Επικίνδυνα μυστικά

Κεφάλαιο 9

Harry's POV (λίγα λεπτά πριν το μάθημα)

Μόλις τελείωσα το πρωινό μου ανέβηκα στον κοιτώνα του Γκρίφιντορ για να πάρω την τσάντα μου. Πουθενά η Μισέλ. Δεν ήταν στην αίθουσα αναψυχής του Γκρίφιντορ ούτε στους κοιτώνες των κοριτσιών σύμφωνα με την Ερμιόνη. Κατέβηκα από τον κοιτώνα μαζί με τα παιδιά για να πάμε στο μάθημα των φίλτρων. Μόλις βγήκαμε από την σχισμή του πορτρέτου σταμάτησα και γύρισα και τους είπα...

"Πηγαίνετε εσείς στο μάθημα και θα έρθω και εγώ σε λίγο"

"Που πας;" Πετάχτηκε ο Ρον.

"Πάω να κάνω μια βόλτα μήπως βρω την Μισέλ"

"Καλά απλά μην αργήσεις δεν θέλεις να εκνευρίσεις κι άλλο τον Σνειπ"

Έγνεψα καταφατικά και κατευθύνθηκα προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που πήγαν εκείνοι. Περπατούσα στους διαδρόμους και έριχνα ματιές τριγύρω καθως το μυαλό μου ταξίδευε. Βγήκα στην αυλή και συνέχισα να περπατάω κοιτώντας ανήσυχα δεξιά και αριστερά. Αχ μωρέ Μισέλ, που είσαι;

"Γιατί τόση νευρικότητα Πότερ;"

Άκουσα μια φωνή πίσω μου. Μια φωνή πολύ γνωστή, μια φωνή που δεν είχα καμία όρεξη να ακούσω τώρα. Γύρισα αργά και είδα τον Μαλφοι πάνω σε ένα δέντρο. Σιγά μην χάσει ευκαιρία να κάνει μια δραματική είσοδο. Ο Μαλφοι πήδηξε από το δέντρο και ήρθε κοντά μου.

"Σε βλέπω κοιτάς γύρω γύρω ανήσυχα. Μην φοβάσαι οι παράφρονες έφυγαν από το σχολείο πέρυσι, δεν χρειάζεται πια να κοιμάσαι με το ένα μάτι ανοιχτό" είπε και άστραψε αυτό το ηλίθιο κλασικό χαμόγελο.

Ξαφνικά συνειδητοποίησα πως η προσβολή του δεν ακουγόταν τόσο προσβλητική χωρίς να υπάρχει κοινό να γελάει.Τα τσιράκια του Μαλφοι έλειπαν οπότε δεν ακούγοταν τα χαζά τους γέλια. Σίγουρα υπήρχαν και κάποια άλλα άτομα στην αυλή αλλά δεν έδωσαν σημασία.

"Αυτό ήταν Μαλφοι; Θες τίποτα άλλο να πεις γιατί δεν έχω τον χρόνο για τις βλακείες σου"

"Ναι ξέχασα ότι μιλάω στον διάσημο Χάρι Πότερ. Φαντάζομαι θα είσαι το πολύ πνιγμένος με τόσους φανς που πρέπει να ικανοποιήσεις. Βέβαια ξέρω ότι όλη αυτή η διασημότητα σου αρέσει. Ελπίζω τουλάχιστον να κερδίσεις τίποτα χρήματα να δανείσεις στους φίλους σου τους Ουέσλι, τα έχουν μεγάλη ανάγκη" είπε και έκανε ένα, και καλά, συμπονετικό ύφος.

"Δεν ζουν όλοι για το χρήμα Μαλφοι"

"Δεν έχουν όλοι την δυνατότητα να ζήσουν με αυτό. Είναι ίσως θέμα παιδείας... Γιατί αξίζεις να ζήσεις και τι πιστεύεις είναι θέμα το πώς μεγαλώνεις. Οι καημένοι οι Ουεσλι δεν είχαν ποτέ επιλογή, η οικογένεια τους ήταν από πάντα προδότες. Εσύ από την άλλη πλευρά είχες το δικαίωμα να επιλέξεις..."