Andaç (bitti)

Özel bölüm

Selam nerden esti bilmiyorum ama bir özel bölüm yazasım geldi umarım beğenirsiniz! İyi okumalar güzellerim ❤️🖤❤️🖤

"Doruk Allah belanı vermesin Doruk"
Acıdan kıvranıyordum doğumum başlamıştı.
Oğlumuz Ayaz geliyordu!

Peri elimi tutmuş "kuzum sakin ol! Derin nefesler al lütfenn"

Periye yaşaran gözlerimle baktım
" bu Doruk nerdeee" sanki canımı çıkarıyorlardı!  

" Annem güzel kızım sakin ol Doruk yolda geliyor hastaneye gidiyor oda"

Anneme baktım. Panik ve korku içindeydi.  Ön koltukta arkaya doğru dönmüş bana bakıyordu.

Annemle geç kavuşmuştuk!  
Bu benim canımı sıksada şu an çok iyi bir anne kızdık.

Annenin ne demek olduğunu bana kısa sürede öğretmişti.
İkizlerimi doğurduktan sonra daha çok anlamıştım anne ne demek olduğunu.

Kasıklarıma saplanan ağrı ile bağırmıştım. " çok canım acıyor"

Şoför koltuğunda oturan babam panikle " kızım geldik güzelim sabret babacım"
Kan teri içinde kalmıştım. Bacaklarımı hissetmiyordum artık.
Annem " geldik evet!" annem kapıyı açar açmaz bağırmaya başladı
" yardım edin kızım doğuruyor"

Burası dedemin hastanesiydi. Bütün herkes emrindeydi annemin!
Kapım açıldı ve 3 hemşire beni kucakladı gibi sedyeye yatırdı.
Peri göz yaşları içinde bakıyordu.

" o lanet kocamı bulunn" diye bağırdım.
Hastane sesimle yankılanmıştı!
Beni hızla doğumhaneye almışlardı.
Kadın doktor önlüğünü giymiş halde hızla geldi.
" merhaba Andaç, ağrı durumun nasıl"

Nefes alıp " çok çok acıyor haliba bacaklarımı hissetmiyorum"

Kadın kafasını sallayıp maskesini taktı.
Kafasını bacaklarımın arasına doğru uzattı " oh oh çok güzel bebeişimizin kafası geliyor, sabret ve dediklerimi yap"
....

DORUK

"Giray bas şu gaza oğlum geliyor oğlum"

Giray sinirle " lan dur yaa gidiyoruz az kaldı işte, yiğenim geliyor oğlummm"

Kravatımı söküp arkaya fırlattım.
" ulan bu saatte toplantı mı olur yA"

Giray bana bakış atıp " mal sen düzenledin"

Saçlarımı çekiştirip " nerden biliyim Andaçın doğrucağını, beni öldürcek"

Giray gülümseyip " orası kesin bilader"

Acili görür görmez heycanım daha da artmıştı. İkizleri annegildeydi! Onlarda heycanla bekliyordu!

Giray arabayı durdurur durmaz hızla fırladım. 
Acile koşup sekretere sordum.
Giray arkamdan "lan yavaş oll yavaş"
Koşar adımlarla doğumhanenin olduğu kata çıktım.
Koridorda Eftalya annemi ve babamı görür görmez nefeslendim.
Yanlarına ilerledim " nerde Andaç"

Tam o sırada. " Seni öldürcem Doruk"

Koridorda yankılanan Andaçın sesi ile dona kaldım! Doğumhanden sesi buraya kadar geliyordu.

Eftalya annem gülümsemişti " ne duruyorsun girsene".
Ah salak kafam!
Hızla içeri girdim. Beni gören hemşireye "karım Andaç doğumda"

Hemşire kafasıyla onayladı ve bana birşeyler giydirdi. Ardından kapıyı açtı.

Karşımda kıpkırmızı kalmış saçları anlına yapışmış Andaç duruyordu. 

Beni görür görmez " Nerdesin sen nerde"

Hızla elini tuttum.
" toplandı vardı sevgilim"

Yakamdan kavradı gibi kendine çekti
" bir daha çocuk lafı duymak istemiyorum" adeta tıslamıştı.

Korkmuştum hemde fazlasıyla. 
Kafamı hızla sallayıp
" tamam sevgilim nasıl istersen"

Yakamı bırakır bırakmaz elimi tutmuştu. Etraftaki hemşireler gülerek bakıyordu.

Ah rezil olmuştuk birde..

Doktor " Andaç son kez ıkın güzelim hadi"

Andaç nefes almış ve bütün gücü ile ıkınmıştı tabi o sırada kırılan elimi saymıyorum. Elimi adeta parçalara ayırmıştı..

" evettt oğlumuz geldii"

Odanın içi bebek ağlaması ile yankılanmıştı. Andaç rahatlarken doktor oğlumuzı yeşil bir beze sarmış kucağıma uzatmıştı.

Çığlık çığlığa ağlıyordu.

Yüzü kafası kan lekeleri ile doluydu fakat hayatımıza güneş gibi doğmuştu.

Bu anlatılmaz bir  duyguydu..

"oğlumm" kafasını koklayıp ufak bir öpücük bıraktım. 
Andaçın yanına yavaşça bıraktım.
Dudaklarımı andaçın şakağıma bastırıp kafamı kafasına dayadım. Ağlayan bebeğinize gözlerimi çevirdim.

" seni seviyorum Andaç, bana babalığı tatırdığın için teşekkür ederim"

Göz yaşları içinde bana baktı
" seni seviyorum"