Επικίνδυνα μυστικά

Κεφάλαιο 3

"Σου είπα να μην ξεχάσεις να πάρεις από το διάδρομο την βαλίτσα αλλά όχι αποφάσισες να μην με ακούσεις κοίτα τώρα τι έγινε κάποιος έπεσε…" ακούστηκε μια κοριτσίστικη φωνή.
"Αν απλά άκουγες τι σου λέω καμιά φορά ίσως…"

"Αν άκουγα τι μου λες; Πώς γίνεται να μην σε ακούσει κανείς έτσι που φωνάζεις. Μέρα βράδυ, νύχτα μέρα δεν σταματάς αυτό το πράγμα λέγεται ηχορύπανση. Και πεντακόσια πράγματα πως περιμένεις να τα θυμάμαι όλα"

"Ξέρεις κάτι εγώ φταίω "

"Πάλι καλά που το κατάλαβες"

"Εγώ φταίω που θέλω να σε βοηθάω. Τέλος από εδώ και πέρα τέρμα. Να δούμε τι μπορείς να καταφέρεις μόνος σου"

"Ωραία ευχαριστώ"

"Μην έρθεις όμως κλαίγοντας μετά και μου λες Ερμιόνη σε παρακαλώ δώσε μου τις σημειώσεις σου…"

"Εγώ να έρθω πίσω κλαίγοντας; Δεν είσαι με τα καλά σου μου φαίνεται…."

Αυτές οι δύο φωνές συνέχιζαν να να μαλώνουν. Εγώ είμαι ακόμα πεσμένη στο πάτωμα προσπαθώντας να καταλάβω τι συνέβη. Και τότε στην πόρτα του βαγονιού φάνηκε μία φιγούρα ενός αγοριού. Ένα λεπτό αγόρι με καστανά μαλλιά και με κάτι όμορφα πράσινα μάτια, με κοίταξε και μου είπε…

"Χίλια συγνώμη... Είσαι καλά ;"

"Α ναι εγώ… εντάξει είμαι"είπα και καθώς εκείνος άπλωσε το χέρι του για να με βοηθήσει να σηκωθώ.

"Δεν σε έχω ξαναδεί εδώ, είσαι καινούργια;"

"Ναι πήρα μεταγραφή από άλλο σχολείο"

Οι φωνές τον δύο παιδιών είχαν ηρεμήσει . Ο Χάρι κοίταξε μέσα στο βαγόνι και μετά γύρισε το βλέμμα του σε εμένα.

"Θα ήθελες να κάτσεις μαζί μας ;"

"Ναι " απάντησα χωρίς δεύτερη σκέψη

Πέρασα μέσα στο βαγόνι και αντίκρισα δύο παιδιά να κάθονται απέναντι ο ένας στο άλλο. Ήταν μια κοπέλα με πολύ όμορφα χαρακτηριστικά και πυκνά κυματιστά μαλλιά. Στην άλλη πλευρά καθόταν ένα αγόρι με κατακόκκινα μαλλιά και φακίδες .

"Παιδιά από εδώ η Μισέλ" είπε ο Χάρι " Αυτή είναι η κοπέλα που έπεσε εξαιτίας σου Ρον"

"Σίγουρα έπεσε εξαιτίας της βαλίτσας μου, γιατί πάω στοίχημα πως έπεσε από τον παράδεισο" είπε το κοκκινομάλλικο αγόρι και με έκανε να κοκκινισω

"Μπράβο πολύ ώριμο" έκανε η κοπέλα και μετά γύρισε σε εμένα " Ειλικρινά λυπάμαι πολύ που έπεσες βλέπεις κάποιοι δεν μπορούν να κάνουν μερικά απλά πράγματα" είπε και έριξε μια ματιά στο αγόρι το οποίο είχε εκνευριστεί ακόμα περισσότερο" Εγώ είμαι η Ερμιόνη και από εδώ ο Ρον"

"Χάρηκα " χαμογέλασα

"Δεν σε έχω ξαναδεί, είσαι καινούργια;" ρώτησε η Ερμιόνη

"Ναι έκανα μεταγραφή"

"Πώς κι έτσι;" είπε ο Ρον και η Ερμιόνη πετάχτηκε

"Δεν χρειάζεται να απαντήσεις, είναι προσωπικά σου δεδομένα. Απλά εδώ ο Ρον είναι πολύ αδιάκριτος " είπε και έριξε ένα δολοφονικό βλέμμα στον Ρον

"Α δεν με πειράζει. Μου ήρθε το γράμμα για το σχολείο όταν ήμουν 11 απλώς έπρεπε να πάμε στο εξωτερικό για κάποιες δουλειές που είχε ο πατέρας μου. Και τώρα γυρίσαμε για τον ίδιο ακριβώς λόγο"

"Άρα ο μπαμπάς σου είναι μάγος;"ακούστηκε η φωνή του Ρον

"Ναι και οι δύο γονείς μου , εσάς;"

"Εμένα οι γονείς μου είναι και οι δύο μάγοι . Της Ερμιόνης οι γονείς είναι Μαγκλ" για ένα λεπτό πέρασε από το μυαλό μου η συμβουλή που τους είχε δώσει ο κ. Μάλφοι. "Και ο πατέρας του Χάρι είναι καθαρόαιμος και η μητέρα προέρχεται από οικογένεια Μαγκλ"

" Για μισό λεπτό είσαι ο Χάρι Πότερ" , "ο γιος της Λιλής και του Τζέιμς"

Ο Χάρι με κοίταξε με ένα απορημένο βλέμμα "Ναι;"

"Έχω ακούσει πάρα πολλά για σένα"

Μία αμήχανη ησυχία ακολούθησε την οποία αποφάσισε να σπάσει η Ερμιόνη.

"Έχεις καμιά ιδέα σε ποιον κοιτώνα θέλεις να πας;"

"Για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω" έκανα μια παύση "βέβαια θα ήθελα πολύ να είμαι στο σλίθεριν καθώς ο μόνος φίλος που έχω στο Χόγκουαρτς είναι εκεί"

"Εμείς είμαστε από το γκρίφιντορ" είπε ο Ρον

"Ε συγνώμη αν φαίνομαι αδιάκριτη αλλά ποιον φίλο έχεις το Σλίθεριν;"

"Α μπορεί να το ξέρετε μου έχει πει πάρα πολλά γεια σας, βέβαια δεν εμπιστεύομαι την κρίση του σε όσα μου είπε."

Η Ερμιόνη γύρισε και κοίταξε τον Χάρι "Σκέφτεσαι αυτό που σκέφτομαι;"

" Ναι αλλά δεν είναι δυνατόν πιστεύω θα το είχαμε καταλάβει άμα κάνει παρέα με αυτόν"

"Ποιον ρε παιδιά;" πετάχτηκε ο Ρον με μία μπουκωμένη φωνή. Είχε αρπάξει και είχε αρχίσει να τρώει τα σοκολατένια βατραχάκια και δεν προσέχετε οι άλλοι.

"Μισέλ, πώς  λένε τον φίλο σου;" Είπε ο Χάρι και άνοιξα το στόμα μου να απαντήσω αλλά την ίδια στιγμή μπήκε μέσα ο Μάλφοι

"Α να σαι σε έψαχνα παντού" ο Μάλφοι γύρισε και κοίταξε το υπόλοιπο δωμάτιο και το θέαμα που είδε δεν του άρεσε .