MİRA'NIN AĞZINDAN
Ertesi gün uyandığımda kızlar hala uyuyordu. Kalkıp lavaboya gittim ve elimi yüzümü yıkadım. Kendime baktığımda duraksadım ve ellerimle suratımı tuttum. Gözlerim hala çocuktu. Hala on altı yaşındaydım. Büyümüyordum..Hayatta ölme gibi bir korkum yoktu. İnsanlar için korkunç ve ürkütücüydüm. Hiç ama hiç büyümüyordum. Sürekli aynı yaşta kalıyordum ve hayatta hiç bir amacım yoktu. Doğru yolu bulamıyordum. Kendimden ve hayatımdan nefret ediyordum. John hayatımdan çıkmıştı. Oysa yaşamıma o kadar çok yerleşmişti ki. Çıkmamızın beşinci ayıydı. Ama sankı bu süre bana 5 yıl gibi gelmişti. Her şey o Aslı denen kız yüzündendi. Ama söylemesi iyi olmuştu en azından gerçekleri öğrenmiştim. Artık bana da aynı şeyleri yapamazdı. Her şeyi biliyordum , izin vermezdim. Artıkhiç bir erkeğe güvenmiyordum. Verdiiğim tepkiye John çok şaşırmıştı. Büyük ihtimalle böyle davranacağımı tahmin etmiyordu. Ben onun bildiği kızlardan değildim. Hayatım çok farklı geçmişti. Daima dışlandığım insanların arasında olmuştum. Ama sonuçta hayatım yap-boz değildi ki John olmayınca eksik kalsın. Yani benim hayatımda onun yerini dolduran çok insan var -sevmediklerim olsa da- Belki de kötötü grup lideri John'du. Belki de Mike daha iyiydi. Belki de John beni çok yormuştu. Belki de ilişkimize ara vermemiz gerekiyordu. Belki de ben şuana kadar John'a fazla sevgi vermiştim. Aslında o hiç bir şeyi hak etmiyordu. Kimseden sevgi almayı hak etmiyordu. O yüzsüzün tekiydi.
JOHN'UN AĞZINDAN
Sabah uyanır uyanmaz duşa girdim. Dün çok üzülmüştüm. Sevgilimle tatile mi yoksa kavga etmeye mi geldiğim belli değildi aq.
Soğuk su suratıma çarptıkça rahatlıyordum. Tanrı aşına ben Mira'ya ne yapmıştım. Evet daha önceden başka kızlarla çıkmıştım ama hiç biriyle beraber olmamıştım ki! Sicilim çook temizdi. Hep Aslı yüzündendi. Yaptığı çok fazla ayıptı. Ben ona asla böyle bir teriyesizlik yapmazdım. Hele kaç yıllık dostumdu. Mira' ya öyle yapınca Aslı'nın düşüncelerini okudum. Sevinmişti. Aslı!nın amacı neydi bilmiyorum ama Mira'yla benim aramı çok fena bozmuştu. İnşallah yanındaki oğlan her kimse onun da onla arası bozulurdu. Acaba Aslı bunu bana neden yapmıştı? Çok sinirlenmiştim.
Banyodan çıktım ve aitıma kapri bir pantalon üstüme de bir tişört geçirdim. Aslı'yla konuştuğumuzda 138 odada olduğunu söylemişti. Biz 242. odadaydık. Yani bu durumda onun odası iki kat alttaydı. Koşturarak merdivenlerden indim. Koşarak kaplarda geçiyordum. 130-131-132......138 geldim. Sertçe Aslı'nın kapısını tıktıkladım. Kapıyın birden açtı ve Aslı boynuma atlayıp dudağımın kenarından yani yanağımdan öptü. Sonradan şaşırıp Aslı'yı boynumdan ittirdim. Ama artık çok geçti. Mira görmüştü. Aslı'nın suratı düşmüştü. Mira'ysa üzgün gözlerle bana bakıyordu.
MİRA'NIN AĞZINDAN
Elimi yüzümü yıkadıktan sonra salona geçtim. Yan odadan kapı açılıp kapanma sesi duydum. Bizim çocukların odasındandı. Gizlice kapıyı açtım. John koşturarak bir yere gidiyordu. Belli ki önemli bir şeydi. Bu yüzden onu takip ettim. İki kat aşağıya inmişti. Koşarken odaların numaralarına bakıyordu. 138 numaralı odaya gelince durdu ve kapıyı tıktıkladı. Kapının arkasından sahlde kavga ettiğim Aslı denen kız çıktı ve John'un dudaklarına yapıştı. Daha önceden benim dokunduğum dudaklara şimdi o dokunuyordu. Kız birden John'un dudaklarından çekildi ve gülerek ona baktı ama gülümsemesi birden yüzünden düştü. John şaşırmış bir şekilde bir bana bir Aslı'ya bakıyordu. Sanki şok geçirmiştim. Yerimden kıpırdayamıyordum. Donmuştum. Kalbim acıyordu. Nefes alamıyordum. Gçzlerim dolmuştu. Orada biraz daha kalsam güçsüz olduğumu göstericektim. John'a alt dudağımı ısırıp üzgün bir şekilde başımı sağa sola salladım ve kimseye bakmadan vampir hızımla yukarı çıktım.
