Andaç (bitti)

"Güven"

Hepinize merhabaa!
Yorumlarınıza bitiyorum ve sizleri seviyorum.
İyi okumalar^o^

Medya " Peri kızımız" tam bir Peri

" Andaçç kızımm Andaçç" bağırışmalar tepemde devam ederken hafifçe gözlerimi araladım. Beni kucağına alan Aran amca göz yaşları içinde yanağımı okuyordu.

Gözlerime bakar bakmaz
" Kızım iyimisin Andaç" nefes alıp Aran amcayı onayladım. " biiriissi vvaardı" diye kekeledim.

Hala korkuyordum. Aran amca saçlarıma defalarca öpücük kondurdu. " geçti güzelim, geçti" şu an yanımda babam olması gerekirken neden Aran amca vardı.

Bununda etkisiyle göz yaşlarım yanaklarımdan süzülürken hiçkırarak ağlamaya başladım. Aran amca bebek misali beni kucağına basarken kollarımı sıkıca ona doladım.
" Ağlama güzel kızım ben yanındayım, ben burdayım" derken beni kucağına alıp ayağa kalkmıştı. Beni yatağa bıraktı cama bakmak için .

Tam kalkacağı sırada
Elini tuttum " beni yalnız bırakma Aran amca" dedim sessizce. Halime bakıp tekrar kucağına aldı. Kafamı gögsüne dayadım kollarımı beline sardım. Şu an babaya, korunmaya, desteğe ihtiyacım vardı.
Saçlarımı okşarken şakağımdan öpüp "uyu güzelim ben yanındayım uyu hadi" kafamı hafifçe sallayıp gözlerimi sıkı sıkı kapattım.

.....

-ARAN-

"HIRSIZ" dedi Andaç.
Korkuyla " Andaçç nelerr oluyorr Andaçç!" bağırırken evden çoktan çıkmıştım. Biliyordum Deniz Nefes ile buluşmuştu.

Doruk ise yemekteydi evde tek başınaydı kızım.
Sesi gelmeyince daha çok paniklemiştim. Telefonu yan koltupa fırlatırken "Allahım kızımı koruu, onunda acısını yaşatma"  hızla arabayı sürdüm.

Evlerimiz 10 dakikalık mesafedeydi. 10 dakikalık mesafeyi 3 dakikada gelmiştim. Arabadan iner inmez korumalara " Bahçede birisi var koşun" bağırışım ile beraber korumalar yan bahçeden dolandılar. Kapıyı açan koruma ile beraber eve girdim "evi ara sen" dedim sert ve korku dolu sesimle.
Koşar adım Andaçın odasına çıktım.
Kapıyı açar açmaz yerde yatan kızımı gördüm. Kalbime saplanan ağrı ile bir müddet kaldım.

Göz yaşlarım korku ile süzüldü yanaklarıma.  Bu yaşlar kızım içindi sanki senelerce hiç dökmemişim gibi. Ama bu sefer onu kaybetmekten korkuyordum.  Şoktan çıkıp
"ANDAÇ kızımm ANDAÇÇ" dizlerimi sert şekilde yere vurup kucağıma çektim.
Bu anı çok iyi biliyordum.

Karşımda Andaç değilde kanlar içinde yatan Eftalya var gibiydi. Kalbimin ağrısı bütün vücudumda dolanıyordu.

Andaç gözleri hafifçe açmıştı " kızım iyimisin Andaç"
Kafasıyla onaylarken kekeleyerek "biri var" demişti.
Saçlarına öpücükler kondurdu o iyiydi sadece korkuyordu.

"geçti güzelim geçti" yüzüme bakıyordu dolu gözlerle sıkıca doladım kollarımı ona sarılamadığım kadar sarıldım kızıma.

" ağlama güzel kızım ağlama, ben burdayım"  yerde durmamalıydı yatağına yatırmak için ayağa kalktım ve yatağına bıraktım. 
Camdan bakmak için hareketlendiğim sırada ellerimi tuttu
"Beni yanlız bırakma Aran amca" kalbim amca kelimesi ile daha çok acırken sıkıca doladım kollarımı " uyu hadi güzelim ben yanındayımm" kafasını hafifçe sallamış sıkıca ellerini belime sardı.

Allahım sana şükürler olsun kızım iyiydi. Çok geçmeden Andaç uykuya dalmıştı. Kolları gevşerken yavaşça yatağa bıraktım. Üzerini örtüp kafasına öpücük kondurdum.
Kapısını sıkı sıkı kapatıp odasından çıktım.
Hızla bahçeye çıkarkem Korumalardan birisi elinde kağıtla gelmişti. " bunu duvarın önünde bulduk" kafamı salladım elinden alıp " nerden girmiş" dedim.
" yan bahçeden orası boş  ev efendim." kafamı salladım.
" arabadaki telefonumu getirirmisiniz"
Koruma onaylar onaylamaz yanımdan uzaklaştı.