ် ဒါဝေဟင်က ကျတော် အတွက်ထုတ်ပေးထားတာပေါ့။ဒီကောင်လေးကလေ လူကိုချစ်အောင် လုပ်တက်တယ်။

ချလောက်........

ခင်ဗျားအခုထိ အဝတ်မဝတ်ပဲ ဘာလုပ်နေတာလည်း။

နေယံလည်း ဝေဟင်ဘက် တည့်တည့်လှည့်လိုက်တယ်။

"Wow.....ခင်ဗျား body ကမိုက်လိုက်တာ"

"မင်း သဘောကျလို့လား"

"အင်း"

"ကိုင်ကြည့်ချင်လား"

"No "

"ဟုတ်ပါပီကွာ"

"ကျတော် body က ခင်ဗျားလောက် မမိုက်ပေမဲ့ အခုခေတ် မယ်ဒယ်တွေတော့ မှီပါတယ်ဗျာ"

My boy is Housemaid (Complete)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang