Michelle's POV
Και βρίσκομαι ξανά σε εκείνο το κενό. Το περιβάλλον γύρω μου είναι ανύπαρκτο. Ένα μαύρο σκοτάδι καλύπτει τα πάντα, δεν μπορώ να δω τίποτα. Δεν υπάρχει τίποτα γύρω μου και εγώ… Εγώ πέφτω…
Χάνομαι στο κενό, βυθίζομαι στο τίποτα, πέφτω χωρίς να ξέρω αν θα χτυπήσω ποτέ τον πάτο αυτης της απέραντης άβυσσος. Η πτώση με ζαλίζει, δεν μπορώ να δω το τέλος της, δεν μπορώ να δω τίποτα. Παρόλα αυτά, δε πανικοβάλλομαι, μια ηρεμία με κυριαρχεί. Η ηρεμία αυτή με τρομάζει, αλλά δεν κάνω και τίποτα να την εξαλείψω. Κλείνω τα μάτια μου, δεν υπάρχει λογος να τα έχω ανοιχτά, μόνο φρίκη μου προκαλεί να έχω σαν θέαμα ένα τίποτα. Προσπαθώ να σκεφτώ θετικά, να φέρω στο μυαλό μου αναμνήσεις που με έκαναν χαρούμενη και τότε σταματάω ξαφνικά… Δεν χάνομαι πια στο κενό καθώς αναμνήσεις πλημμυρίζουν το μυαλό μου.
Βλέπω ξαφνικά την μικρή Μισέλ να τρέχει ανέμελη στο χιονισμένο δάσος. Με ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο της και γέλια να ξεφεύγουν καθώς την κυνηγάει ο καλύτερος της φίλος. Το ξανθό αγόρι, χλωμό όπως πάντα να την κυνηγάει έχοντας και εκείνο το πρόσωπο του στολισμένο με ένα απερίγραπτο χαμόγελο που έχει μείνει για πάντα στο μυαλό μου. Τα παιδιά κυνηγιούνται ανάμεσα στα χιονισμένα δέντρα, φωνάζουν, γελάνε, ζούνε, ζούνε χαρούμενα, χωρίς δράματα και θλίψη, όπως κάθε παιδί θα έπρεπε να ζει.
Ύστερα το σκηνικό αλλάζει και η Μισέλ, λίγο πιο μεγάλη από πριν, βρίσκεται σε μια συγκέντρωση. Μάγοι, μάγισσες παντού καλοντυμένοι, να συζητούν, να γελούν, να χορεύουν, να αγκαλιάζονται, να διασκεδάζουν. Το χλωμό ξανθό αγόρι ξαναπλησιαζει την Μισέλ, τεντώνει το χέρι του και με ένα πανέμορφο χαμόγελο ρωτάει "Μεγαλειότητα, θα μου χαρίσετε αυτόν το χορό;" Το κορίτσι να γελάει, να πεθαίνει από την χαρά της ενώ προσπαθεί να κρατήσει το πρόσωπο της σοβαρό. Να πιάνει το χέρι του αγοριού και να οδηγούνται στην πίστα του χορού.
Το σκηνικό για άλλη μια φορά να αλλάζει και η Μισέλ να μεταφέρεται στο Χόγκουαρτς, στον κοιτώνα του Γκρίφιντορ, στην αίθουσα αναψυχής. Το καστανομαλλικο αγόρι με τα πανέμορφα πράσινα μάτια να την πλησιάζει με αργά αδύναμα βήματα.“Εεε.. ε-εγ-εγώ...”
“Δεν χρειάζεται να πεις τίποτα” τον σταμάτησε “Θέλω να σε ευχαριστήσω που με άφησες να μπω στην ομάδα σας.”
“Δεν κάνει τίποτα” Το αγόρι πήρε μια θέση δίπλα της. Αυτή ήταν η αρχή μιας τέλειας φιλίας.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Επικίνδυνα μυστικά
Hayran KurguΤο καλοκαίρι τελείωσε . Μια ακόμα σχολική χρονιά ξεκινά. Όμως μια νέα παρουσία τραβά τα βλέμματα όλων. Μια νέα μαθήτρια, μια καινούργια μάγισσα έρχεται στο Χόγκουαρτς έτοιμη να ταράξει την ήρεμη, ας πούμε ζωή, των παιδιών και να αλλάξει πολλά. Πολλά...
