SÖZ (BxB)

16.Bölüm 🌸

İyi okumalar 🌸

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

Batuhan
Tom'la konuşmamızın on dakika geçmişti ki kapı çaldı. Sanırım gelmişti. Kapıya gittiğimde gerçekten de Tom'un geldiğini gördüm. Birkaç aydır yüzyüze görüşememiştik işlerden dolayı. Kısaca sarıldık ve hemen salona geçti. Dışarısı soğuk olduğu için sıcacık bir kahve iyi gelir diye düşünmüştüm ve yaptığım kahve dolu kupayı önüne bıraktım. Kahvesinden bir yudum aldı ve dudakları memnuniyetle yukarı kıvrıldı.

"Mmm bu çok iyi geldi. Dışarısı cok soğuk cidden." dedi arkasına yaslandı. Birkaç saniye sessizlikten sonra konuya girmeye karar verdim.

"Ee, Daniel'le nasıl gidiyor?" diye sordum. Gözlerinin parladığını farkettim.

"İyiyiz. Çok iyiyiz hem de. O ailesinden çekiniyordu biraz. Açıklamak istemiyordu henüz ama geçen hafta açıkladı ve ailesi tam tersi, kabul etti bizi. Şu an çevremizdeki bizi tanıyan herkes ilişkimizi biliyor." dedi. O an gerçekten imrenmiştim ve Eymen'le kendimi düşündüm. Biz... Olabilir miydik?

"Peki şey diyeceğim sana. Daniel'le nasıl başladınız?" diye sordum. Birazcık fikir alsam fena olmazdı ve bana Tom'dan başkası yardım edemezdi.

"Nereden başlamalıyım bilmiyorum?" dedi ve yüzünde bir tebessüm belirdi.

"Vaktimiz bol. En başından başla." dedim. Kahvesinden bir yudum aldı.

"Tamam." dedi bir şey düşünür gibi kıstı gözlerini ardından konuşmaya devam etti. "Biliyorsun, ben başından beri seviyordum Daniel'i. Henüz onun yönelimini bile bilmeden aşık olmuştum. Bazen umudum bile kalmıyor hatta o zamanlar ama yine de kalbim Daniel'i görünce çıldırıyor. Bu da bana kaçamak bakışlar atıyordu ama tabi ad koyamıyor duygularına. Sonra ben daha fazla dayanamadım. Okul dönüşü takip ettim bunu. Kararlıyım söyleyeceğim. Daniel takip edildiğini anlamış. Kaşla göz arasında izini kaybettirdi ve ben o sokakta onu ararken arkamdan geldi, kolumdan tutup beni duvara dayadı. Dikti gözlerini gözlerime. 'Beni neden takip ediyorsun?' falan dedi bu. Bende dayanamadım dudaklarına yapıştım. Sonra dedim buna ona aşık olduğumu. Önce bir şok yaşadı. Hiçbir şey demeden kaçtı yanımdan. Bir hafta kadar göremedim onu. Sonra işte o benimle konuşmak istedi. Öyle başladık." dedi yüzündeki gülümsemeyle. Sonra bana baktı. "Bana bunları sorduğuna göre Eymen'e açılmaya karar verdin sanırım?" dedi. Nasıl yani? Biliyor muydu?

"Ha?!" diyebildim sadece. Çok şaşkındım.

"Batuhan..." dedi gülümseyerek. "Ben kör de değilim aptal da... Görebiliyorum herşeyi. Merak etme. Eymen de seni seviyor. Bana güven. Git ona direkt olarak söyle ne hissettiğini." dedi. Acaba cidden dediği gibi Eymen beni seviyor muydu?

"Bilmiyorum Tom. Korkuyorum. Onu kaybetmekten ölesiye korkuyorum. Ya beni o şekilde sevmiyorsa? Emin olmadan bir şey diyemem ona. Onu kaybetmeyi goze alamam." dedim. Oturduğu yerden kalkıp yanıma oturdu. Omuzuma dokundu destek olurcasına.

"O zaman şöyle yapalım. Yarın sen, ben, Dan ve Eymen yemeğe çıkalım. Ben o yemekte Eymen'in hareketlerine bakacağım. Ben onun seni sevdiğini düşünüyorum ama madem emin olmak istiyorsun, emin olalım bakalım." dedi gülümseyerek.

"Çok sağol Tom. Çok iyisin." dedim ve sarıldım. Sanırım artık herşey açığa çıkacaktı ve ben şimdiden heyecanlanmıştım.

Şimdi tek yapmam gereken şey, yarın için güzel bir yerde bir akşam yemeği ayarlamaktı.

Eh o zaman yemeğe çıkalım değil mi?

Yorumlarınızı bekliyorum 🙏🏻

Sizleri seviyorum 💜