Odamın kapısını açıp içeri girdim. Kızlar uyanmıştı. Ağlayarak ytağıma atladım. Canım yanıyordu. Göğsüm zorlukla inip kalkıyordu. Nefes alışlarım azalmıştı. Gözlerim ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu. Bizim kızlar beni fark edince yanıma gelip yatağa oturdular. Ne olduğunu sordular. Her şeyi baştan sona hıçkıra hıçkıra anlattım. İkisi birden bana sarıldılar ve ''Eminiz ki mantıklı bir açıklaması vardır''. dediler. Ben mantıklı bir açıklaması olduğunu düşünmüyordum. Bu yüzden üzülüyordum. Ağlamaya devam ediyordum. Herşey benim için çok fazlaydı. Şuan gerçekten hayatımdan nefret ediyordum.
JOHN'UN AĞZINDAN
Aslı bana garip bir şekilde bakıyordu. Mira'ysa bana üzgün bir şekilde bakıyordu. Çok az kalmıştı. Mira ağlayacaktı. Gözleri dolmuştu. Bana baktı ve alt dudağını ısırıp başını salladı. Sonradan koşturarak yukarı çıkmaya başladı. Aslı bana bakarak özür dilerim özür dilerim ben ben diyordu. Yaptığı davranıştan dolayı çok sinirlenmiştim. Odasını kapısını tutup sertçe suratına kapattım. Mira'ya koşarak yetişmeye çalıştım ama o çoktan odasına girmişti. Ağlayış sesleri geliyordu. Kapılarını çalacaktım ama sonra vazgeçtim. Üzerine gitmek istemiyordum. Mesaj atmam yeterliydi.-sanırım-
Yavaşça kendi odama girdim. Bizimkiler kahvaltı yapıyordu. İkisi aynı anda ''Nerdesin abii yaa.'' dediler. Olayı ayrıntılarıyla birlikte anlatmaya başladıM. Anlattıkça ağızları açık bir şekilde beni dinliyorlardı. Mesaj atmam gerektiğini de söyledim. Onlar da ''O zaman çıkar telefonunu yazalım beraber'' dediler. Telefonu cebimden çıkarıp elimde tuttum ve yazmaya basladım. '' Sevgilim herşeyi yanlış anladın. Nolduğunu anlamadan Aslı üzerime atladı ve yanağımdan öptü. Sevgilim nolur affet beni"yazdım ve gönderdim. Benim yüzümden kız acı çekiyordu. Neden her şey bu kadar karışmıştı?
Az sonra Mira'dan mesaj geldi. "Beni neden umutlandırdın John ben seni sevmiştim. Ben senun sevgilin değilim artık git o kızla çık belki onu da hamile bırakırsın. Senin için biz kimiz ki? Ayrıca ben o kızı dudağından öptüğünü gördüm. Senden nefret ediyorum uzak dur benden John" yazdı. Of ben şimdi bu kıza ne diyecektim? Mesaj yazmaya çalıştım. Ama beni engellemişti. Şimdi tek iletişim yolumda gitmişti. Ben de onu seviyordum ama...
MİRA'NIN AĞZINDAN
Yastığa gömülerek ağlıyordum. Gözyaşlarımdan yastık sırılsıklam olmuştu. Kızlar kafamı dağıtmam için birşeyler yapıyorlardı. Duraksız ağlıyordum. Kalbim yanıyordu. Canım acıyordum. Telefon yatağın kenarında duruyordu. Birden mesaj sesi geldi. Kendimi toparlayaral telefonu elime aldım. Mesajı açarken hıçkırarak ağlıyordum. Mesaj John'dandı." Sevgilim herşeyi yanlış anladın. Nolduğunu anlamadan Aslı üzerime atladı ve yanağımdan öptü. Sevgilim nolur affet beni" yazıyordu. Çok sinirlendim içimden gelenleri yazmak istedim ama yazamadım yapamadım. Gerçek cevabımı yüzüne karşı söyleyecektim. Bu yüzden ona "Beni neden umutlandırdın John brn seni sevmiştim, ben senin sevgilin değilim artık git o kızla çık belki onu da hamile bırakırsın , senin içij biz kimiz ki? Ayrıca ben o kızı dudağından öptüğünü gördüm. Senden nefret ediyorum. Uzak dur benden John." yazdım. Mesajı gönderince John'u engelledim. Daha fazla canımı yakmasına izin veremezdim. Bitanem yazısını her gördüğümde sinirleniyordum artık. Yine sinirlenip telefonu yere fırlattım. Yanımda her ne varsa yere fırlattım. Yastık , gece lambası, toka... Delirmiştim. Şuan birini dövebilirdim. Birden kalbim sıkışmaya başladı. Nefes alamamaya başladın. Yatağın üzerinde dizlerimin üzerine kalktım. Ağzımdan bir çığlık çıktı. Sonra daha güçlü bir çığlık çıktı. Canım yanıyordu. Boğazım ses tellerim acıyordu. Ama susamıyordum. Olmuyordu yapamıyordum.
Kızlar benim çığlık attığımı duyunca yanıma koştular. Bella saçlarımı ve yüzümü okşamaya başladı. Mel koşup bana su getirdi. Gözlerimden yaş boşanıyordu. Sinir krizi geçiriyordum. Küçükkende oluyordu. Çığlığım durmuyordu. Ölmek istiyordum. Tanrı aşkına brn neden ölümsüzdüm ki? Yaşamaj bana bir cezaydı. Her şey çok büyümüştü. Ve ben bunların hiç birini çekmeyi hak etmiyordum. Olanların hepsi o Aslı denen sürtük kız yüzünden olmuştü. Öldürecektim onu...
Arkadaşlar bu arada söyleyeyim bi önceki bölümde John la Aslı arkadş çıkıyo Aslı Miraya gıcık olduğu için bir yalan uydurup bu kaçıncı John bunu da mı hamile bırakçan diyo ve olaylar burdan başlıyor.
