HE RAPED ME

36 10 0
                                    

  Habang naglalakad ako pauwi ng bahay ay nararamdaman ko na parang may sumusunod sa'kin kaya binilisan ko ang paglalakad ko para madaling makauwi dahil malayo pa ang bahay namin ay may mga kakahuyan pang kailangang daanan.

Nang sa kalagitnaan ng aking paglalakad ay may naririnig akong sitsit ng tao ngunit hindi ko ito makita.

"Pssttt"pagsitsit sa'kin ng hindi ko kilalang lalaki na katayo sa may puno ng niyog.

Kaya binilisan ko ang aking paglalakad hanggang sa naisipan ko ng tumakbo at sa hindi inaasahan ay nahuli nya ako at tsaka tinakpan nito ang aking bibig para hindi ako makasigaw o anuman at ang nagawa ko na lamang non ay umiyak ng umiyak.

"Wag kang magulo!!"pagsusuway ng lalaking dumukot sa'kin

"Saglit lang toh, shhhhhshhh"

Pagkatapos nitong magsalita ay tinanggal na nito ang takip sa aking bibig at agad akong sumigaw.

"Tulonggg!!!!"paghihingi ko ng saklolo, pero walang nakakarinig sa'kin

"Sabing wag ka ng maingay!!! Walang makakarinig sayo dito!!"sambit ng lalaki at sabay tumawa ng malakas

"Plsss po!! Wagggggg!!!"pagmamakaawa ko dito, ngunit hindi ako nito pinakinggan at tinignan nya lamang ako mula ulo hanggang paa

"Napakaganda mo namang bata"sambit nito habang unti-unting hinuhubad ang kanyang pangitaas na damit

"Parang awa nyo na po!!! Wagggggg!!! Kuya kung gusto nyo po ng pera ibibigay ko po sa inyo wag nyo lang po akong galawin!"-ako

"Wala akong pake sa pera mo!!"pasigaw nitong saad

Habang tumatagal ay nagiging madilim na ang paningin ko dahil siguro sa malakas na paghampas sa akin ng isang malaking kahoy sa aking ulo.

Unti-unti ng lumalapit sa'kin ang lalaki upang gawin ang kanyang masamang plano at tsaka ako nito sinunggaban ng halik sa aking leeg at tumagal iyon hanggang sa nawala na ito sa kanyang sarili at sa t'wing pumapalag ako ay agad ako nitong sinusuntok sa aking sikmura at hindi ko ng nagawa pang pumalag muli at ang nagawa ko na lamang ay umiyak ng umiyak habang nangyayare iyon.

Maya-maya ay natapos na ito sa kanyang kababuyang ginawa sa'kin at nakita ko syang nakangisi kaya agad akong umiwas ng tingin at nagsalita ito.

"Wag mo ng tangkaing magsumbong kundi mamatay lahat ng pamilya mo at lalo na ikaw!!!"pagbabanta nito sa'kin at bahagya pang tumawa

"Naiintindihan mo!!?? Sagottttt!!!"

"O-opo"utal kong saad

" maayos na iiwan na kita dyan"pagpapaalam nito

Pagkatapos ng kababuyang ginawa nya ay iniwan nya na ako at hindi parin ako nakakaalis dahil parang wala pa ako sa aking wisyo at nakatulala sa kung saan, makalipas ang ilang oras ay naisipan ko ng tumayo upang makauwi na at habang naglalakad ako ay maraming nakatingin sa'kin ngunit hindi ko ito pinansin.

Ng makauwi na ako ay hindi parin ako nagsasalita kahit tanungin ako ng mga magulang ko ay wala akong masabi kundi umiyak lang ako ng umiyak kapag naaalala ang mga nangyare sa'kin kanina at natatakot rin akong magsumbong dahil baka totohanin nya ang sinabi nya kaya inilihim ko nalang ito.

---------
MAKALIPAS ANG DALAWANG LINGGO

Umpisa nung nangyare ang kababuyang iyon ay hindi na ako nakapasok sa trabaho ko at hindi narin ako nakakausap ng matino ng mga magulang ko kaya nagaalala na sila hanggang sa unti-unti na akong nababaliw hanggang sa dinala na nila ako sa Mental Hospital dahil nawala na ako sa sarili ko.

Makalipas ang ang tatlong taon ay hindi parin nila nalalaman ng totoo at hanggang ngayon ay nandito parin ako sa Mental upang magpagaling.

-THE END

Random StorieTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon