Turn Back Time//Dream

12. Bölüm

sıra sıra masalar ve raflar arasında dolanan onlarca genç vardı.

ikili wendy'e teşekkür edip rastgele bir rafı incelemeye başladılar. Kalın kapakları olan kitapların çoğunu okumuşlardı bu yüzden okumadıkları bir kitap bulmaya çalışıyorlardı.

jaemin renjun'a söyleyip birkaç raf geriye gitmişti,büyük tahta raflar duvarlar gibi duruyor ve görüş alanını kitaplarla dolduruyordu.

renjun desenli camdan kırılarak yüzüne vuran güneş ışığını eliyle engelledi ve tek eliyle tuttuğu kalın kitabı incelemeye devam etti.

kitabın henüz ilk sayfasını yeni bitirmişken yan tarafından gelen seslerle dikkati dağılmıştı.

"o kız mı?"

"ne? görmüyor musun erkek o"

"ama çok güzel"

"git ve konuş o zaman kanka"

renjun çocukların bahsettiği kişiyi bulmak için etrafını taradı ama birçok kişinin yüzünü göremiyordu.

renjun boşverip kitabına devam etti ama bir süre sonra üzerinde hissettiği bir çift göz ile kafasını kitaptan kaldırdı.

çocuğa baktığında yüzünü kitapla saklamış ve okuyor numarası yapıyordu ama kitabın ters durduğunu farketmemişti.

yanındaki çocuk ise renjun'la göz teması kurmuş hatta gülümsemişti.

renjun sessizce ağzını oynatarak 'arkadaşının sıkıntısı ne?' diye sormuştu.

'sanırım senden hoşlandı' cevabını ise hiç beklememişti renjun. elindeki kitabın kapağını kapatıp kolunun altına aldı.

"hey renjun bak ne buldu-"

jaemin, renjun ve karşısında duran oldukça uzun,kitapla yüzünü kapatan çocuğa sonrada uzun çocuğun yanında parıl parıl gülümseyen çocuğa bakıp ne olduğunu anlamaya çalıştı.

renjun'a sessizce sorduğunda aldığı cevapla sırıttı jaemin.

en sonunda uzun çocuğun arkadaşı ikiliye doğru yürüdü ve elini uzattı

"ben hendery ve bu da arkadaşım lucas"

renjun jaemin'in arkasında durup sevimli sevimli izliyordu olanları

"ben jaemin bu da renjun"

hendery, jaemin'in elindeki kitabı inceledi

"bu tarz kitapları sever misin?"

jaemin ellerini saçına geçirdi ve olumlu anlamda salladı kafasını

"bana kitap önermeye ne dersin hendery?"

hendery jaemin'e gülümsedi ve renjunlardan uzaklaştılar.

geriye garip bir atmosfer kalmıştı. Oldukça uzun bir çocuk ve minicik renjun... fakat çocuk renjun'dan daha utangaç gözüküyordu.

adının lucas olduğunu öğrendiği çocuk elindeki kitapla beraber rafın dibine çöktü ve elindeki kitabı okumaya başladı.

renjun kafasından 'bu benim arkadaş bulmak için tek şansım' diye geçirdi ve lucasın yanına oturdu. lucas yanındaki sevimli oğlana baktı.

"bu kitabın türü ne?"

renjun sohbet başlatmaya çalışıyordu

"tarih... sanırım"

"nasıl sanırım?"

"çok fazla romantizm'e girilmiş tarih tadını pek alamadım"

renjun lucasın kibar ses tonundan oldukça hoşlanmıştı ve sohbetlerinin burada bitmemesi için elinden geleni yapması gerektiğini düşünmüştü.