İlk hikayem. Umarım beğenirsiniz.
**************************
Adım Hayal. Lise son sınıf öğrencisiyim. Ailem çok zengin ve işine bağlı insanlardır. Annem ve babam genelde beni takmazlar. En son bana ne zaman kızım dediler onu bile hatırlamıyorum.Gökçe ve Hazal adında arkadaşım var. Cem, Burak ve Serkan adında da dostlarım. Okulda hep bunlarla takılırım. Bugün okulun ilk günü. Cem bizi almaya gelecekti. Yine o iğrenç alarm sesiyle gözlerimi açtım. Sürünerek banyoya gittim. Elimi yüzümü yıkadım ve aynadan tipime baktım. 'kızım bu tip ne!!' Diye söylendi iç sesim. Onu takmayarak odaya gittim ve formalarımı giyindim. Saçlarım dalgalar halinde aşağı doğru dökülüyordu. Hafif makyaj yaptm ve boy aynamda kendime baktım. 'Woww bebek'dedi iç sesim. Ne kadar saçma!
Hemen aşağı indim. Büyük kahvaltı masamızda annem ve babam oturmuş kahvaltılarını yapıyolardı. "Günaydın" diye mırıldandım. Herzamanki gibi yine takmadılar. Ölsem yine takmıycaklar ki bu çok acı bir durum. Bişeyler atıştırıp çıkışa doğru ilerledim. Siyah botumu ve üstüme hafif bir hırka aldım. Dışarı çıkmadan önce "Anne! Baba! Ben çıkıyorum. Sizi seviyorum." Dedim. Ama onlar beni sevmiyodu ve sevmiycekler. Bu evde kendi kendime konuşmul gibi hissediyordum. Ayrıca bir o kadar çaresiz ve mutsuz.
Dışarı çıktım ve bizimkileri beklemeye başladım. Beklerken sıkılmamak için kulaklığımı taktım ve It's Time açtım.
"So this is what you meant
Evet kastettiğin buydu
When you said that you were spent
Harcandığım dediğin zaman
And now it's time to build from the bottom of the pit
Ve şimdi çukurun en dibinden inşaata başlamanın zamanı
Right to the top
En üst noktaya kadar
Don't hold back
Geri çekilme
Packing my bags and giving the academy a rain check
Çantalarımı topluyorum ve akademiye iptal olan biletler için telafi veriyorum."
Çok geçmeden geldiler ve arabaya bindim. "Günaydınnn!!!" Diye cırladım. Hepsi birden "günaydın" dedi ve okula doğru gitmeye başladık. Okulun bahçesine geldiğimizde arabadan indim ve iner inmez bir çocuk la çarpıştık."Önüne baksana biraz!" Diye bağırdım. Çocuk mavi gözleriyle bana döndü ve "Bana çarpan sensin ve birdaha bana bağırma güzelim. Olacaklardan ben sorumlu değilim." Dedi ve gitti. Bu bir tehditmiydi şimdi. "Sinir şey" diye mırıldandım ve okul binasında doğru ilerledim. Çocuklarla hep beraber sınıfa girdik ve boş sıralara oturduk. Benim yanımda Gökçe oturuyordu ve gıcık biyoloji hocası sınıfa girdi. Bu hoca tam bir çatlak. "Günaydın çocuklarr. Sıra düzeni yapıcammm!!" Dedi.
Biliyorum ki ilk beni kaldırcak çünkü benden nefret eder. " Hayall!! Kalk bakıyım" diye cırladı. Dememişmiydim. Oflanarak kalktım ve tahtaya geçtim. Valla bu hocadan çok çekicen Hayal. Herkes oturdu ve ben kaldım. "Hayal Berk'in yanına geç"dedi. 'O kim?' Der gibisinden baktım. Anlamış olucak ki bana sabah çarpan çocuğun yanını gösterdi. Yavaş adımlarla çocuğun yanına geçtim. Çocuk sırıtıyodu. Hemen kulaklığımı taktım. Tam müzik açıcakken biri kulaklığımı çıkardı.
Bu mavi gözlü çocuktu. "Merhaba adım Berk."dedi. Hiçbişey olmamış gibi bide tanışıyoruz. Çok saçma. "Hayal. Memnun oldum." Dedim. "Bende Hayal. Bu sabah tatsız olaylar oldu ama sinirliydim kusura bakma." Dedi. Vay çocuk çokta odun değilmiş. "Asıl sen kusura bakma. Çok sakarımdır." dedim ve zil çaldı. Hep birlikte okuldan çıktık ve "Bişeyler yapalım" dedi Gökçe. "Çocuklar ben çok yorgunum siz yapın"dedim. Vedalaşıp otobüse bindim. Eve gidip hemen uyumak istiyodum.
Hemen evin kapısını çaldım. Hizmetli açtı ve odama doğru koştum. Hemen ayıcıklı pijamalarımı giyindim ve uyudum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son Sözüm (Tamamlandı)
RomanceSeni Sevdiğimi Düşündükçe Ölmeyi Diliyorum Tanrıdan... Her Seferinde Kalbim Başka Bir İsyan Çıkarıyor... Elimde Olsa Kalbimi Yerinden Söker Ayaklarımla Çiğnerdim... Ama Elimde Değil Ne Seni Sevmemek Nede Kalbimi Söküp Çiğneye Bilmek... Yapabildiğim...