Akıl hastanesinde yatan bir kadın.
O hastanenin güvenlik görevlisi olan bir adam.
Ve bu; onların birbirlerini buluş hikayesi.
*Wattpad'de yayımlanan Hallice Halim isimli ilk hikayedir.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Canım Hafsa,
Eğer bu mektubu okuyorsan istediğimiz olmuş demektir. Sen kurtulmuş, özgürlüğüne kavuşmuşsun demektir. Hayatının ipini ellerinin arasına almış, yaşama tutunmuşsun demektir. Dilerdim hakkınla çık oradan, herkes senin kim olduğunu bilsin, el sallayarak uğurlasınlar seni... Olmadı, zoru istedin. Ve başardın. Umarım bu kurtuluş iyi yönden olmuştur ve ben yanındayımdır. Eğer yanındaysam mektubun devamını okumana gerek yok, gözlerine bakarak anlatabilirim yazacaklarımı. Başını kaldırıp bana bakman yeterli olacak...
Hala burada mısın?
Anlaşılan kurtuluş iyi yönden olmamış, kapatmışlar sana gelen yollarımı. Buradan devam edeceğim mecbur.
Biliyorum açıkça bana söyledin. Benimle bu yolda yürümeyeceğini, beni hayatında istemediğini fazlasıyla açık bir şekilde söyledin. İsteğine bir sözüm yok. Dediğim gibi nasıl istersen öyle olsun ama... Yine de sana anlatacağım bendeki seni. Hani hep sorguladığın şey vardı ya onun cevabını vereceğim sana. Gerçek cevabı, seni tatmin edecek cevabı vereceğim. Evet, seni buranın öncesinden tanıyorum. Ama o gece söylediğim gibi bir yazar olarak değil. Ben seni, sen yazarken tanımadım. Çok daha öncesiydi. Bir 7 yıl kadar önce... Sen 19 yaşında genç bir kızken tanıdım ben seni. Öğrenci kimliğini unuttuğu için karşımda stresten iki büklüm olan o genç kız olarak tanıdım. Ne demiştin: 'Şey ben öğrenci kimliğimi yurtta unuttum da bugünlük göstermeden geçebilir miyim?' Sen beni hatırlar mısın bilmiyorum ama ben seni hiç unutmadım Hafsa. Okula girdiğin, karşıma mahcubiyetle çıktığın o andan beri unutamadım seni. Üniversitesi kapısında güvenlikçinin yanında çalışan bir genç vardı ya hani. Esas adamdan korkup herkesin yardım istediği o sessiz tip... İşte o benim.
Bu da o çırak çocuğun, okulun gözde kızına gönlünü kaptırış hikayesi.
Bizim hikayemiz orada yazılmaya başlandı sen her ne kadar bilmesen de. Sen her ne kadar istemesen de ben yazdım. Seni görünce hızlanan kalbim yazdırdı o hikayeyi bana. Hiçbir zaman esas oğlan olmadım o yüzden bilmezsin beni. Sen bana o soruyu sorduğunda güzelliğinden etkilenip cevap bile veremedim soruna. Sessizliğimi yanlış yorumlayıp geri dönmüş, kartını alıp gelmiştin. Belki o gün kızmışsındır bana, bilmiyorum. Senin hakkında hiçbir şey bilmiyordum o dönem. Seni hep uzaktan izledim. Gelemedim ki yanına. Açılamadım bir türlü. Ne denir bilemedim. Ne hissettiğimi dahi bilmiyordum ki ne diyeceğimi bileyim. Arkandan uzun uzun tebessüm ederek baktığımı biliyordum bir tek. Yanımdaki abinin bir gün halimi fark edip 'aşık mı oldun lan sen' demesiyle aklım başıma geldi. Ben hiç farkında olmadan kaptırmıştım sana gönlümü. Bunu sana söyleyemedim. İster çekinme de ister aptallık de yapamadım işte. Senin gibi zeki, bölümünü dereceyle bitiren biri benim gibi çırak olan bir güvenlikçiye bakmazdı ki. Hem sonra hayatına biri girdi. Gözümün önünde tanıştınız hatta, çarpışarak, ne kadar da filmsel...
