17.Bölüm 🌸

1.7K 154 76
                                    

İyi okumalar 🌸

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

Batuhan, ofise gelince Eymen'e hiçbirşey belli etmedi. Yemekten bahsetmeyecekti çünkü Tommy onu arayıp davet edecekti. Öyle plânlamışlardı. Odasında çalışırken kapısın yavaşça vurulduğunu duydu ve ardından kapı yavaşça açılıp, Eymen sadece başını içeri uzatıp tatlı tatlı gülümsedi.

"Müsait misin?" dedi. Batuhan da gülümseyerek cevap verdi.

"Tabii. Sana hep müsaitim." dedi ve devam etti hızla. "Yani evet, gel." dedi ve Eymen az önce duyduğu şeyden dolayı hızla atan kalbime rağmen içeriye süzüldü. Masanın karşısındaki koltuklardan birine oturdu. Batuhan da kendi yerinden kalkıp karşısına oturdu. Eymen, hemen konuşmaya başladı Batuhan karşısına oturunca.

"Tommy aradı mı seni?" diye sordu. Batuhan'ın birden bire kalbi hızlanmıştı heyecandan. Plân başlamıştı artık.

"Beni mi arayacaktı?" dediği sırada telefonu çalmaya başladı. Masanın üstündeki telefonuna uzanıp aldı telefonunu ve arayan kişiye baktı. Tommy arıyordu. Tommy'le kısaca bir görüşmeden sonra, planın ilk kısmı tamamdı. "Akşam yemeğe çıkıyormuşuz." dedi. Eymen başıyla onayladı neşeli bir şekilde.

"Evet. Ne zamandır görüşemiyorduk iyi oldu bu. Hem değişiklik olur bize de." dedi. Batuhan, Eymen'in yüzündeki gülümsemeyi görünce farkında olmadan gülümsedi.

"Akşam beraber çıkarız o zaman." diye karşılık verdi Batuhan.

"Tamam. Beraber gideriz. E o zaman birer kahve söyle de içelim." dedi keyifle. Batuhan telefonu alıp iki kahve söyledi ve sohbet etmeye devam ettiler bir süre daha.

O günden sonra oldukça normal davranmaya çalışıyorlardı birbirlerine. Ama flörtöz bakışlar ve gülüşler oluyordu aralarında, ellerinde olmadan. İkisi de akışına bırakmıştı. Zaman belirleyecekti herşeyi.

Akşam olmuş, yemek için kararlaştırılan restorana gideceklerdi. Şirketten çıkarken konuşuyorlardı.

"Birden bire nereden çıktı ki bu yemek?" diye sordu Eymen. Bütün gün aklında bu soru dolaşıp durmuştu. Bir yandan eski dostunu göreceği için sevinse de, bir yandan da merak ediyordu. "Sen biliyor musun Batuhan?" deyince Batuhan irkilerek döndü yanındaki gence.

"Anlamadım ne dedin?" diye sordu.

"Diyorum ki, birden bire nereden çıktı bu yemek acaba? Sen biliyor musun?" diye sordu. Batuhan bu soruyla olduğu yerde kaldı ve Eymen'e baktı. Eymen de onun durduğunu farkedince bir iki adımdan sonra o da durdu.

"Neden durdun?" diye sordu yanına adımlayarak. Batuhan, Eymen'in bir şeyleri anlamasından korkmuştu bir an için ve gözlerine baktı dikkatle. Eymen de bakışlarına karşılık vermeye başlayınca, Batuhan kalbinin daha hızlı attığını farketti. Aynı durum Eymen için de geçerliydi. 'Keşke...' diye geçirdi Batuhan içinden. 'Keşke sevsen beni.' dedi ve Batuhan'ın telefonunun çalmasıyla büyülü an bozulmuş oldu. Iki genç kendine gelerek toparlandı ve Batuhan arabasına ilerlerken cevap verdi telefona. Eymen'de arabaya bindikten sonra restorana gitmek için yola çıktılar.

Bir süre sonra restorana geldiklerinde Tom, Batuhan'ı aradığında üst katta olduklarını söylediği için direkt olarak üst kata çıktılar. Cam kenarında oturan ikiliyi görünce yüzlerinde büyük gülümsemelerle kucaklaştılar. Batuhan, Daniel'in yanına, yani tam Eymen'in karşısına oturdu. Tom'la Daniel karşılıklı oturuyordu. Eymen, Tom'un yanındaydı. Bu plânlı akşam yemeğinden haberi olmadan tek kişi Eymen'di. Bu akşam Daniel zarf atacaktı. Maksat Eymen'in tepkisini ölçmekti. Yani, Eymen'i birazcık kışkırtmaya çalışacaktı. Eğer, Eymen bekledikleri gibi tepki verirse, Batuhan'a karşı boş değil demekti.

Siparişler verilip sohbete başlandı dört gencin masasında. Uzun zamandır görüşmemenin etkisiyle keyifli ve güzel bir sohbet dönüyordu masada. Yemekler gelince yine konuşmaya devam etti dörtlü. Dan, yanında oturan Batuhan'a baktı ve konuşmaya başladı. Kaçamak gözlerle de Eymen'e bakıyordu, tepkisini görmek için.

"Batuhan, benim bir kuzenim var. Geçenlerde sizin şirkette bir iş görüşmesine gelmiş. Seni görmüş ve bana senden bahsetti. Tanışmak ister misin?" dedi. Eymen birden öksürük krizine girince hemen müdahale etti Batuhan. Eymen'in yüzü kızarmıştı öksürmekten. Daha çok sinirden.

"İyi misin?" dedi Batuhan yerine oturmadan önce. Eymen, Batuhan'a gülümsemeye çalışarak baktı.

"Iyiyim." dedi başıyla onaylayarak. Dan, biraz daha zorlamaya kararlıydı.

"Ee dostum, ne diyorsun? Gabriel seninle tanışmak istiyor. Bildiğim kadarıyla bir ilişkin yok. Tanışmak ister misin?" dedi Batuhan'a bakarak. Eymen, hâlâ sinirliydi fakat bunu gizlemeye çalışıyordu. Zira olay çıkarabilirdi. Batuhan onun sözlüsü sayılırdı. Sonuçta söz vermişlerdi birbirlerine!

Eymen, öylece Batuhan'a bakarken, Batuhan hâlâ bir cevap vermemişti. 'Ya evet derse?' diye düşünüyordu. Bir şeyler yapmalıydı. Batuhan, henüz cevap vermeden Eymen aklına gelen ilk şeyi yapmaya karar verdi. Belki yaptığı şeyden sonra pişman olacaktı ama Batuhan'ı kaybetmek istemiyordu. Batuhan'ın masada duran elini tuttu. Batuhan, Dan ve Tom ona şaşkınlıkla bakarken konuşmaya başladı.

"Sevgilim, bence artık açıklamanın zamanı geldi." dedi ve gözlerini Daniel'e çevirdi. "Biz sevgiliyiz. Bir daha sevgilime birilerini ayarlamaya çalışmadan önce bunu bilmelisin." dedi ve Batuhan'ın avucunun içini öptü. Bu ani hareketle Batuhan'ın bedeni titrerken, Tom gözlerinden kalpler saçarak bakıyordu karşısındaki ikiliye.

Bu geceden sonra artık sır kalmayacaktı. Öyle görünüyordu.

Eymen yine bir kıskançlık krizlerine falan girdi 😄

Batuhan iptal oldu zaten 🤭

Yorumlarınızı bekliyorum 🙏🏻

Sizleri seviyorum 💙

SÖZ (BxB)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin