Marrying Agustina Del Mundo (Unedited)

Chapter 13

Simula ng nangyari iyon halos hindi na ako makapagsalita, hindi ako makakibo kasi wala ako'ng magawa. Patuloy ako'ng nanlalamig sa mga nangyari noong nagdaang araw. Ilang araw ko na ding hindi kinakausap at pinapansin si David kahit pa kinakausap niya.

"Agu, kausapin mo na--" inis ko'ng nilingon si David na patuloy ang kakasunod sa akin. Naalibadbaran ako, inis na inis talaga ako. Lalo na nakikinood pa ang mga pinsan ko sa aming dalawa. "Bakit ayaw mo ko--"

Why can't he understand me? why can't he understand?

"What do you not understand?" I asked him. He stopped walking because of my question.

"I told you, I'll fix it."

Is he adjusting to this situation? He is fixing it?

I was even more mad, he was nice to shout.Ang sarap niya'ng sigawan para maintindihan niya lahat.

"Hindi kita maintindihan, David." I restrained myself because maybe whatever I said, I was holding back. I need that.

He stopped, I saw how sad he was and was surprised by my question.

We both do not understand each other, I do not know. Ang gulo namin pareho.

"David, you know you're just confused." I touched my neck. I have a hard time looking at him. Dahan-dahan siya'ng umiling, dahan-dahan na  hindi talaga siya sigurado, na naguguluhan siya. Hindi ko alam pero lalo ako'ng nasasaktan kung sa akin ba o para sa iba dahil alam kung hindi lang ako makakaramdaman nito.

Nanatili'ng tahimik ang mga pinsan ko, sina Joshua at tinitignan kami'ng dalawa na nasa harapan. "Namimiss mo lang si Leigh at mas lalo'ng hindi ako si Leigh, David tigil mo na 'to'ng ginagawa mo."

"Agustina, hindi." asik niya saka bahagya'ng lumapit pero pinigilan ko siya. "Makinig ka muna sa aki--"

"At ano'ng ipapaliwanag mo? Ano? Kapag tinatanong kita. Kita'ng-kita ko sa'yo na hindi ko alam kung ano'ng sasabihin at gagawin!" inis na sigaw ko. Naiinis ako sa kanya hanggang kailan niya 'to gagawin sa akin? Hanggang kailan niya ako pahihirapan.

"Go back to Leigh and don't bother me anymore." I looked at him sharply. "Don't like you, David. Stay away from me."

"Anak, halika, sumama ka muna sa akin sa opisina." hinawakan ako ni Daddy sa balikta "Wala ka ba'ng gagawin, anak?" dagdag na tanong naman niya ulit. NIlingon ko si Daddy at umiling sa kanya wala naman ako'ng ginagawa at isa pa ay naboboring na ako dito sa bahay dahil wala naman ako'ng pasok.

"Sige, hintayin mo ko dito, magbibihis lang ako" binigyan ako ng halik sa noo at umakyat na ng kwarto nina Mommy. Naghintay lang ako sa sala sa kanya, nawawalan ako ng gana. Wala din naman dito si David dahil tumutulong na sa kompanya. Buti nga iyon para naman bawasan na ang utang nila.

I leaned over and looked around again, I had been avoiding David for a few days, I was not showing him and he was even waiting for me in our room. I slept in Joshua's room.

There was a time when we almost had a fight in front of Mommy so I knew Mommy already knew about the two of us.

I just didn't like David and ran away with him.

When Daddy came down, I also stood up. We left the house and Daddy opened the car for me.

"Thank you, Daddy" pumasok ako sa Passenger's seat at sinarado ang pintuan. Umikot siya at siya naman ang pumasok sa Driver's seat.

Tahimik lang ako sa byahe, hindi ko alam pero may nararamdaman ako'ng hindi maganda lalo na si Daddy lang kasama ko, nakikiramdam lang ako sa pwede niya'ng itanong o sa bihin sa akin. Kahit naman naiinis ako kay David hindi pa din ako ganon sa kanya, sadyang inis lang ako sa mga pinaparamdam niya.