Chapter 21

741 26 0
                                    

The next day I woke up early because I felt I was not the only person in my room, what time did Travis and I sleep last night. Yes I still answered his call.

"Uhm .." I removed the blanket that covered my whole body especially my face to see who was fixing my cabinet.

"Dad?" I said sleepily, he was fixing my clothes and seemed to be looking for something else. "Dad ... what did you do?" nilingon niya ako kaagad pagkatapos ko'ng magsalita. Napakamot siya sa kanya'ng buhok.

"I'm sorry, nagising kita. Naghahanap lang ako ng pwede mo'ng suotin..."

Nangiti ako kaagad na siya'ng kinangiti niya din. Ngayon lang ulit ginawa ni Daddy na nahanapan ako ng damit ulit. Noong bata ako pag-aalis kami siya ang naghahanap ng isusuot ko imbis na si Mommy ang gagawa, siguro nga close na close talaga kami ni Daddy.

"D-Dad..." sinubsob ko ang mukha ko sa unan ko, "Dad, ang aga naman po" Naramdaman ko ang paggalaw ng kama dahil umupo si Dad sa paanan ko. "Aalis na po ba tayo?" dagdag ko nanaman.

"Gusto kasi ng Mommy mo na maaga'ng pumunta sa bakeshop, lalo na dumadami na ang nagpupunta roon." muli ako'ng nag-angat ng ulo para tignan ko na si Daddy, nakita ko namang sinisilip niya ako mula sa pagkakahiga ko. "Nag-aayos na si Mommy mo sa baba, hindi na makaakyat dito"

Nagbago ang itsura ko, binanggit nanaman ni Daddy si Mommy. Hindi ako sanay na hindi kami ayos lalo na ako din naman ang may kasalanan. Mali'ng-mali ako ng ginawa at naging desisyon.

I finally straightened up and got up. I leaned on the head board of the bed and looked at Daddy without taking his eyes off me.

"Dad, Mom I know she is very angry with me .." I saw how Dad's lips moved because of what I said. "Alam ko po, Dad ramdam na ramdam ko po'ng hindi pa din ako ayos kay Mommy.." yumuko ako at hinigpitan ang hawak sa kumot ko.

I felt my eyes get wet, I felt heavy pain in my chest.

Maybe Mommy is just waiting for my change, that she will let me think about what she said before. I know in case I think too much and I can't make my own decision. Naghihintay lang naman sa akin si Mommy.

"Anak, Alam mo'ng hindi kana bata...malaki kana..." Daddy approached me slightly to hold me in my hand still holding my blanket tightly. "We thought you could understand us ... you know us when we say something to you we know you can understand."

I slowly loosened the grip on the blanket. That's right, Daddy is right when they tell me something they want me to understand and think about but I didn't.

I didn't because I preferred my own preference. I violated that. just now.

"But you didn't ..." Daddy's voice became even weaker. "We understand why you didn't ... but that's all we told you you didn't obey ..." he squeezed my hand. Nag-angat ako ng tingin sa kanya.

"You did it because you know we will force you to force David, which is not ..." he reached for my face "You just love, Anak, We know that" lumapit ako kay Daddy at mabilis siya'ng niyakap.

Totoo, nagmahal ako at sa una'ng nagmahal ako nasuway ko lahat, sinuway ko sina Daddy lalo na si Mommy na hindi ayaw niya ginawa niya. Kahit pa mukha'ng napasama ako sa mga bisita noong birthday ni David.

"I-I'm sorry, Daddy..." humigpit ang yakap ko sa kanya habang umiiyak, siguro kung tama lang ang ginawa ko hindi ako iiyak ng ganito. Hindi ako masasaktan, hindi magagalit sa akin si Mommy.

"Kausapin mo si Mommy mo mamaya...ikaw lang naman ang hinihintay no'n at hindi naman ako mapapaakyat dito kung hindi niya sinabi." narinig ko ang pagtawa niya. "Alam mo naman iyong Mommy mo na iyon"

Marrying Agustina Del Mundo (Unedited)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon