Kutup yıldızı

Rüya

İlk uçakla Fransa'ya döndüm. Adrien'ı arıyorum ama engelli. Geçen gün gördüğüm bir rüya vardı...

-Rüya-

M: Adrien sen gerçekten mükemmel birisin. Seni asla aldatmayacağım. Söz veriyorum.

A: O kadar emin olma.

M: A-anlamadım!?

A: Bir bakmışsın ki engellisin... Ben seni unutmuşum... Seni sevmiyor muşum...

Neler diyor bu çocuk. Anlayamıyorum.

M: N-nasıl!?

A: Aynen öyle..

M: Neden böyle bir şey olsun ki Adrien?

A: Rastsal değişikler diyelim.

M: Tamam yeter sus!

A: NE BEN SADECE OLABİLİR DEDİM!

M: KES SESİNİ ARTIK!

————
Bu rüya aklıma geldikçe deli oluyorum. Geleceği mi gördüm yoksa diye içimden geçirmiyor değilim. Ben bu kadar bağlanamazdım. Yani bağlanmamalıydım. Bu bir hataydı!

Eve geldiğimde Adrien bavullarını toplamış gidiyordu. Arkasından bağırdım.

M: ADRİEN!

M: ADRİEN!!

Sonunda duymuş olmalı ki bana baktı, ve yaklaştı. Şaşırmış ama bir o kadar da bana acınası bakışlar atıyordu.

A: Niye geldin buraya!

M: Ben olan biteni anlatmak için geldim.

Tam bunları söylerken uçakta yaşadığım rüya aklıma geldi.

-Rüya-

Boş bir odadaydım... Küçük küçük toplar ve bu topları elime aldığımda yaşadığım pişmanlık, mutluluk, üzüntü gibi anılar ve kiminle yaşadığımın ismi yazılı raflar vardı.

Tom, Emily, Alya, Chloe, Cristian, Sabine, Gabriel, Rose, Nino, Luka, İvan ve Adrien...

Rafa doğru yaklaştım, ve pişmanlık kısmına geldim. Topa dokundum ve Adrien ağlarken şöyle diyordu;

A: B-ben sana aşıktım.

Hemen başka bir topu alıyorum.

A: Seni çok sevdim...

Bir başka...

A: Sensiz yapamam...

Ve bir tane daha...

A: Neden bunu bize yaptın...

Son olarak en iç karartıcı topu buldum. Bu sözleri birleştirmiş ve ağlayarak uzaklaşıyordu. Topun üstündeki saate baktım. Ne zaman olacağı yazıyordu.. 2 Ocak 2020 saat 23:00 yağmurlu bir günde...
————
Hemen aklımı başıma topladım. Bu gerçek olamazdı. Geleceği görmek imkansızdır! Bunları düşünürken saate baktım.. 23:00 yağmur başladı. Adrien'da ağlamaya...

A: B-ben sana aşıktım... Seni çok sevdim... Sensiz yapamam... Ama gerçekler bu.. Seni unutmak kolay olmayacak...

M: Adrien lütfen...

A: BUNU BİZE NEDEN YAPTIN HA!

Bu bir kabustu. Ve ben uyanamıyordum. Nasıl uyanacaktım bu rüyadan? Nasıl? Bu şekilde ve vicdan azabı ile yaşar mıydım?

A: Çok üzgünüm.. Benimle oynadın.. B-bunu ben kaldırmam...

M: A-ama lütfen dinle beni...

A: Dinlesem ne değişecek? Luka'yı geri itebilirdin. Yapmadın!

Artık bende ağlamaya başladım. Kriz geçirecek noktaya geldim. Ama o hala beni dinlemiyor!

A: Ben gidiyorum. Ve bir daha gelmeyi düşünmüyorum..

Ağlamaktan bir ses bile çıkaramadım. Sadece durdum. Başka bir şey yapamadım...
:::::::::::::

Selammm! Bugün 3. bölüm. Bir daha yazar mıyım bilmiyorum.
@321esnistories123'e çoook teşekkür ediyorum💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